Pesticiden beschadigen het vermogen van de honingbij om te
vliegen
Studie is het eerste bewijs dat een algemeen gebruikte pesticide
het vliegvermogen kan schaden.
UNIVERSITEIT VAN CALIFORNIE - SAN DIEGO
Biologen aan de Universiteit van Californië San Diego hebben voor
het eerst aangetoond dat een veelgebruikt bestrijdingsmiddel het
vermogen van gezond honingbijen om te vliegen, schaadt, waardoor ze
zich zorgen maken over hoe pesticiden hun capaciteit kan beïnvloeden
om te bestuiven en over de effecten op lange termijn op de
gezondheid van honingbijkolonies.
Uit een vorig onderzoek is gebleken dat honingbijen ingeënt met
neonicotinoïde pesticiden, insecticiden die vaak in de landbouw
worden gebruikt, minder terugkeren naar hun korf, wat leidt tot een
daling van het aantal werkende bijen.
Een studie gepubliceerd op 26 april in wetenschappelijke
rapporten door postdoctoraal onderzoeker Simone Tosi van UC San
Diego, biologie professor James Nieh, samen met associate professor
Giovanni Burgio van de Universiteit van Bologna, Italië, beschrijft
in detail hoe de neonicotinoïde pesticide thiamethoxam schadelijk is
voor honingbijen. Thiamethoxam wordt gebruikt in gewassen zoals
maïs, sojabonen en katoen. Om de hypothese te testen dat het
pesticide het vliegvermogen vermindert, hebben de onderzoekers een
vliegmolen (een bijenvlucht-testinstrument) gebouwd; hierdoor konden
ze de bijen onder consistente en gecontroleerde omstandigheden laten
vliegen.
Uit maandelijkse testen en dataverzameling bleek dat typische
blootstellingsniveaus van neonicotinoïde (lager dan de dodelijke
nivaus) , welke bijen kunnen ervaren bij het bezoeken van
landbouwgewassen - aanzienlijke schade toebrachten aan het
vliegvermogen van de honingbij. "Onze resultaten geven de eerste
aanwijzing dat de veldrealistische blootstelling aan dit pesticide
alleen, in andere gezonde kolonies, het vermogen van bijen kan
veranderen, met name wat de vluchtafstand, duur en snelheid
betreft," zei Tosi. "Het overleven van honingbijen hangt af van het
vermogen om te vliegen, want dat is de enige manier waarop ze
voedsel kunnen verzamelen. Hun vluchtmogelijkheid is ook van
cruciaal belang om gewasbestrijding en wilde plantenbestrijding te
waarborgen."
Langdurige blootstelling aan het pesticide gedurende een tot twee
dagen verminderde het vermogen van bijen om te vliegen. Korte
blootstelling verhoogde hun activiteitsniveaus kortom. Bijen vloog
verder, maar op basis van andere studies, meer onregelmatig. "Bijen
die onregelmatig vliegen voor grotere afstanden, kunnen hun kans op
thuis terugkeren," zegt Nieh, een professor in de afdeling
Biologische Wetenschappen van UC San Diego.
Dit pesticide doodt normaal gesproken niet bijen onmiddellijk.
Het heeft een subtieler effect, zei Nieh. "De honingbij is een zeer
sociaal organisme, dus het gedrag van duizenden bijen is essentieel
voor het overleven van de kolonie," zei Nieh. "We hebben aangetoond
dat een sublodale dosis kan leiden tot een dodelijk effect op het
hele kolonie."
Honingbijen voeren fundamentele vitale rollen in de natuur door
essentiële ecosysteemfuncties te leveren, waaronder wereldwijde
bestuiving van gewassen en inheemse planten. Afnemingen in beheerde
honingbijpopulaties hebben zorgen gemaakt over toekomstige gevolgen
voor het milieu, voedselveiligheid en het welzijn van de mens.
Neonicotinoïde insecticiden zijn neurotoxisch en worden over de
hele wereld gebruikt op grote variëteiten van gewassen, inclusief
gewone groenten en fruit, door middel van spray, bodem en zaad.
Bewijs van deze insecticiden is gevonden in de nectar, pollen en
water die honingbijen verzamelen.
"Mensen zijn bezorgd over honingbijen en hun gezondheid wordt
aangetast omdat ze zo nauw verbonden zijn met menselijk dieet en
voeding," zei Nieh. "Sommige van de meest voedzame voedingsmiddelen
die we als mensen moeten consumeren zijn bee-bestuiften."
"Onze resultaten leveren het eerste bewijs dat een realistische
blootstelling aan deze pesticide alleen, het vermogen van bijen uit
gezonde kolonies kan veranderen betreffende de vluchtafstand, duur
en snelheid," zei Tosi. "Het overleven van honingbijen hangt af van
het vermogen om te vliegen want dat is de enige manier waarop ze
voedsel kunnen verzamelen. Hun vliegvermogen is ook van cruciaal
belang om gewasbestrijding en wilde plantenbestrijding te
waarborgen."
Langdurige blootstelling aan de pesticide gedurende één tot twee
dagen verminderde het vermogen van bijen om te vliegen. Korte
blootstelling verhoogde hun activiteitsniveaus; de bijen bleven wel
vliegen maar onregelmatiger. "Bijen die onregelmatig vliegen over
grotere afstanden zien kunnen hun kans op veilig terugkeren dalen,”
zegt Nieh, professor in de afdeling Biologische Wetenschappen van UC
San Diego. Deze pesticide doodt normaal gesproken niet onmiddellijk
maar heeft wel een subtieler effect, zei Nieh.
"De honingbij is een zeer sociaal organisme en hun gedrag is
essentieel voor het overleven van de kolonie," zei Nieh. "We hebben
aangetoond dat een sublodale dosis kan leiden tot een dodelijk
effect op een hele kolonie." Honingbijen voeren fundamentele vitale
rollen uit in de natuur door essentiële ecosysteemfuncties te
leveren, waaronder wereldwijde bestuiving van gewassen en inheemse
planten. De afname van beheerde honingbijpopulaties maakt ons zorgen
over toekomstige gevolgen voor het milieu, voedselveiligheid en het
welzijn van de mens.
Neonicotinoïde insecticiden zijn neurotoxisch en worden over de
hele wereld gebruikt op grote variëteiten van gewassen, inclusief
gewone groenten en fruit, door middel van spray op bodem en zaad.
Resten van deze insecticiden zijn gevonden in de nectar, pollen en
water die honingbijen verzamelen.
"Mensen zijn bezorgd over de aantasting van de honingbijen en hun
gezondheid omdat ze zo nauw verbonden zijn met de menselijke
voeding," zei Nieh. "Sommige van de voedzaamste gewassen voor de
mens hebben bestuiving door bijen broodnodig.”
Vertaling Andre Teirlinck
