Meldpunt mishandeling in de psychiatrie
Mishandeling binnen de wet Bijzondere Opname Psychiatrische
Ziekenhuizen (BOPZ) kun je melden bij Heijmen Westerveld. Heijmen is
jurist mensenrechten. We verzoeken je de mishandeling kort te
omschrijven en je volledige naam daarbij te vermelden. Je naam wordt
niet op de website getoond. Op de site geven wij slechts de
initialen.
De klacht kun je sturen naar e-mail joshua.roma@yahoo.co.uk
(Heijmen Westerveld, jurist) en werkgroepuitdedroom@gmail.com
(centraal e-mailadres).
L. zat op vijftienjarige leeftijd 8 weken in een isoleercel bij
Emergis GGZ in Kloetinge.
J. gaf een ‘high five’aan een politie-agent, waarna hij vier dagen
in de gevangenis zat en vervolgens bij Emergis GGZ met
dwanginjecties werd behandeld voor zijn ‘stemmingstoornis’.
R. dronk op koninginnedag op een veld, samen met anderen, een
biertje. Werd hiervoor opgepakt door de politie en binnen Emergis
GGZ met dwangmedicatie behandeld voor zijn niet bestaande psychose.
D. had een conflict met zijn ouders. Fact Team Emergis GGZ haalde
daar volstrekt onnodig de politie bij. Liet hem gedwongen opnemen en
gedwongen medicatie innemen.
A. had een conflict met zijn moeder. Zijn moeder moest naar het
ziekenhuis en kon de situatie niet goed aan om die reden. Het Fact
Team Emergis GGZ haalde daar de politie bij, liet A. gedwongen
opnemen en behandelde hem met dwangmedicatie voor zijn niet
bestaande psychose.
B.vd.H kwam vrijwillig naar de Reilof van Emergis GGZ om af te
kicken van een alcoholprobleem. Toen zij op een avond naar de stad
ging, miste zij de bus en belde naar Emergis dat zij wat later terug
zou komen. Zij kreeg daarop een rm wegens niet bestaand
vluchtgevaar. De verpleging heeft haar zo hardhandig vastgepakt, dat
beide amen onder de blauwe plekken zaten. Zij is afgekickt van de
drank,maar Emergis laat haar niet terug naar huis gaan, waar zij
ambulante hulp zou kunnen krijgen.
M. had een probleem met een internetcrimineel. Lastercampagnes aan
haar adres waren voor iedereen zichtbaar te lezen. De psychiaters
van Emergis GGZ weigerden op internet te kijken en noemden haar
verhaal een waanstoornis cybercriminaliteit. Waarna zij maandenlang
eenzaam werd opgesloten en dwanginjecties kreeg. Tevens zo
hardhandig beet gepakt dat zij er blauwe plekken aan overhield.
H. werd door een begeleider van de BW van Emergis GGZ vals
beschuldigd van het willen vermoorden van mensen. De psychiater van
Emergis GGZ, liet hem oppakken om hem via een IBS in een isoleercel
te stoppen en hem uit de samenleving te weren. H. had zich een groot
deel van zijn leven ingezet om ontwikkelingswerk te doen.
JT. zat rustig aan tafel te praten, waarna zij door een psychiater
in een isoleercel werd gestopt en dwangmedicatie kreeg toegediend.
Er was geen enkel gevaar.
T. voelde zich bang en eenzaam en wilde dat er een begeleider bij
haar bleef om met haar te praten. Zij werd daarop in een isoleercel
gestopt en kreeg dwangmedicatie. De begeleiding had geen tijd voor
haar.
Dhr. E. meldde wat feiten over criminele zaken bij de politie
Middelburg. Daarna kwam er een psychiater van Emergis aan de deur.
Die psychiater liet weten dat dhr. E. paranoïde was, zonder zijn
verhaal op waarheid te controleren. Dhr. E. werd vervolgens
gedwongen opgenomen in Emergis Kloetinge
VN verbiedt dwang in de psychiatrie
Op 4 en 5 maart 2013, is er een nieuw mensenrechten-rapport
gepresenteerd bij de 22e sessie van de Human Rights Council bij de
Verenigde Naties in Geneve .
Dit mensenrechten-rapport gaat over Torture in
health-care-settings (oftewel: Marteling in de zorg) en is
geschreven door Mr. Juan E. Mendez, – de VN Special Rapporteur on
Torture and other cruel, inhuman or degrading treatment or
punishment (www.antitorture.org)
De thematische rapporten van de Special Rapporteur on Torture
vormen jurisprudentie, wat inhoudt dat de inhoud van het rapport
bindend is voor de Staten die het Verdrag tegen Marteling (CAT)
hebben ondertekend.
Nederland heeft het CAT-verdrag tegen marteling geratificeerd in
1988
http://treaties.un.org/Pages/ViewDetails.aspx?mtdsg_no=IV-9&chapter=4&lang=en
)
Het thematische mensenrechten-rapport gaat over veelvoorkomende
mensenrechten-schendingen in de zorg (wereldwijd), en daarbij wordt
de geestelijke gezondheidszorg expliciet genoemd.
Dwang in de psychiatrie wordt voortaan marteling en mishandeling
genoemd.
Hieronder enkele citaten uit de presentatie van Mr. Juan E.
Mendez (zie Oral Statement, p.4-5):
“The mandate has previously declared that there can be no
therapeutic justification for the use of solitary confinement and
prolonged restraint of persons with disabilities in psychiatric
institutions; both prolonged seclusion and restraint constitute
torture and ill-treatment. In my 2012 report (A/66/88) I addressed
the issue of solitary confinement and stated that its imposition, of
any duration, on persons with mental disabilities is cruel, inhuman
or degrading treatment.”
(….)
“States should impose an absolute ban on all forced and
non-consensual medical interventions against persons with
disabilities, including the non-consensual administration of
psychosurgery, electroshock and mind-altering drugs, for both long-
and short- term application. The obligation to end forced
psychiatric interventions based on grounds of disability is of
immediate application and scarce financial resources cannot justify
postponement of its implementation.
Forced treatment and commitment should be replaced by services in
the community that meet needs expressed by persons with disabilities
and respect the autonomy, choices, dignity and privacy of the person
concerned. States must revise the legal provisions that allow
detention on mental health grounds or in mental health facilities
and any coercive interventions or treatments in the mental health
setting without the free and informed consent by the person
concerned.”
Zie de volledige originele teksten (in het Engels):
• de uitgeschreven presentatie van Mr. Juan E. Mendez , de VN
Special Rapporteur on Torture and other cruel, inhuman or degrading
treatment or punishment.
PDF:
https://dk-media.s3.amazonaws.com/AA/AG/chrusp-biz/downloads/277461/torture_english.pdf
Of bekijk de video statement (Chapter 1 , duur 20 minuten, toespraak
van Juan Mendez in het Engels start na 01:30):
http://webtv.un.org/watch/clustered-id-torture-and-hr-defenders-14th-meeting-22nd-regular-session-human-rights-council/2203796068001/#full-tekst
• Het thematisch rapport on torture in health care settings
(A.HRC.22.53)
PDF:http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/
Session22/A.HRC.22.53_English.pdf
Enkele citaten uit het officiele rapport over Marteling in de
zorg (Torture in healh care settings) – pagina 14 en 15 :
“(2) Absolute ban on restraints and seclusion
(63). The mandate has previously declared that there can be no
therapeutic justification for the use of solitary confinement and
prolonged restraint of persons with disabilities in psychiatric
institutions; both prolonged seclusion and restraint may constitute
torture and ill-treatment (A/63/175, paras. 55-56). The Special
Rapporteur has addressed the issue of solitary confinement and
stated that its imposition, of any duration, on persons with mental
disabilities is cruel, inhuman or degrading treatment (A/66/268,
paras. 67-68, 78). Moreover, any restraint on people with mental
disabilities for even a short period of time may constitute torture
and ill-treatment. It is essential that an absolute ban on all
coercive and non-consensual measures, including restraint and
solitary confinement of people with psychological or intellectual
disabilities, should apply in all places of deprivation of liberty,
including in psychiatric and social care institutions. The
environment of patient powerlessness and abusive treatment of
persons with disabilities in which restraint and seclusion is used
can lead to other non-consensual treatment, such as forced
medication and electroshock procedures.
(3). Domestic legislation allowing forced interventions
(64). The mandate continues to receive reports of the systematic
use of forced interventions worldwide. Both this mandate and United
Nations treaty bodies have established that involuntary treatment
and other psychiatric interventions in health-care facilities are
forms of torture and ill-treatment. Forced interventions, often
wrongfully justified by theories of incapacity and therapeutic
necessity inconsistent with the Convention on the Rights of Persons
with Disabilities, are legitimized under national laws, and may
enjoy wide public support as being in the alleged “best interest” of
the person concerned. Nevertheless, to the extent that they inflict
severe pain and suffering, they violate the absolute prohibition of
torture and cruel, inhuman and degrading treatment (A/63/175, paras.
38, 40, 41). Concern for the autonomy and dignity of persons with
disabilities leads the Special Rapporteur to urge revision of
domestic legislation allowing for forced interventions.”
Hier staat dus dat isoleercellen (en andere vormen van eenzame
opsluiting), fysieke dwangmaatregelen (fixatie, Zweedse Band enz.)
en andere gedwongen interventies voortaan absoluut verboden zijn.
Ook gedwongen opname.
(En dwangmedicatie was eerder al benoemd onder
marteling/mishandeling door mr. Nowak, de voorgaande UN Special
Rapporteur on Torture, 2008 rapport, p 40 en 47).
Zorg kan alleen maar plaatsvinden op basis van vrije keuze.
Een absoluut verbod op dwangmaatregelen is uiteraard geweldig
nieuws!
Zolang als wij ons kunnen herinneren zijn er altijd initiatieven
van clienten, familie en zorgverleners en enkele juristen geweest om
dwang uit te bannen uit de zorg, maar helaas heeft dit nog niet
geresulteerd in de afschaffing van dwang.
Het nieuwe mensenrechten-rapport geeft aan dat er praktijken in
de zorg zijn die onder de definitie van marteling vallen. Dwang in
de zorg is niet alleen een schending van het recht op zorg, maar ook
een schending van het recht op vrijwaring van marteling en wrede,
inhumane, vernederende behandeling of bestraffing.
Door dwang als marteling te benoemen, zal het zeker uitgebannen
worden. Marteling is namelijk absoluut verboden, en Staten hebben de
plicht tot voorkomen, vervolgen en herstellen van dergelijke
mensenrechtenschendingen. Door dwang als verboden mishandeling te
benoemen, krijgen slachtoffers en belangenbehartigers een sterkere
rechtspositie.
Het is de verantwoordelijkheid van de Staat om de zorg te
reguleren en te sturen, met het oog op het voorkomen van
mishandeling.
”The obligation to end forced psychiatric interventions … is of
immediate application and scarce financial resources cannot justify
postponement of its implementation”.
Dwang in de zorg dient dus per direct afgeschaft te worden,
anders kan de Nederlandse Staat aangeklaagd worden voor marteling en
wrede, inhumane, vernederende behandeling of bestraffing.
De Nederlandse overheid is nu – per direct – verplicht om dwang
in de psychiatrie te verbieden!!
Naast het recht op vrijwaring van marteling en wrede, inhumane,
vernederende behandeling of bestraffing, geldt in Nederland ook het
recht op de hoogst haalbare standaard van gezondheid en zorg. Er
bestaan alternatieven voor dwang, en zoals reedsgezegd: financiele
schaarste is geen grond voor uitstel van implementatie. De
economische crisis is dus geen reden om gedwongen behandelingen te
laten voorduren.
Er is een kwaliteitsimpuls nodig om de zorg op een acceptabel
niveau te brengen, en dwang uit te bannen uit de diverse
zorgdomeinen, zoals GGZ, verstandelijk gehandicaptenzorg,
ouderenzorg, jeugdzorg, verslavingszorg, forensische zorg, complexe
zorg enz.
De Nederlandse overheid is verplicht om goede zorg (inclusief
alternatieven voor dwang) te faciliteren, reguleren, sturen en
waarborgen.
Dit mensenrechten-rapport is een geweldige doorbraak, omdat het
verbod op marteling een absoluut verbod is, wat ook voor Nederland
bindend is onder internationale verdragen.
Het recht op vrijheid, zelfbeschikking, persoonlijke integriteit,
leven in de samenleving, gelijke kansen voor participatie, vrijheid
van overtuiging en meningsuiting, vrijwaring van marteling, recht op
gezinsleven, non-discriminatie enz. geldt overal en voor iedereen,
ook voor clienten in de zorg.
Het mag duidelijk zijn dat de wetsvoorstellen Verplichte GGZ en
Zorg en Dwang dus niet door kunnen gaan, en dat de gehele zorg per
direct dwangvrij moet worden.
Dit thematische mensenrechten-rapport vormt dus een enorme
mijlpaal in de strijd tegen dwang in de zorg. Het is een erkenning
van het enorme leed dat dwang in de zorg aanricht, en onderstreept
de absolute noodzaak tot uitbannen van dwang uit de zorg.
Dit zal een enorme impuls zijn voor de ontwikkeling van werkelijk
goede zorg.
En een enorme steun in de rug voor ons allemaal.
Ik ben uiteraard heel erg trots dat ik in December 2012 in
Washington DC ben geweest, bij een 2-daagse expert-meeting met Mr.
Juan Mendez, ter voorbereiding van dit thematische
mensenrechten-rapport. Ik heb daar een presentatie gehouden tegen
dwang en voor alternatieven, en ook actief deelgenomen in de
discussie (zie
http://punkertje.waarbenjij.nu/reisverslagen/428176/expert-meeting-on-torture-washington-dc/1
)
Ik heb dus achter de schermen ook bijgedragen aan dit baanbrekende
mensenrechten-rapport, en ik ben natuurlijk superblij met dit
resultaat.
De wereld verandert. EINDELIJK!
En voor iedereen die direct aan de slag wil met deze
cultuurverandering: Ik ben van harte bereid om de nieuwe dwangvrije
GGZ met bijbehorende wet- en regelgeving mee vorm te geven.
Voor tips en vragen kun je ons bereiken via e-mail
werkgroepuitdedroom@gmail.com
Steun ons werk, bezoek eens de Leefbewust webwinkel
De Leefbewust webwinkel richt zich voornamelijk op plantaardige
produkten zoals bessen, kruiden, grassen, algen, algenolie, zaden,
een natuurlijke multivitamine en de krenten uit de pap qua
voedingssupplementen. We zijn eigenlijk altijd op zoek naar de beste
versies van produkten. Zo hebben we schone Chlorella uit
binnenkweek, Spirulina gekweekt in bassins in de woestijn van
California en de betere kwaliteit tarwegras uit Nieuw Zeeland.
Bezoek de webwinkel
