Onderzoek onder Amerikaanse senioren versterkt de relatie
tussen luchtvervuiling en voortijdig overlijden
HARVARD T.H. CHAN SCHOOL OF PUBLIC HEALTH
Een onderzoek onder 60 miljoen Amerikaanse senioren - ongeveer
97% van de Amerikanen van 65+ - toont aan dat de blootstelling aan
bepaalde luchtverontreinigende stoffen op lange termijn het risico
op een voortijdig overlijden verhoogt, de verontreiniging is dan op
een lager niveau dan wat de huidige nationale norm aangeeft. Er
kunnen jaarlijks 12.000 levens gered worden door het niveau van één
van de verontreinigende stoffen te verlagen met 1 microgram per
kubieke meter, het gaat hierbij om in de lucht zwevende fijne
deeltjes (PM2,5). Mannen, zwarte mensen en lage inkomensgroepen
hadden een hoger risico op een voortijdige dood bij blootstelling
aan PM2.5, waarbij zwarte mensen tot drie keer eerder kunnen komen
te overlijden.
Boston, MA - Een nieuw onderzoek onder 60 miljoen Amerikanen -
ongeveer 97% van de 65 jarigen en ouder in de Verenigde Staten -
laat zien dat langdurige blootstelling aan luchtfijne deeltjes
(PM2.5) en ozon het risico van een vroegtijdige dood verhoogt, zelfs
wanneer die blootstelling onder het niveau ligt van de National
Ambient Air Quality Standards (NAAQS) die momenteel is vastgesteld
door het U.S. Environmental Protection Agency.
Onderzoekers van de Harvard T.H. Chan School of Public Health
vonden dat mannen, zwarte mensen en lage inkomensgroepen hogere
risico’s hebben op blootstelling aan PM2.5 in vergelijking met het
nationale gemiddelde, waarbij onder zwarte mensen het
overlijdensrisico drie keer hoger was dan het nationale gemiddelde.
Uit resultaten is gebleken dat als het niveau van PM2.5 landelijk
met slechts 1 microgram per kubieke meter (ug / m3) verminderd zou
worden er ongeveer 12.000 levens per jaar gered kunnen worden. Op
eenzelfde manier kunnen elk jaar 1.900 levens gered worden als het
niveau van ozon landelijk met slechts 1 deel per miljard (ppb)
verlaagd zou worden.
Het onderzoek werd gepubliceerd op 29 juni 2017 in het nummer van
het New England Journal of Medicine.
“Dit is een onderzoek met een ongekende statistische kracht
vanwege de enorme omvang van de onderzoeksgroep. De bevindingen
suggereren dat het verlagen van de NAAQS voor fijne stofdeeltjes
belangrijke voordelen zal opleveren voor de volksgezondheid, vooral
bij zelf geïdentificeerde raciale minderheden en mensen met een laag
inkomen,” zei Francesca Dominici, hoofdonderzoeker van deze studie,
professor biostatistiek aan de Harvard Chan School en mede-directeur
van het Harvard Data Science Initiative.
De onderzoekers onderzochten het Medicare claims archief van 60
miljoen Amerikanen van 65+ over een periode van 7 jaar wat 460
miljoen mensjaren van nabehandeling vertegenwoordigt. Zij
beoordeelden ook via luchtverontreinigensniveaus op een 1 kilometer
raster voor de gehele VS, waarop de claimgegevens werden
geprojecteerd zodat het verklaart zou kunnen worden.
Om dit te kunnen doen borduurden de onderzoekers van het Harvard
Chan voort op de resultaten van een
blootstellingsvoorspellingsmodel, ontwikkeld door doctoraal student
Qian Di en Joel Schwartz, hoogleraar milieu-epidemiologie en senior
auteur van het onderzoek. Het blootstellingsvoorspellingsmodel maakt
gebruik van satelliet-gebaseerde metingen met een computersimulatie
van luchtvervuiling.
Door op dit goed gevalideerde voorspellingsmodel te vertrouwen
kon het team personen meetellen die in ongecontroleerde gebieden en
minder bevolkte gebieden wonen, zodat de gevolgen van
luchtvervuiling op alle 60 miljoen mensen kon worden geanalyseerd,
ongeacht of zij in stedelijke, voorstedelijke woningen woonden of in
landelijke gebieden.
“Deze studie toont aan dat we het vervuilingsniveau nog verder
moeten verlagen, ondanks dat we denken dat de luchtkwaliteit in de
Verenigde Staten goed genoeg is om onze burgers te beschermen,” zei
Schwartz.
Bron: “"Luchtvervuiling en sterfte in de gehele Medicare
bevolking,” Qian Di, Yan Wang, Antonella Zanobetti, Yun Wang, Petros
Koutrakis, Christine Choirat, Francesca Dominici, Joel D. Schwartz,
New England Journal of Medicine, June 29, 2017, doi:
Vertaling: Lia Keizer
