Giftige bijproducten Agent Orange blijven Vietnamese milieu verontreinigen

UNIVERSITY OF ILLINOIS COLLEGE OF AGRICULTURAL, CONSUMER AND ENVIRONMENTAL SCIENCES

URBANA, Illinois.
Tijdens de Vietnam oorlog besproeide de VS meer dan 20 miljoen gallons (76 miljoen liter) onkruidverdelger, dat ook met dioxine verontreinigd was, op de regenwouden, moerassen en akkers van het land.

Agent Orange ontbladerde de dichte jungle-begroeiing die de Viet-Cong verborgen hield en vernietigde een deel van de gewassen van het land. Maar het was voornamelijk de dioxine verontreiniging, die zoveel schade toebracht aan Vietnamese en VS manschappen.

Een nieuw artikel van de University of Illinois en Iowa State University documenteert de nalatenschap aan het milieu van Agent Orange in Vietnam, inclusief de hotspots waar de dioxine nog steeds in de voedselvoorziening belandt.

“Bestaand Agent Orange en dioxine onderzoek is allereerst medisch van aard en concentreerde zich op de details van menselijke blootstelling, ten eerste door huidcontact en lange termijn effecten op XS soldaten,” zegt Ken Olson, professor emeritus in het Department of Natural Resources and Enveronmental Sciences aan de University of IIllinois en co-auteur van het artikel.

“In dit document onderzoeken we de korte en lange-termijn milieueffecten op de Vietnamese natuurlijke grondstoffen en hoe de hardnekkigheid van de dioxine de bodem, het water, bezinksel, vissen, waterdieren, de voedselvoorziening en de Vietnamese gezondheid blijft aantasten.”

Olson en mede-auteur, Lois Wright Morton van de Iowa State University leggen uit, dat Agent Orange een combinatie was van twee onkruidverdelgers, 2,4-D en
2,4,5-T waarvan geen van beide langer dan een paar dagen of weken het milieu aantast. Echter gedurende de productie van Agent Orange vormde zich een bijproduct: dioxine TCDD, het giftigste van de dioxine familie van chemicaliën. Als dioxine eenmaal in het milieu belandt, zeggen Olson en Wright Morton, kan het tientallen jaren of zelfs eeuwen blijven hangen. Dat is wat er in het Vietnamese landschap is gebeurd.

De onderzoekers bestudeerden een 870 pagina’s tellend USAID rapport zowel als een dozijn onderzoeksrapporten op Vietnams vervuilde vliegbases, om de TCDD voortgang en het lange-termijn lot van het Vietnamese platteland te verduidelijken.

“De proces begint met het besproeien door het VS leger in de zestiger jaren dat werd opgenomen door bomen en struiken, bladeren die op de grondoppervlakte vielen (als ook enig direct contact van de spray met de grond) vervolgens de hechting van de dioxine TCDD met de organische stof en kleidelen van de grond.”, zegt Wright Morton.

Vanaf daar, verplaatste TCDD dioxine zich in het wegsijpelend grondopper-vlaktewater om zich te hechten aan het bezinksel en in te werken in moerassen, rivieren, meren en vijvers. Dioxine TCDD-vervuild bezinksel werd – en wordt nog - opgenomen door zich aan de bodem voedende vissen en garnalen, bij welke het zich ophoopt in het vetweefsel van die dieren en ook hoger in de voedselketen bij een groot deel van de vissen, die een basis vormen van het Vietnamese dagelijkse voedsel. Hoewel nu op de vervuilde plaatsen vissen verboden is, zijn de verboden moeilijk te handhaven en dientengevolge dringt dioxine TCDD 50 jaar later nog steeds de voedselketen binnen.

Het artikel brengt de 10 vliegbases, waar de dioxine TCDD levels gevaarlijk blijven, in kaart, opmerkend dat miljoenen Vietnamezen in aangrenzende steden en dorpen wonen .
“De meest dioxine-vervuilde plaats in Vietnam is de vliegbasis Bien Hoa, die 30 mijl ten noorden van Ho Chi Minh stad ligt,” zegt Olson. “Nadat president Nixon het VS leger beval te stoppen met het besproeien met Agent Orange in 1970 is dit de plaats, waar de overgebleven Agent Orange vaten werden verzameld.
De vaten werden verwerkt en verscheept naar Johnston Island in de Grote Oceaan waar ze op zee werden verbrand in 1977.”

Gebaseerd op hun onderzoek bevelen Olson en Wright Morton aan, de verontreinigde grond en sedimenten op de Vietnamese vliegbases’ hotspots te verbranden.

“Hoewel verbranding de duurst beschikbare technologie is, zou het de dioxine elimineren en is het wenselijker dan het tijdelijk opslaan op een stortplaats en verbranding zou geen toekomstig onderhoud of behandeling vragen.
Verbranding is een van de meest algemeen gebruikte technologieen en gebruikt om grond te behandelen op meer dan 150 giftig afvalgebieden en het is een ontwikkelde en beproefde technologie,” zeggen de auteurs.

Vertaling: Loes Vink