Een groot aantal gewone chemicaliën zijn een gevaar voor de
ontwikkeling van de hersenen van kinderen
Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign
Champaign, Illinois -. In een nieuw rapport roepen tientallen
wetenschappers, gezondheidswerkers en voorstanders van de gezondheid
van kinderen op tot hernieuwde aandacht voor het groeiende bewijs
dat veel voorkomende en op grote schaal gebruikte chemicaliën een
gevaar zijn voor de neuroontwikkeling bij foetussen en kinderen van
alle leeftijden.
De chemische stoffen die het grootste gevaar zijn omvatten o.a.
lood en kwik; organofosfaatpesticiden gebruikt in de landbouw en
privétuinen; ftalaten uit de farmaceutische industrie, kunststoffen
en producten voor persoonlijke verzorging; vlamvertragers bekend als
polybroomdifenylethers en luchtverontreinigende stoffen geproduceerd
door de verbranding van hout en fossiele brandstoffen, zei professor
Susan Schantz vande afdeling vergelijkende biowetenschappen aan de
Universiteit van Illinois en één van de tientallen ondertekenaars
van de consensus verklaring.
Polychloorbifenylen, ooit gebruikt als koel- en smeermiddelen in
transformatoren en andere elektrische apparatuur zijn ook een zorg.
PCB's werden in de Verenigde Staten verboden in 1977 maar blijven
nog in het milieu voor decennia, zei ze.
Het nieuw rapport, "Project TENDR: Targeting Environmental
NeuroDevelopment Risks” verschijnt in het tijdschrift Environmental
Health Perspectives.
"Deze chemische stoffen zijn alomtegenwoordig, niet alleen in de
lucht en het water, maar ook in alledaagse consumentenproducten die
we voor ons lichaam gebruiken en voor onze huizen," zei Schantz.
"Vermindering van blootstelling aan giftige chemische stoffen is
mogelijk en dringend nodig om de kinderen van vandaag en morgen te
beschermen."
Schantz is lid van de faculteit in het College of Veterinary
Medicine en in het Beckman Institute for Advanced Science and
Technology aan de U. van I.
"Het menselijk brein ontwikkelt zich over een zeer lange periode
te beginnen vanaf de dracht en verder tijdens de kindertijd tot in
de vroege volwassenheid," zei Schantz. "Maar het merendeel van de
groei treedt op tijdens de prenatale ontwikkeling. De neuronen
vormen zich, migreren, rijpen en differentiëren. Als dit proces
wordt verstoord zorgt dat blijvende effecten."
Sommige van de betrokken chemische stoffen, zoals ftalaten en
PBDEs zijn bekend om hun interferentie met de normale hormonale
activiteit. Zo testen bijvoorbeeld de meeste zwangere vrouwen in de
Verenigde Staten positief op blootstelling aan ftalaten en PBDEs;
beide verstoren de schildklierhormoon functie.
“ Het schildklier hormoon is betrokken bij bijna elk aspect van
de hersenontwikkeling van de vorming van de neuronen celdeling, tot
de eigen migratie van cellen en myelinisatie van axonen nadat de
cellen zijn gedifferentieerd," zei Schantz. "Het regelt veel van de
genen die betrokken zijn bij ontwikkeling van het zenuwstelsel."
Schantz en haar collega's van Illinois bestudeerden baby's en hun
moeders om de prenatale blootstelling aan ftalaten en andere
endocriene verstoorders te bepalen die leiden tot veranderingen in
de hersenen of in het gedrag. Dit onderzoek, samen met parallelle
studies bij oudere kinderen en dieren, is een primaire focus van het
Children's Environmental Health Research Center in Illinois, dat
geleid wordt door Schantz.
Ftalaten interfereren ook met de steroïde hormoon activiteit.
Studies koppelen blootstelling aan bepaalde ftalaten met
aandachtsstoornissen, lagere IQ en gedragsstoornissen bij kinderen.
"Ftalaten zijn overal; ze zitten in allerlei producten waaraan wij
elke dag worden blootgesteld," zei Schantz.
Het rapport bekritiseert de huidige tekortkomingen van de
regelgeving die het mogelijk maakt chemische stoffen in het leven
van mensen in te voeren met weinig of geen herziening van hun
effecten op de foetale- en kindzorg.
"Van de meeste chemische stoffen hebben we geen idee wat ze doen
met neurologische ontwikkeling van kinderen", zei Schantz. “Dat is
nog niet onderzocht geworden”.
"En alles lijkt erop dat er een risico is, beleidsmakers moeten
bereid zijn om een beslissing te nemen om de productie van deze of
gene chemische stof die slecht scoort te doen stoppen of het gebruik
ervan te beperken, "zei ze. "We moeten geen 10 tot 15 jaar wachten
waardoor talloze kinderen worden blootgesteld.”
Vertaling: Andre Teirlinck
