Opeenhoping van een 'giftig vet' metaboliet kan het risico op
diabetes verhogen
Onderzoek heeft nu een verklaring waarom sommige zwaarlijvige
mensen vatbaarder zijn voor diabetes dan anderen.
UNIVERSITY OF UTHA HEALTH SCIENCES.
Jarenlang wisten wetenschappers dat iemand die mager is ook
diabetes kan krijgen en zwaarlijvige personen verrassend gezond
kunnen blijven. Recent onderzoek geleid door wetenschappers van de ‘University of
Utah College of Health’ samen met een internationaal team geeft
antwoord op het raadsel: accumulatie van een giftige klasse van
vetmetabolieten, die bekend staan als ceramiden, verhogen de kans op
diabetes type 2.
Onder patiënten in Singapore die een maag-bypass operatie hadden
ondergaan vond men dat de ceramide niveaus een betere voorspeller
van diabetes waren dan obesitas. Hoewel alle patiënten obesitas
hadden, hadden degenen gediagnotiseerd met diabetes type 2 meer
ceramide in het vetweefsel dan de anderen.
"Ceramides heben invloed op de manier waarop het lichaam omgaat
met voedingsstoffen", zegt senior auteur van de studie Scott
Summers, Ph.D., tevens voorzitter van ‘Utah Department of Nutrition
and Integrative Physiology’. "Ze beïnvloeden de manier waarop het
lichaam reageert op insuline, en ook hoe het calorieën verbrandt.”
In de studie online gepubliceerd in het novembernummer van ‘Cell
Metabolism’ tonen de onderzoekers aan dat de opstapeling van
ceramiden de normale functie van het vetweefsel (adipose) verhindert
bij muizen.
Iemand die veel eet produceert een overmaat aan vetzuren. Deze
kunnen worden opgeslagen in het lichaam als triglyceriden of
verbrand tot energie. Maar bij sommige mensen worden de vetzuren
omgezet in ceramiden.
Op het moment dat ceramiden worden gevormd kan het vetweefsel
niet meer adequaat werken, en vet dat belandt in de aders of het
hart brengt schade toe aan andere perifere weefsels. Tot nu toe
wisten de wetenschappers niet hoe ceramiden schade aan het lichaam
konden veroorzaken.
De drie jaar durende studie vond dat het toevoegen van ceramiden
aan vetcellen bij mensen of muizen, ervoor zorgde dat ze niet meer
reageerden op insuline en hun vermogen om calorieën te verbranden
sterk verminderde. De muizen werden ook vatbaarder voor diabetes en
leververvetting.
Daarentegen vonden zij ook dat muizen met minder ceramiden in hun
vetweefsel werden beschermd tegen insulineresistentie, een eerste
teken van diabetes. Met behulp van genetische manipulatie hadden de
onderzoekers het gen dat verzadigde vetten omzet in ceramiden
verwijderd.
De bevindingen wijzen erop dat hoge niveaus ceramiden het risico
van diabetes kunnen verhogen en lage niveaus zouden kunnen
beschermen tegen de ziekte.
Vertaling: Andre Teirlinck
