Traumageest - Knieval voor energiezuigers 5
Bijna elke familie heeft last van een traumageest. Wat is dat nu
een traumageest? Het probleem wordt met name een Traumageest genoemd
als het reeds in vele generaties een onoverkomelijk probleem is.
Elk familielid kent het probleem maar niemand is bereid er echt
iets wezenlijks wat aan te doen. Immers een pilletje van de dokter
lost het probleem niet. Een alternatieve therapie schept de
voorwaarden na vele maanden om de koe bij de horens te vatten,
alleen de meesten kunnen zo lang niet wachten.
Als ze toch al zover komen dat het voorwerk is gedaan dan zal
menigeen ervoor terugdeinzen om die koe bij de horens te vatten want
wat een enorme lading emoties en diepe graverij brengt dit niet mee
en wat een pijn kan dat opleveren deze emoties. Nee, menigeen blijft
zich liever wentelen in dat het een familieprobleem is, dat ze er
niets aan kunnen doen, dat het allemaal wel meevalt etc.
Een ander probleem waardoor er niet aan gewerkt wordt is schaamte.
De buitenwereld kent hen zo en als die merken dat ze jaren
voorgelopen zijn door de schone schijn dan valt het doek en dus
wordt er wederom niets aan gedaan.
Zo is er bijvoorbeeld een familie waar nooit iets wordt afgemaakt
als het moeilijk wordt, waardoor ze niet bij hun diepste innerlijke
mannelijke of vrouwelijke vaardigheden kunnen komen. Ze hebben een
verminderd adaptievermogen, maken studie niet af, verzetten zich
tegen veranderingen, hebben een gestoord toekomstperspectief, zijn
snel gedesoriënteerd (afgeleid), hebben vooral veel zelfbeklag en
leggen het probleem bij de ander neer. Als een kleuter voelen ze
zich op het matje geroepen als iemand hen naar de reden van het niet
afmaken van de studie vraagt of het niet tot een oplossing komen van
de studieschuld die verkeerd is berekend.
Helaas deze mensen laten het versloffen en hopen dat iets of
iemand in de toekomst het wel voor hen oplost. Het is vanuit de TCM
een duidelijk voorbeeld van de LONGEN. Maar deze familieleden willen
niet aan hun problemen werken en dus zullen ze ook nooit langskomen
bij mij. Ook al zijn het maatschappelijk geslaagde mensen, ze
gedragen zich als leugenachtige kleuters. Juist door hun
maatschappelijke positie menen ze het immers beter te weten dan de
ander. Ondertussen vluchten ze al vele generaties voor hun
innerlijke emoties. Met elke nieuwe generatie wordt het probleem
groter en is nu belandt op een punt dat je kunt spreken van een
veelvoud aan pathologisch gedrag. Met andere woorden rijp voor een
jarenlang traject bij de psycholoog of elders om deze persoon
enigszins weer in evenwicht te brengen.
Maar dan nog moet dit prille evenwicht in harmonie gebracht worden
en onderling verbonden voor ze toekomen aan werkelijk waarnemen wat
er in hun lichaam en geest gebeurt en ze de trap naar hoger
bewustzijn op kunnen gaan.
Ondertussen hebben de partners van deze familieleden moeite om te
werken aan een gezonde relatie en nog eerder worden ze meegezogen in
deze traumageest. Door er niet aan te werken wordt het probleem
steeds groter en dat doen ze dus ook hun nakomelingen aan. Hun
collega’s, bazen, ondergeschikten en aangetrouwde familieleden maar
ook kennissen en vrienden wordt de schone schijn voorgehouden. Van
een gezonde volwassen relaties is geen sprake.
Pauline Laumans
