De strijd tegen buikvet: specifieke immuuncellen
beschadigen metabolisme tijdens verouderingsproces
YALE UNIVERSITY
New Haven, Conn. - In nieuw onderzoek hebben Yale
onderzoekers beschreven hoe zenuwstelsels en
imuunsystemen met elkaar communiceren om stofwisseling
en ontstekingen te beheersen. De uitkomsten geven
wetenschappers meer informatie over waarom oudere
volwassenen er niet in slagen om opgeslagen buikvet te
verbranden, waardoor het risico op chronische ziekten
hoger wordt. De studie wijst ook op potentiele
therapeutische benaderingen om het probleem aan te
pakken, zeggen de onderzoekers.
De studie onder leiding van Vishwa Deep Dixit,
hoogleraar comparatieve geneeskunde en immuunbiologie,
werd op 27 september 2017 gepubliceerd in Nature.
Oudere volwassenen, ongeacht het lichaamsgewicht,
hebben toegenomen buikvet. Als ze echter energie moeten
verbruiken, verbranden ze de opgeslagen energie in
vetcellen niet zo efficient als jongere volwassen, wat
leidt tot stapeling van schadelijk buikvet. De
onderliggende oorzaak voor deze niet-reagerende
vetcellen was onbekend.
In de studie richtten Dixit en zijn medewerkers van
Yale, de universiteit van Tennessee Health Science
Center en de universiteit van Bonn, op speciale
immuuncellen, bekend als macrofagen, karakteristiek voor
het beheersen van infecties. Het Dixit lab ontdekte een
nieuw soort macrofaag op de zenuwen in buikvet. Deze met
de zenuwen verbonden macrofagen raken geinfecteerd bij
het verouderen en verhinderen de neurotransmitters - de
chemische boodschappers - om goed te functioneren.
De onderzoekers isoleerden ook de imuuncellen van
vetweefsel van jonge en oude muizen en rangschikten
vervolgens het genoom om het probleem te begrijpen. “We
ontdekten dat de verouderde macrofagen de
neurotransmitters, genaamd catecholaminen, kunnen
afbreken, en daardoor de vetcellen verhinderen om als
brandstof te dienen indien nodig,” zegt Dixit, tevens
lid van de Yale Center for Research on Anging.
De onderzoekers ontdekten dat als zij in verouderde
macrofagen een specifieke receptor vertraagden die
ontstekingen beheerst, het NLRP3 inflammasoom, de
catecholaminen konden reageren om vetafbraak op te
wekken, vergelijkbaar met de jonge muizen.
“De belangrijkste ontdekking is dat de immuuncellen
met het zenuwstelsel communiceren om de stofwisseling te
beheersen,” zegt Dixit.
In daarop volgende experimenten blokkeerden de
onderzoekers een enzym dat vermeerderd is in verouderde
macrofagen en de normale vetstofwisseling herstelt in
oudere muizen. Dixit merkte dat dit enzym, monoamine
oxidase-A, of MAOA, wordt geremd door aanwezige
medicijnen voor de behandeling van depressie.
“Theoretisch kan men deze MAOA medicijnremmers
hergebruiken om het metabolisme van oudere mensen te
verbeteren,” zegt hij. Maar hij waarschuwde ook dat meer
onderzoek nodig is om deze medicijnen specifiek te
gebruiken voor buikvet en de veiligheid van deze
benadering te testen.
Tijdens toekomstig onderzoek zullen Dixit en zijn
collega’s de imuuncellen en hun interactie met zenuwen
verder testen, en hoe deze neuro-immuun dialoog
gezondheid en ziekte reguleert. Als de beheersing van
ontstekingen in verouderende immuuncellen het
metabolisme kan verbeteren, zou dit andere positieve
effecten kunnen hebben op het zenuwstelsel of op het
verouderingsproces zelf, zeggen de onderzoekers.
“Het doel van ons onderzoek is om meer inzicht te
krijgen in de interacties tussen immuuncellen, zenuwen
en vetcellen om buikvet mogelijk te verlagen, het
metabolisme te versterken en het functioneren van
ouderen te verbeteren,” zegt Christina D. Camell,
hoofdauteur van de studie.
Vertaling: Ellen Lam
