Ernstiger verloop Alzheimer door hoger glucoseniveau hersenen?

Studie NIH: verbanden tussen glucosestofwisseling, ziekteverloop en symptomen Alzheimer

Voor het eerst hebben wetenschappers een verband gevonden tussen de bij Alzheimer voorkomende abnormale manier van glucoseafbraak enerzijds en de ernst van de kenmerkende amyloïde plaques en ‘tangles’ (kluwens vezels van tau-eiwit, vert.) in de hersenen en het begin van eventuele uiterlijke symptomen van Alzheimer. De studie, die verschijnt in het novembernummer van Alzheimer’s & Dementia, het tijdschrift van de Alzheimer’s Association in de VS, werd ondersteund door het National Institute on Aging (NIA), een deel van de National Institutes of Health in de VS.

Onder leiding van Madhav Thambistetty (MD, PhD), onderzoeker en hoofd van de afdeling Cllinical and Translational Neuroscience in het Laboratory of Behavioral Neuroscience van de NIA, werden hersenweefselmonsters onderzocht van autopsies van deelnemers aan de Baltimore Longitudinal Study of Aging (BLSA), een van de langstlopende wetenschappelijke studies naar menselijke veroudering. De BLSA verzamelt meerdere decennia lang de neurologische, fysieke en psychologische gegevens van de deelnemers.

De onderzoekers maten de glucosegehaltes in verschillende hersengebieden, waarvan sommige gevoelig zijn voor de pathologie van Alzheimer, zoals de frontale en temporale cortex, en een paar die daar juist niet gevoelig voor zijn, zoals het cerebellum. Zij analyseerden drie groepen BLSA-deelnemers: degenen met Alzheimersymptomen tijdens hun leven en met bevestigde Alzheimerpathologie (bèta-amyloïde plaques en neurofibrillaire tangles) in de hersenen bij overlijden; een gezonde controlegroep; en mensen zonder symptomen tijdens het leven maar met duidelijk aanwezige post-mortem aangetoonde Alzheimer-pathologieën in de hersenen.

Zij vonden duidelijke abnormaliteiten in de glycolyse, het hoofdproces waarmee de hersenen glucose afbreken. De ernst van de afwijkingen hield verband met de ernst van de Alzheimerpathologie. Een lagere mate van glycolyse en een hoger gehalte aan glucose in de hersenen hingen samen met ergere plaques en tangles in de hersenen van mensen met de ziekte. Een grotere afname in hersenglycolyse was ook gerelateerd aan het vóórkomen van Alzheimersymptomen tijdens het leven, zoals problemen met het geheugen.

“Er wordt al enige tijd nagedacht over de mogelijke verbanden tussen hoe de hersenen glucose verwerken en de ziekte van Alzheimer,” zegt de directeur van NIA dr. Richard J. Hodes. “Bij onderzoek zoals dit wordt op een nieuwe manier nagedacht over hoe deze connecties kunnen worden onderzocht, om zo de zoektocht naar betere en effectievere manieren om Alzheimer te behandelen of te voorkomen te intensiveren.”

Hoewel al langer gedacht wordt dat er wellicht overeenkomsten bestaan tussen diabetes en Alzheimer, was het moeilijk om dat te beoordelen, omdat er geen insuline nodig is om glucose in de hersenen te krijgen of in de neuronen. Het team ging het gebruik van glucose door de hersenen na door de verhouding te meten tussen de aminozuren serine, glycine en alanine ten opzichte van glucose. Dit zorgde ervoor dat ze konden berekenen welke verhoudingen nodig waren voor de belangrijkste stappen van de glycolyse. Zij ontdekten dat de enzymen die deze stappen in de glycolyse bestuurden minder activiteit vertoonden bij Alzheimerpatiënten dan bij monsters van normaal hersenweefsel. Een lagere enzymactiviteit hing bovendien samen met een ernstiger vorm van Alzheimerpathologie in de hersenen en met het ontstaan van symptomen.

Vervolgens werd met behulp van proteomics, een grootschalige meting van cellulaire eiwitten, nagegaan wat de niveaus waren van GLUT3 (een glucosetransporteiwit) in neuronen. De bevinding was dat de GLUT3-niveaus in hersenen met Alzheimerpathologie lager waren dan in normale hersenen en dat deze niveaus ook verband hielden met de ernst van de tangles en plaques. Tenslotte werd het bloedglucoseniveau bij de deelnemers gemeten jaren voordat ze stierven, waaruit bleek dat een grotere toename in bloedglucoseniveau correleerde met een hoger glucoseniveau in de hersenen bij overlijden.

“Deze bevindingen wijzen uit dat dit pas gevonden mechanisme het onderwerp zou kunnen worden voor de ontwikkeling van nieuwe behandelingen, gericht op het verhelpen van een gebrekkige glycolyse bij de ziekte van Alzheimer,” aldus Thambisetty.

De onderzoekers waarschuwen wel dat nog niet helemaal duidelijk is of de afwijkingen in de hersenglucosestofwisseling definitief samenhangen met de ernst van de Alzheimersymptomen of de snelheid waarmee de ziekte zich ontwikkelt. De volgende stappen voor Thambisetty en zijn team zijn onder meer het onderzoeken van afwijkingen in andere stofwisselingsroutes die met glycolyse samenhangen, om vast te stellen hoe die zich tot de verschijnselen van Alzheimer in de hersenen verhouden.

Vertaling: A. Zwart


 

Steun ons kenniswerk, winkel eens in de Leefbewust winkel


Naar het overige nieuws van vandaag