Bescherming tegen pesticides die Parkinson
kunnen veroorzaken
Universiteit van Californië - LOS ANGELES HEALTH SCIENCES
Blootstelling aan dithiocarbamaten is lang geassocieerd met een
verhoogd risico op de ziekte van Parkinson, maar het mechanisme
waarmee deze verbindingen hun toxiciteit op de hersenen uitoefenen
was niet volledig duidelijk. Een nieuwe UCLA studie belicht de
toxiciteit van de verbindingen en suggereert tegelijkertijd een
strategie die kan helpen zich te beschermen tegen de ziekte.
Het onderzoek richtte zich op de fungicide ziram dat het verlies
van de belangrijkste bron van dopamine in het centrale zenuwstelsel
veroorzaakt en uitgebreid wordt gebruikt in drukke in
landbouwgebieden zoals Californië Central Valley. Verlies van deze
bron, genaamd dopaminerge neuronen, wordt geassocieerd met de ziekte
van Parkinson.
De schade die de pesticiden toebrengen begint met het vermogen
van ziram om concentraties van een eiwit - ? -synuclein - dat
overvloedig in de hersenenaanwezig is, te verhogen. De ? -synuclein
eiwitten vormen dan een aggregaat of klonteren samen met nadelige
gevolgen voor naburige neuronen. Dit verschijnsel treedt ook op bij
Parkinson, niet veroorzaakt door blootstelling aan pesticiden,
waardoor het een doelwit isv voor onderzoekers op zoek naar een
brede behandeling.
In de nieuwe studie, uitgevoerd op zebravissen, vonden de
onderzoekers dat de eliminatie van het ? -synuclein eiwit de
zebravissen beschermde tegen het door ziram geïnduceerd verlies van
dopamine neuronen. Omdat de meeste gevallen van de ziekte van
Parkinson lijken te zijn veroorzaakt door omgevingsfactoren zoals
blootstelling aan bestrijdingsmiddelen, ondersteunen deze
bevindingen dat de aanpak van ? -synuclein de progressie van
Parkinson bij de meeste mensen zou kunnen vertragen of doen stoppen,
aldus hoofdauteur Jeff Bronstein, hoogleraar neurologie en directeur
van bewegingsstoornissen aan de David Geffen School of Medicine van
de UCLA.
"Deze bevindingen sluiten aan bij de groeiende literatuur die
blootstelling aan pesticiden koppelt aan de ontwikkeling van de
ziekte van Parkinson en biedt belangrijke inzichten in de
mechanismen van de toxiciteit van ziram," aldus Bronstein. "Een
beter begrip van de pathogenese van de ziekte van Parkinson zal
uiteindelijk leiden tot nieuwe behandelingen en uiteindelijk een
kuur.”
De studie werd op 15 juni gepubliceerd in het peer-reviewed
tijdschrift Environmental Health Perspectives.
Eerst ontwikkelden de onderzoekers een model van Parkinson in
zebravis - het eerste diermodel van de ziekte - en stelde het bloot
aan ziram zodat het dopamine verloor. Zij vonden dat de vis
blootgesteld aan het ziram niet goed kon zwemmen, bewijs van een
Parkinson-achtige toestand.
Toen verwijderden de onderzoekers genetisch het ? -synuclein
eiwit en stelden de zebravis bloot aan ziram. De vis werd niet ziek
en bleef goed zwemmen.
Vervolgens gaven de onderzoekers de niet-beschermde zebravis een
experimenteel medicijn, het door UCLA ontwikkeld CLRO1, dat de
eiwitaggregaten of klonters bij patiënten van Parkinson afbreekt.
Zij vonden dat het geneesmiddel bescherming verschafte tegen de
Parkinson-achtige toestand van de vis.
"Het genetisch wegwerken van het eiwit of het opruimen van de
aggregaten met dit geneesmiddel beschermde tegen ziram toxiciteit,"
zei Bronstein. "Dit is belangrijk -. Het toont aan dat
milieu-toxines op dezelfde manier werken. Het belangrijkste is dat
we nu geneesmiddelen kunnen ontwikkelen voor patiënten die Parkinson
krijgen als gevolg van blootstelling aan ziram."
In de toekomst zullen Bronstein en zijn team bepalen of andere
milieustoffen dezelfde mechanismen gebruiken om Parkinson te
veroorzaken. Zij zullen ook een eventueel verder onderzoek
organiseren naar CLRO1 ter voorbereiding van een klinisch onderzoek
bij menselijke proefpersonen.
Ongeveer 70 procent van de gevallen van Parkinson kunnen niet
worden verklaard door de genetica, zei Bronstein, zodat de nieuwe
bevinding vitaal is voor een groot percentage patiënten bij wie de
ziekte niet genetisch veroorzaakt is.
Vertaling:
Andre Teirlinck