Buikvet is slecht voor je hart

Artsen dienen de tailleomvang te meten om cardiovasculaire risico’s te bepalen; ook bij mensen met normale BMI

EUROPEAN SOCIETY OF CARDIOLOGY

Buikvet rond het middel, ook bij mensen die verder geen overgewicht hebben, is slecht voor het hart, zo blijkt uit resultaten van de Mayo Clinic, gepresenteerd bij EuroPrevent 2018, een congres van de European Society of Cardiology.

“Ga naar de dokter als je tailleomvang groter is dan je heupomvang,” zegt schrijver van de studie dr. Jose Medina-Inojosa van de afdeling Preventive Cardiology aan de Mayo Clinic te Rochester in de VS en The International Clinical Research Centre of St. Anne’s University Hospital (FNUSA-ICRC) te Brno in Tsjechië.

De BMI, body mass index, die staat voor het gewicht ten opzichte van de lengte in kg per m2, wordt gebruikt om mensen in te delen als te licht, normaal gewicht, overgewicht of obees. Maar de BMI houdt geen rekening met de hoeveelheid vet ten opzichte van spieren en de verdeling ervan.

Centrale obesitas is een overmatige vetopslag rond het middel en dit is een teken van abnormale vetverdeling. Deze studie testte de hypothese dat mensen met een normaal gewicht en centrale obesitas meer hartproblemen zouden hebben dan mensen met een normaal gewicht en normale vetverdeling.

Tussen 1997 en 2000 werden voor de studie 1692 bewoners van 45 jaar of ouder uit Olmsted County, Minnesota gerekruteerd voor de studie. De steekproef was representatief voor de bevolking voor leeftijd en sekse. De deelnemers ondergingen een klinisch onderzoek en hun gewicht, lengte, tailleomvang en heupomvang werden gemeten. Centrale obesitas werd gedefinieerd als een verhouding tussen taille en heupen van 0,9 of hoger voor mannen en 0,85 of hoger voor vrouwen.

Bij vervolgonderzoeken tussen 2000 en 2016 werd gekeken of zich belangrijke cardiovasculaire events hadden voorgedaan, ook wel MACE (Major Adverse Cardiovascular Events) genoemd. MACE werd gedefinieerd als: hartaanval, chirurgische of percutane coronaire interventies om afgesloten aderen te openen (dotteren; stent plaatsen), beroertes, of overlijden door een cardiovasculaire oorzaak.

Deelnemers met een normale BMI (18.5 -24.9 kg/m2) en centrale obesitas hadden een ongeveer twee keer zo grote kans op MACE als degenen zonder centrale obesitas, ongeacht hun BMI.

Dr. Medina-Inojosa zegt: “Mensen met een normaal gewicht maar een dikkere taille lopen meer kans op hartproblemen dan mensen die dat niet hebben, ook al zijn ze volgens de BMI obees. De lichaamsvorm wijst op een zittende levensstijl, weinig spiermassa en het eten van te veel geraffineerde koolhydraten.”

“De buik is meestal de eerste plek waar vet wordt opgeslagen, dus mensen die op basis van de BMI zijn ingedeeld als te zwaar, maar die geen dikke buik en taille hebben, hebben waarschijnlijk meer spiermassa, wat goed is voor de gezondheid,” vervolgt hij. “Spieren gedragen zich als een soort stofwisselingsopslagplaats die bijdraagt aan het verlagen van het lipiden- en suikergehalte in het bloed.”

Deelnemers met een normale BMI maar wel met centrale obesitas liepen ook meer risico op MACE dan mensen met overgewicht en obesitas plus centrale obesitas. Dr. Medina-Inojosa vermoedt dat mensen met overgewicht of obesitas en centrale obesitas misschien ook meer spiermassa hebben, wat beschermend werkt.

“Als je vet rond je middel hebt en als je daardoor in je middel dikker bent dan op de heupen, ga dan eens naar je arts om de staat van je hart en bloedvaten en je vetverdeling te laten bepalen. Als je centrale obesitas hebt zul je meer hebben aan ‘waist loss’, zorgen dat je afvalt door vet kwijt te raken rond het middel, dan om ‘weight loss’, gewoon afvallen door gewichtsverlies. Beweeg meer, breng minder tijd zittend door, neem vaker de trap en loop of fiets meer, verhoog je spiermassa met krachttraining en verminder de hoeveelheid geraffineerde koolhydraten,” aldus dr. Medina-Inojosa.

Hij vindt het van belang dat artsen er niet van uitgaan dat mensen met een normale BMI geen risico lopen op hartproblemen of dat hun vetverdeling normaal is. Hij zegt: “Ons onderzoek verschaft bewijs dat artsen ook centrale obesitas moeten meten om beter inzicht te krijgen in het mogelijke risico voor de patiënt.”

Vertaling: A Zwart