Vuile was kan milieuvervuiling veroorzaken
Bron: Oxford University Press USA.
Een nieuwe studie, gepubliceerd in FEMS Microbiology Letters, als
gevolg van een onderzoek van een wasserette dat verschillende
ziekenhuizen in Seattle bedient, stelt dat bevuilde lakens een
klinische bron kan zijn van oppervlakte Clostridium difficile
verontreiniging.
C. difficile is een verworven pathogeen in ziekenhuizen en in de
gemeenschap. C. difficile zijn sporenvormende anaërobe bacteriën die
voorkomen bij 2 tot 3% van gezonde, niet-gehospitaliseerde
volwassenen en bij 10 tot 25% van de gehospitaliseerde volwassenen.
Toxine producerende C. difficile is de meest voorkomende oorzaak van
diarree in ziekenhuizen. Men schat dat 25% van alle C. difficile
infecties in de gemeenschap ontstaan door blootstelling aan
potentiële bronnen zoals water, bodem, vee, vlees, groenten en
huisdieren. Er is bewijs dat C. difficile infecties seizoensgebonden
zijn en worden gecorreleerd met 151 respiratoire aandoeningen in de
winter als gevolg van het gebruik van antibiotica.
De studie vond dat C. difficile kan worden gekweekt uit klinische
wasserette oppervlakken. Een totaal van 240 oppervlakte monsters
werden verzameld op plaatsen waar vuil klinisch beddengoed worden
behandeld en op plaatsen waar propere lakens werden gevouwen, binnen
de Universiteit van Washington ‘Consolidated Laundry’ in 2015.
Alle monsters werden verzameld in een wasserette in Seattle, WA.
Deze faciliteit verwerkt lakens uit zes ziekenhuizen in Seattle, 30
lokale poliklinieken en het ‘Washington National Primate Research
Center’. Er wordt elke week ongeveer 150.000 kg wasgoed verwerkt. De
faciliteit is verdeeld in twee verdiepingen met de meerderheid van
de vuile wasgoed behandeld op de 2e verdieping en het propere
uitsluitend op de 1e verdieping.
De locaties van de vuile was omvatten ook de ontvangstruimte, de
ruimte voor primaire sortering en secundaire sorterin en de
klantenruimte. Bij elk bezoek werden 30 monsters genomen. De schone
omgeving bemonstering omvatte het strijken en vouwen, de verwerking
en de opslag. Dertig monsters werden verzameld per sampling met 120
monsters in totaal elk uit de vuile en propere plaatsen.
Alle monsters testten positief in gebieden waar vuile lakens
worden behandeld; geen C. difficile besmetting werd aangetroffen in
gebieden waar alleen schone was werd behandeld. Van de
oppervlaktemonsters uit de plaats met vuile was, testten 23% (25 van
de 120 monsters) positief voor C. difficile. Slechts 2% (2 monsters
op 120) uit de plaatsen met schone was waren positief. De twee 2
monsters die positief testten voor C. difficile kwamen beiden uit
een klein plaatsje waar vuil linnen wordt verwerkt in kleine
batches. Dit plaatjse lag gescheiden van waar schoon beddengoed
wordt gedroogd, gestreken en gevouwen. Dit betekent dat de vuile
lakens waarschijnlijke de bron van milieuverontreiniging zijn in de
wasserij.
Volgens de onderzoekers kunnen hun gegevens een onderschatting
zijn van de werkelijke prevalentie en de diversiteit van C.
difficile. Het onderzoek was beperkt door de inherente slechte
terugwinning van microben op omgevingsoppervlakken, moeilijkheden
bij het kweken van C. difficile sporen en verschillen in de
aanbevolen incubatietijden en de gebruikte media.
"Dit onderzoek ondersteunt de gedachte dat vervuilde lakens in
het ziekenhuis de voornaamste oorzaak zijn van diarree besmetting,"
zei studie auteur Marilyn Roberts, PhD. "Het is ook zeer moeilijk om
de besmetting te voorkomen. Als gevolg van deze besmetting zou een
wasserij moeten beschouwd worden als een verlenging van de
zorgomgeving bij het nemen van maatregelen voor infectiepreventie en
gezondheid op het werk."
Vertaling: Andre Teirlinck
