Intermitterend vasten verhoogt de levensduur bij patiënten met hartkatheterisatie
Terwijl intermitterend vasten klinkt als een nieuwe dieetgekte, heeft het regelmatig routinematig niet eten en drinken opnieuw aangetoond dat het tot betere gezondheidsresultaten leidt. In een nieuwe studie hebben onderzoekers van het Intermountain Healthcare Heart Institute in Salt Lake City ontdekt dat patiënten met een hartkatheterisatie, die regelmatig intermitterend vasten, langer leefden dan patiënten die dat niet deden. Bovendien bleek uit het onderzoek dat patiënten die intermitterend vasten minder gediagnosticeerd worden met hartfalen.
“Het is een ander voorbeeld van hoe we ontdekken dat regelmatig vasten kan leiden tot betere gezondheidsresultaten en een langer leven,” zei Benjamin Horne, PhD, hoofdonderzoeker van de studie en directeur van cardiovasculaire en genetische epidemiologie aan het Intermountain Healthcare Heart Institute. De bevindingen van het onderzoek werden gepresenteerd op American Heart 2019 Association Scientific Sessions in Philadelphia op 16 november 2019.
In de studie werden 2.001 Intermountain-patiënten die een hartkatheterisatie hadden ondergaan tussen 2013 tot 2015 een reeks levensstijl vragen voorgelegd, inclusief of ze al dan niet routinematig intermitterend vasten hadden toegepast. De onderzoekers volgden vervolgens gedurende 4,5 jaar de patiënten op en ontdekten dat routinematig vaster een grotere overlevingskans gaf. Omdat mensen die routinematig vasten ook bekend staan voor ander gezond gedrag, evalueerde de studie ook andere parameters, waaronder demografie, sociaal-economische factoren, cardiale risicofactoren, comorbide diagnoses, medicijnen en behandelingen en ander gewoontes zoals roken en alcoholgebruik.
Na statistisch corrigeren van deze factoren, bleef langdurig vasten een sterke voorspeller van betere overleving en lager risico op hartfalen.
Het Intermountain Healthcare Heart Institute heeft de mogelijkheid om intermitterend vasten te bestuderen omdat een groot deel van hun patiënten dat ook regelmatig doen: een aanzienlijk deel van de bevolking van Utah behoort tot de Church of Jesus Christ of Latter-days Saints, waarvan de leden meestal de eerste zondag van de maand vasten door niet te eten of te drinken gedurende twee opeenvolgende maaltijden. Hoewel de studie niet aantoont dat vasten het causale effect is voor langere overleving, doen deze real-world resultaten suggereren dat vasten effect kan hebben en wordt er aangedrongen op verdere studie van het gedrag.”Hoewel er tegenwoordig veel snelle nuchtere diëten bestaan, mogen de verschillende doelstellingen in die diëten en in deze studie niet verward worden met de handeling van het vasten,” zei Dr. Horne.” Alle voorgestelde biologische mechanismen van gezondheidsvoordelen door vasten komen voort uit effecten die zich voordoen tijdens de vastenperiode of zijn het gevolg van vasten.”
Dr. Horne heeft eerdere studies uitgevoerd over het risico op diabetes en coronaire hartziekte bij patiënten en het bleek dat de levels lager zijn bij patiënten die routinematig intermitterend vasten. Die studies werden gepubliceerd in 2008 en 2012 en suggereerden dat de decennia lange ontwikkeling van die chronische ziekten op lange termijn kan verbeteren door routinematig vasten. Waarom langdurig intermitterend vasten leidt tot betere gezondheidsresultaten is nog grotendeels onbekend, hoewel Dr. Horne zei dat het er een groot aantal factoren zijn. Vasten beïnvloedt het hemoglobine niveau, het aantal rode bloedcellen en het menselijk groeihormoon en verlaagt natrium- en bicarbonaatspiegels, terwijl ook ketose en autofagie worden geactiveerd – allemaal factoren die leiden tot een betere gezondheid van het hart en verminderen van het risico op hartfalen en coronaire hartziekte.
“Met het lager risico op hartfalen dat we hebben gevonden, wat consistent is met eerdere mechanistische studies, suggereert deze studie dat routinematig vasten op lage frequentie meer dan tweederde van de levensduur dezelfde biologische mechanismen activeert als bij snel vasten,” merkte Dr. Horne op. Onderzoekers speculeren dat routinematig vasten over een periode van jaren en zelfs decennia het lichaam conditioneert om de nuttige mechanismen te activeren van vasten op een kortere tijd dan normaal.
Meestal duurt het ongeveer 12 uur voordat de effecten van het vasten geactiveerd zijn, maar langdurig routinematig vasten kan die tijd inkorten zodat elke routinematig dagelijkse avond/nacht vastenactie tussen avondeten en ontbijt een kleine hoeveelheid dagelijks voordeel met zich meebrengt merkten ze op. Er zijn verdere onderzoeken gaande die deze en andere vragen met betrekking tot mogelijke mechanismen van effecten op de ontwikkeling van chronische ziekte en overleving zullen beantwoorden.
Aanvullend onderzoek zal ook de potentiële psychologische effecten van vasten en potentiële effecten op eetlust en perceptie van honger bekijken.
Vasten is niet voor iedereen. Onderzoekers waarschuwen dat zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven niet moeten vasten, evenals jonge kinderen en kwetsbaar oudere volwassenen. Mensen die een orgaantransplantatie hebben gekregen, die een onderdrukt immuunsysteem hebben, die acute of ernstige chronische infecties ervaren en mensen met eetstoornissen moeten ook niet snel vasten. Mensen gediagnosticeerd met chronische ziekten – vooral degenen die medicijnen nemen voor diabetes, bloeddruk of hartaandoeningen – kunnen beter niet vasten tenzij onder nauw toezicht van een arts omdat de ernstige bijwerkingen van die medicijnen in combinatie met vasten kan leiden tot hypoglykemie.
Vertaling: Andre Teirlinck