Nieuwe Lyme testen zouden een snellere en accuratere detectie kunnen bieden

Nieuwe testen voor het detecteren van Lyme - die na de zomermaanden toeneemt - kunnen bestaande testen vervangen die de infectie vaak niet duidelijk identificeren voordat gezondheidsproblemen optreden.

In een analyse gepubliceerd op 7 december in Clinical Infectious Diseases, zeggen wetenschappers van Rutgers University, Harvard University, Yale University, National Institute of Allergy and Infectious Diseases van de NIH en andere academische centra, industrie en openbare gezondheidsinstellingen dat nieuwe diagnostische methoden een betere oplossing bieden voor accuratere detectie van een infectie door de Lyme bacterie.

"Er zijn nieuwe tests voorhanden die accuratere en minder dubbelzinnige testresultaten opleveren die tijdig bruikbare resultaten kunnen opleveren", zei Steven Schutzer, arts en wetenschapper aan de Rutgers New Jersey Medical School en senior auteur. "Verbeterde tests zullen een vroegere diagnose mogelijk maken die de resultaten van de patiënt zouden kunnen verbeteren."

De ziekte van Lyme is de meest voorkomende door teken overgedragen infectie in Noord-Amerika en Europa. Er zijn momenteel alleen al in de Verenigde Staten meer dan 300.000 gevallen van de ziekte van Lyme en de ziekte neemt toe en breidt zich uit naar nieuwe regio's. De ziekte van Lyme manifesteert zich vaak maar niet altijd even duidelijk. Wanneer uitslag afwezig is, is een laboratoriumtest nodig.

De enige door de FDA goedgekeurde Lymeziekte testen, gebaseerd op technologieën die meer dan twee decennia geleden zijn ontwikkeld, berusten op het detecteren van antilichamen die het immuunsysteem van het lichaam aanmaakt als reactie op de ziekte. Deze op antilichamen gebaseerde testen zijn de meest gebruikte voor de ziekte van Lyme en zijn de huidige standaard.

Een probleem is echter dat veel mensen vergelijkbare - "kruisreactieve" - antilichamen produceren in reactie op andere bacteriën die niet geassocieerd zijn met de ziekte van Lyme, wat verwarrende resultaten geeft en de testnauwkeurigheid bemoeilijkt.

"Nieuwe testen zijn nauwkeuriger en zijn niet zo vatbaar voor dezelfde valspositieve of foutnegatieve resultaten van de huidige tests," zei Schutzer.

Schutzer en zijn collega's zeggen dat nauwkeuriger testen artsen kan helpen te beslissen wanneer ze antibiotica moeten voorschrijven die worden gebruikt om de infectie te verwijderen en om ernstige gezondheidsproblemen op lange termijn te voorkomen. Het testen op antilichamen kan drie weken of langer duren voordat de antilichaamswaarden een punt bereiken waarop de testen een positief resultaat kunnen opvangen.

De betrokkenen bij de studie bundelden hun krachten na een ontmoeting in het Banbury Center van Cold Spring Harbor Laboratory, een non-profit onderzoeksinstelling in New York. De bijeenkomst, georganiseerd en voorgezeten door Schutzer en John A. Branda, universitair docent pathologie aan de Harvard Medical School, richtte zich op de huidige testen van de ziekte van Lyme en de nieuwe wetenschappelijke vooruitgang die werd geboekt bij het vergroten van de nauwkeurigheid van de diagnose.

"Deze ontmoeting en de studie die eruit voortvloeide, zijn bijzonder belangrijk," zei Jan Witkowski, professor aan de Watson School of Biological Sciences in Cold Spring Harbor Laboratory, die samen met Nobelprijswinnaar James Watson Schutzer werd gevraagd om verschillende symposia te leiden. "De deelnemers merkten op dat er sterk verbeterde diagnostische testen zijn voor de ziekte van Lyme die nu kunnen worden geïmplementeerd, en dat de weg vrij is voor de ontwikkeling van verdere testen.”

Vertaling: Andre Teirlinck