Blootstelling aan licht tijdens de slaap kan leiden tot
verhoogde insulineresistentie
Voortdurende blootstelling aan
licht tijdens de nacht kan lange-termijn effecten hebben
op het functioneren van de stofwisseling
AMERIKAANSE ACADEMIE VAN SLAAP MEDICIJN
Volgens de voorlopige resultaten van een nieuw onderzoek
kan nachtelijke blootstelling aan licht tijdens de slaap
invloed hebben op de stofwisseling. Het doel van deze
studie was om de hypothese te testen dat blootstelling
aan licht tijdens de nachtelijke slaap een negatief
effect zou hebben op de werking van de stofwisseling.
“Onze voorlopige resultaten geven aan dat één enkele
nacht blootstelling aan licht tijdens de slaap direct
invloed heeft op insulineresistentie,” aldus hoofdauteur
Ivy Cheung Mason, PhD, die postdoctoraal werkte aan de
Northwestern University Feinberg School of Medicine toen
dit onderzoek werd uitgevoerd. “Er is al eerder
aangetoond dat nachtelijke blootstelling aan licht
tijdens de slaap een verstorende invloed heeft op de
slaap. Deze gegevens lijken aan te geven dat er ook een
effect op de stofwisseling is."
Behalve Mason zijn de auteurs van dit onderzoek: Phyllis
C. Zee, MD, PhD, professor en hoofdonderzoeker; Daniela
Grimaldi, MD, PhD, assistent professor; Kathryn J. Reid,
PhD, professor; en Roneil Malkani, MD, assistent
professor. Zij werken allemaal op de Feinberg School of
Medicine, op de afdeling Neurologie.
Twintig gezonde volwassenen in de leeftijd tussen de 18
en de 40 werden willekeurig opgesplitst in twee groepen
(Donker-Donker (DD) en Donker-Licht (DL)). Het onderzoek
liep voor beide groepen parallel, drie dagen en twee
nachten lang. Deelnemers kregen de mogelijkheid om
iedere nacht acht uur te slapen. Elk van hen startte de
slaap op hun eigen gebruikelijke tijd, die was bepaald
door één week actigrafie in combinatie met een
slaapdagboek. De DL groep (n=10, 2 mannen, leeftijd
26,61 ± 4,64 jaar) sliep in het donker < 3 lux tijdens
de eerste nacht en sliep in een kamer die verlicht was
met 100 lux tijdens de tweede nacht. De DD groep (n=10,
4 mannen, leeftijd 26,78 ± 5,15 jaar) sliep beide
nachten in het donker <3 lux.
Polysomnografie tijdens de hele
nacht en bloedafname voor het niveau aan melatonine
werden beide nachten verzameld. Mondelinge
glucosetolerantie tests werden na de slaap in het donker
of bij 100 lux licht beide ochtenden uitgevoerd.
Veranderingen van Dag naar Nacht 1 en Dag naar Nacht 2
werden bij beide groepen onderzocht. Homeostatische
beoordeling van de veranderingswaardes in het model voor
insulineresistentie waren significant hoger (p<0.05) in
de ochtend na de slaap bij de licht-groep (DL) in
vergelijking met de donker-groep (DD). Dit effect werd
vooral veroorzaakt door verhoogde insulineniveaus bij de
DL-groep in vergelijking met de DD-groep.
De resultaten toonden aan dat één enkele nacht
blootstelling aan licht direct van invloed is op de mate
van insulineresistentie. Insulineresistentie is het
verminderde vermogen van cellen om te reageren op de
actie van insuline waarbij glucose uit de bloedbaan
getransporteerd wordt. Het is de voorloper van het
ontwikkelen van type 2 diabetes.
“Dit zijn belangrijke resultaten, gezien de toenemende
mate waarin blootstelling aan kunstmatig licht
plaatsvindt – vooral ’s-nachts,” aldus Mason. “Het
effect dat we waarnemen is onmiddellijk. Er is verder
onderzoek nodig om te bepalen of voortdurende
nachtelijke blootstelling aan licht tijdens de slaap op
de lange termijn een cumulatief effect heeft op de
stofwisseling.”
De korte samenvatting van dit onderzoek werd onlangs
gepubliceerd in een online supplement van het
tijdschrift Sleep en werd op maandag 4 juni
gepresenteerd in Baltimore tijdens SLEEP 2018, de 32e
jaarlijkse bijeenkomst van de Associated Professional
Sleep Societies LLC (APSS), een gezamenlijke onderneming
van de American Academy of Sleep Medicine en de Sleep
Research
Vertaling: Frank Biesta