Sommige moedercellen 'schuiven het probleem van DNA-schade op
de lange baan' voor het nageslacht, aldus een CU-studie.
UNIVERSITY OF COLORADO AT BOULDER
Een nieuwe studie van de University of Colorado Boulder heeft
aangetoond dat sommige delende menselijke cellen het 'probleem
uitstellen/ op de lange baan schuiven' door lichte DNA-schade door
te geven aan het nageslacht, waardoor dochtercellen 'pauzeren' in
een latente of slapende stand waarvan eerder gedacht werd dat dat
een willekeurige oorzaak had.
Het proces komt zelfs voor onder genetisch identieke cellen, die
groeien onder identieke optimale condities volgens CU Boulder
assistent professor Sabrina Spencer, hoofdonderzoeker van de studie.
De studie geeft aan dat sommig nageslacht niet alleen DNA-schade
erft, maar ook een langere rust-periode van de cel naarmate de
schade groter is.
“ We hebben DNA schade in moedercellen gelinkt aan het lot van
dochtercellen in de erop volgende cel-cyclus”, zegt Spencer van het
Department of Chemistry and Biochemistry.
“De studie toont aan dat het overgaan tot deze slapende staat
niet willekeurig is, maar eerder wordt beinvloed door een 'geheugen'
van gebeurtenissen die zijn voorgekomen in de voorgaande generatie
of generaties.”
De studie verschijnt in de uitgave van Cell Reports van 16 mei.
Verscheidene jaren geleden, ontwikkelde Spencer een nieuwe
technologie waarbij men gebruik maakte van fluoriserende biosensors
die haar team in staat stelde om slapende cellen 'live' te
identificeren, isoleren en te typeren. Met de mogelijkheid om
veranderingen in dat soort cellen dynamisch te volgen, zou het nu
mogelijk kunnen zijn om vast te stellen in hoeverre een 'omweg' door
middel van een slapende / latente staat van cellen bij aanwezigheid
van stress een voorbode of zelfs een teken van kanker kan zijn,
aldus Spencer.
“Dit soort bevindingen zouden kunnen bijdragen aan de
ontwikkeling van biomarkers om kankercellen te identificeren die
door hun onvermogen om bij stress tot een slapende toestand over te
kunnen gaan, vooral gevoelig zouden kunnen zijn voor
chemotherapeutische middelen.”, schreef het team in Cell Press.
Het feit dat moedercellen DNA-schade doorgeven aan hun nageslacht
was een verrassende ontdekking omdat de onderzoekers hadden verwacht
dat moedercellen hun eigen schade eerst zouden repareren alvorens te
delen in dochtercellen, zegt Spencer.
“In onze wereld en de cel-wereld zouden we denken dat moeders hun
eigen problemen zouden oplossen en ze niet zouden doorgeven aan het
nageslacht” aldus Spencer.
“Maar dit is duidelijk niet het geval in veel van de cellen die we
hebben bestudeerd.”
De nieuwe studie kan ook gevolgen hebben met betrekking tot
veroudering aangezien sommige latente dochtercellen met
ongerepareerd DNA kunnen overgaan tot een verouderende staat,
hetgeen in feite betekent dat de cel z'n vermogen om deling en groei
te ondergaan verliest, aldus Spencer.
Vertaling:Arnoud
