Open brief aan Minister Schippers......
Beste Mevr Schippers
Ik voel mij aangewezen om U een open brief te schrijven i.v.m het
eventuele besluit om een wet te verordenen dat de oudere mensen
onder ons die nog gezond zijn maar het gevoel hebben overbodig en
niet meer nodig zijn in deze maatschappij een levenseinde pil kunnen
nemen.
Maar wat is nu het werkelijke probleem?
Onze Maatschappij, ofwel onze waarden en normen,
medemenselijkheid, klaar staan voor anderen. Dit is het resultaat
van alle bezuinigingen in de zorg, daardoor tekorten in de aandacht
naar onze ouder wordende medemens.
Ik ben zelf ruim 40 jaar werkzaam in de zorg. Op vele locaties door
het land gewerkt en nog steeds actief, en heb alle veranderingen met
lede ogen aangezien. Het is niet dat deze mensen willen overlijden
maar deze mensen willen gewoon het gevoel hebben dat zij er nog
mogen zijn en meetellen.
Sinds de bezuinigingen in de thuiszorg ziet deze groep mensen
niemand meer en zit in een sociaal isolement.
Verzorgingshuizen die worden gesloten dus geen sociale interacties
met leeftijd en lotsgenoten. Dagactiviteiten wegbezuinigd dagopvang
wegbezuinigd. Pensioenen gekort daardoor sociaal en financieel niet
in staat om uit de dagelijkse sleur te komen. Te weinig personeel op
de verpleegafdelingen die geen tijd meer hebben voor extra aandacht
terwijl zij dit graag willen. Maar vanuit het managment die
jaarlijks een taaktellend budget krijgen en als zij hieronder
blijven zelf een bonus krijgen wat ten kostte gaat voldoende
personeel.
Dus alles bij elkaar opgeteld deze mensen die een doodswens hebben
of voelen het werkelijke probleem is, aandacht krijgen in de vorm
van voldoende thuiszorg, hartewarmte, medemenselijkheid,
hulpverleners in de vorm van op bezoek gaan, gesprekken voeren,
wandelingen maken etc.
Beste mevr Schippers deze mensen zijn een voorbeeld voor ons zij
hebben oorlog meegemaakt armoede onderdrukking en veel leed. Hebben
ons laten zien hoe je een kapot land weer met minimale middelen en
maximale inspanning gezamelijk kan opbouwen.
Verdienen deze mensen dan deze uitweg met een levenseindepil.
Of geven wij hen het gevoel dat zij er toe doen ?
Hartelijke groet Sabine de Kruyf, een bezorgde verzorger