Het verlies aan zuurstof uit de oceaan van de wereld bedreigt in toenemende mate vissoorten en verstoort ecosystemen, waarschuwt een nieuw IUCN-rapport . Zuurstofverlies in de oceaan, gedreven door klimaatverandering en vervuiling door voedingsstoffen, is een groeiende bedreiging voor visserijen en soorten zoals tonijn, marlijn en haaien, volgens het rapport dat vandaag werd vrijgegeven op de VN-conferentie over klimaatverandering in Madrid.
“Met dit rapport komt de omvang van de schade die de klimaatverandering veroorzaakt op de oceaan scherp in beeld. Terwijl de opwarming van de oceaan zuurstof verliest, wordt het delicate evenwicht van het leven in zee in de war gegooid ,” zei Dr. Grethel Aguilar, waarnemend directeur-generaal van IUCN . ” De potentieel ernstige gevolgen voor de visserij en kwetsbare kustgemeenschappen betekenen dat de beslissingen die tijdens de lopende VN-conferentie over klimaatverandering worden genomen, nog belangrijker zijn. Om zuurstofverlies in de oceaan te beperken naast de andere rampzalige gevolgen van klimaatverandering, moeten wereldleiders zich verbinden tot onmiddellijke emissiereducties. ”
Het evaluatierapport, ” Ocean deoxygenation: Everyone’s problem ” , is het grootste peer-reviewed onderzoek tot nu toe naar de oorzaken, gevolgen en mogelijke oplossingen voor oceaandeoxygenatie. Oceaangebieden met lage zuurstofconcentraties breiden zich uit, met ongeveer 700 locaties wereldwijd nu getroffen door lage zuurstofomstandigheden – tegen slechts 45 in de jaren 1960. In dezelfde periode is het volume anoxische wateren – gebieden die volledig leeg zijn van zuurstof – in de wereldwijde oceaan verviervoudigd, volgens het rapport.
“We zien nu steeds lagere niveaus van opgeloste zuurstof in grote delen van de open oceaan. Dit is misschien de ultieme wake-up call van het ongecontroleerde experiment dat de mensheid op de oceaan van de wereld loslaat terwijl de koolstofemissies blijven stijgen, ” zei Dan Laffoley , Senior Adviseur Mariene Wetenschap en Conservatie in IUCN’s Global Marine and Polar Program en co-editor van het rapport. “Zuurstofdepletie in de oceaan bedreigt mariene ecosystemen die al onder stress staan van opwarming en verzuring van de oceaan. Om de zorgwekkende uitbreiding van zuurstofarme gebieden te stoppen, moeten we de uitstoot van broeikasgassen en de vervuiling van voedingsstoffen door de landbouw en andere bronnen op een beslissende manier terugdringen . ”
Deoxygenatie begint de balans van het zeeleven te veranderen, waardoor zuurstofarme soorten (bijv. Microben, kwallen en sommige inktvis) worden begunstigd ten koste van zuurstofarme soorten (veel mariene soorten, waaronder de meeste vissen). Sommige van de meest productieve biomen van de oceaan – die een vijfde van de wilde mariene visoogst in de wereld ondersteunen – worden gevormd door oceaanstromingen die voedselrijk maar zuurstofarm water naar kusten voeren die langs de oostelijke randen van de oceaanbassins langs de kust liggen. Als van nature zuurstofarme systemen zijn deze gebieden bijzonder kwetsbaar voor zelfs kleine veranderingen in oceaanzuurstof. Gevolgen hier zullen uiteindelijk honderden miljoenen mensen treffen.
Soortengroepen zoals tonijn, marlijn en haaien zijn bijzonder gevoelig voor weinig zuurstof vanwege hun grote omvang en energiebehoefte. Deze soorten beginnen in steeds ondiepere lagen zuurstofrijk water te worden gedreven, waardoor ze kwetsbaarder worden voor overbevissing. Zeer lage zuurstof in de oceaan kan ook invloed hebben op basisprocessen, zoals het circuleren van elementen die cruciaal zijn voor het leven op aarde, zoals stikstof en fosfor, waarschuwt het rapport.
De oceaan zal naar verwachting tegen het jaar wereldwijd 3-4% van zijn zuurstofvoorraad verliezen 2100 volgens een business-as-usual scenario, maar het wereldwijde gemiddelde maskeert lokale veranderingen waarvan wordt voorspeld dat ze bijvoorbeeld ernstiger zijn op gemiddelde tot hoge breedtegraden. Er wordt voorspeld dat de meeste verliezen zich concentreren in de bovenste 1000 meter van de waterkolom, die het rijkst is aan mariene biodiversiteit.
“Hoewel we al tientallen jaren op de hoogte zijn van dode zones in de oceaan, wordt nu verwacht dat oceaanopwarming deoxygenatie in grote delen van de oceaan verder zal versterken. We moeten samenwerken om het zuurstofbudget in de oceaan weer in evenwicht te brengen ”, zei Isabella Lövin, minister van Milieu en Energie en vice-premier van Zweden , een belangrijke financier van het rapport. “Met dit rapport is het tijd om oceaandeoxygenatie onder onze topprioriteiten te plaatsen om de gezondheid van de oceaan te herstellen.”
De belangrijkste oorzaken van zuurstofverlies in de oceaan zijn de klimaatverandering en de vervuiling van voedingsstoffen, waarvan de laatste invloed heeft op kustgebieden. Naarmate de oceaan opwarmt, houdt het water minder zuurstof vast en wordt het drijvend, wat resulteert in een verminderde vermenging van het zuurstofrijke water nabij het oppervlak met de diepten van de oceaan, die van nature minder zuurstof bevatten. Vervuiling van voedingsstoffen veroorzaakt zuurstofverlies in kustwateren, omdat kunstmest, afvalwater, dier- en aquacultuurafval overmatige groei van algen veroorzaken, die op hun beurt zuurstof afbreken als ze ontleden.
“Dringende wereldwijde actie om de effecten van oceaanoxygenatie te overwinnen en om te keren is nodig. Beslissingen genomen tijdens de lopende klimaatconferentie zullen bepalen of onze oceaan een rijke variëteit aan leven blijft onderhouden, of dat bewoonbare, zuurstofrijke mariene gebieden in toenemende mate, geleidelijk en onherroepelijk verloren gaan. Wereldleiders komen ook samen in juni 2020 op het IUCN World Conservation Congress in Marseille om actie te ondernemen om de gezondheid van de oceaan te herstellen – een van de hoofdthema’s van het volgende IUCN Congress, ” aldus IUCN Global Marine en Polar Program Director Minna Epps.
Link naar rapport
https://www.iucn.org/theme/marine-and-polar/our-work/climate-change-and-oceans/ocean-deoxygenation