Nieuwe ontdekking maakt weg vrij voor de behandeling van
alvleesklierkanker
Bron: University of Notre Dame.
Volgens een studie in het ‘Journal of Cancer Research wordt
alvleesklierkanker, de derde belangrijke oorzaak van kanker
gerelateerde sterfgevallen, als tweede belangrijke geprojecteerd
tegen het jaar 2030. De vijfjaarsoverleving is slechts 8 procent wat
betekent dat het de enige grote kanker is met een overlevingskans
van één enkel cijfer. Ondanks de stijgende sterftecijfers zijn er te
weinig financiële middelen voor onderzoek en weinig door de ‘Food
and Drug Administration’ goedgekeurde behandelingen om de ziekte te
bestrijden.
Met de huidige ontwikkeling neemt het 10 tot 15 jaar in het
laboratorium om een nieuw geneesmiddel te ontwikkelen. Naar
schatting zullen dit jaar alleen al 41.780 mensen sterven aan de
ziekte, tijd dus voor de essentie.
Nu kunnen patiënten die lijden aan alvleesklierkanker rekenen op
een betere behandeling te danken aan de recente ontdekking door Dr.
Reginald Hill, Archibald assistent-professor in de kankerbiologie
aan de Universiteit van Notre Dame en onderzoeker aan het ‘Harper
Cancer Research Institute’. Hill's onderzoek richt zich op de
geneesmiddelen die reeds door de FDA zijn goedgekeurd om erachter te
komen waarom deze medicijnen niet werken bij patiënten met
alvleesklierkanker.
"Het grootste deel van een pancreaskanker tumor bestaat uit
ongeveer 10 procent kankercellen en 90 procent ondersteunende
cellen. Op de één of andere manier zijn de ondersteunende cellen
erin geslaagd de chemotherapie te overleven", zegt Hill.
"Microscopische blaasjes, genoemd exosomes, binden zich met
genetisch materiaal afgegeven door cellen tijdens blootstelling aan
chemotherapie waardoor steuncellen vrijkomen die kankercellen helpen
te overleven, waardoor een tumor chemoresistent wordt.”
Uit onderzoek verschenen in de ‘New England Journal of Medicine’
blijkt een meerderheid van pancreaskanker gevallen resistent te zijn
tegen chemotherapie en niet te reageren op behandeling met
medicijnen effectief bevonden bij andere vormen van kanker.
De meeste nieuwe onderzoeken hebben zich gericht op het
vernietigen van de ondersteunende cellen. Deze studies concludeerden
echter dat wanneer de ondersteunende cellen worden aangevallen de
patiënten eigenlijk een meer gevorderde kanker ontwikkelen. "Het was
alsof er gaten geprikt worden in het gebied rond de kankercellen
waardoor die zich verspreiden," zei hij.
Hill richtte zich op het blokkeren van de afgifte van exosomes,
waardoor het doorgeven van informatie van steuncellen naar
kankercellen wordt afgeremd - wat de effectiviteit van de
chemotherapie verhoogt. Deze recentelijk gepubliceerde studie
suggereert dat het gebruik van een exosome blocker, die niet toxisch
is, in combinatie met chemotherapie alvleesklier- en vele andere
vormen van kanker kan bestrijden.
Het gebrek aan effectieve behandelingen beschikbaar voor
duizenden mensen met alvleesklierkanker is wat Hill bewoog tot zijn
onderzoek. Deze laatste ontdekking effent een hoopvolle weg voor
deze patiënten.
Vertaling: Andre Teirlinck
