Veranderingen in hersengebieden kunnen uitleg geven waarom
sommige mensen orde en zekerheid verkiezen
UNIVERSITY OF CALIFORNIA - LOS ANGELES
Waarom hebben sommige mensen een voorkeur voor stabiele,
voorspelbare levens terwijl anderen een voorkeur hebben voor
frequente veranderingen? Waarom maken sommige mensen rationele
beslissingen en andere impulsieve en roekeloze?
Gedrags-neurowetenschappers van het UCLA hebben in twee
hersenregio’s veranderingen geïdentificeerd die antwoorden kunnen
bevatten op hun vragen.
Het onderzoek - gerapporteerd door Alicia Izquierdo, UCLA
universitair hoofddocent psychologie en lid van het Brain Research
Institute van UCLA, en haar in de psychologie afgestudeerde student,
Alexandra Stolyarova - wordt vandaag gepubliceerd in het online
wetenschappelijk tijdschrift eLife.
De nieuwe experimenten, die betrekking hebben op het bestuderen
van de orbitofrontale cortex- en basolaterale
amygdala-hersenregio's, beoordeelden het vermogen van ratten om in
zowel stabiele als variabele omstandigheden voor beloningen te
werken. Ratten verdienden suikertabletjes na het kiezen tussen twee
afbeeldingen die naast elkaar te zien zijn. De dieren maakten hun
selecties door met hun neus een scherm aan te raken dat de grootte
had van een iPad. Als een rat een scherm had aangeraakt kreeg het na
een voorspelbare tijd - meestal na 10 seconden - een suikertablet.
Als de rat het andere scherm aanraakte kreeg het een suikertablet na
een variabele tijd. Dit was een risicovollere optie omdat de ratten
tussen de 5 en 15 seconden moesten wachten. De ratten deden dit
gedurende een maand per keer en 45 minuten per dag.
De onderzoekers ontdekten dat de ratten de opdracht begrepen en
de fluctuaties in wachttijden konden detecteren. Toen de ratten meer
variatie ondervonden in die wachttijden voor hun beloning,
verdubbelde de hoeveelheid van het herstenproteïne gephyrin in het
basolaterale amygdala-gebied, rapporteerden Izquierdo en Stolyarova.
In sommige van de proeven maakten de onderzoekers één optie beter
dan de andere, middels een kortere wachttijd. Alle ratten konden het
patroon leren en de betere keuze maken. Ze lieten bewijzen zien van
het leren op de eerste dag en het betere leren op de tweede dag en
daaropvolgende dagen. In de groep ratten zonder functionele
basolaterale amygdala leerden de ratten langzamer over de
veranderingen maar pikten het twee dagen later op.
Ratten zonder een functionele orbitofrontale cortex hadden echter
helemaal niets geleerd en behandelden elke ervaring als na een
reset-knop, rapporteerden de onderzoekers. Het is alsof deze ratten
geen registratie hebben van het volledige bereik van mogelijke
uitkomsten. De belangrijke rol van de orbitofrontale cortex verraste
Izquierdo, die zei dat er meer bewijs was dat de basolaterale
amygdala belangrijk zou zijn bij onzekerheid, en niet zozeer de
orbitofrontale cortex.
Vertaling: Lia Keizer
