'Onze stoelen zijn onze dood,’ zeggen Koreaanse onderzoekers
Volgens een grote studie onder Koreanen van middelbare leeftijd,
verschenen in de Journal of Hepatology, hebben zowel het sedentair
gedrag als gebrek aan fysieke activiteit te maken met
niet-alcoholische vette leverziekte (NAFLD).
Deze bevindingen ondersteunen het belang van zowel het
verminderen van onze tijd dat we zitten als het verhogen van de
lichamelijke activiteit, zeggen onderzoekers.
Van fysieke activiteit is bekend dat zij de incidentie en de
mortaliteit van verschillende chronische ziekten vermindert. Echter,
meer dan de helft van de “actieve” dag gaat naar sedentaire
activiteiten zoals langdurig zitten, tv-kijken en het zitten achter
de computer en andere apparaten.
Onlangs is de aandacht gericht op de schadelijke effecten van
sedentair gedrag ongeacht de extra fysieke activiteit. Een groeiend
aantal epidemiologische studies hebben een verband ontdekt tussen
sedentair gedrag en chronische ziekten zoals obesitas, diabetes,
insulineresistentie, metabolisch syndroom, hart- en vaatziekten,
kanker, en zelfs dood.
Dit verband werd zelfs nog waargenomen bij personen die deelnamen
aan aan matige tot krachtige fysieke activiteiten; wat aangeeft dat
regelmatige lichamelijke activiteit niet volledig beschermt tegen de
risico's van langdurig sedentair gedrag. De associatie tussen
fysieke activiteit en NAFLD is grotendeels onontgonnen terrein
geweest.
In de huidige studie onderzochten de wetenschappers het verband
tussen de tijd die we zitten en lichamelijke activiteit met NAFLD
bij Koreaanse mannen en vrouwen en de relatie met de hoeveelheid
lichaamsvet. Ze bestudeerden gegevens van bijna 140.000 Koreanen die
een gezondheidsonderzoek ondergingen tussen maart 2011 en december
2013. De tijd van fysieke activiteit en zitten werden beoordeeld met
behulp van de Koreaanse versie van de internationale Physical
Activity Questionnaire Short Form. De aanwezigheid van vette lever
werd bepaald met echografie.
Van de bestudeerde personen hadden bijna 40.000 NAFLD. Belangrijk
is dat de onderzoekers vonden dat zowel langdurig zitten en
verminderde lichamelijke activiteit onafhankelijk geassocieerd waren
met toenemende prevalentie van NAFLD. Opmerkelijk werden deze
associaties ook waargenomen bij patiënten met een body mass index
(BMI) van minder dan 23.
Hoofdonderzoeker Seungho Ryu, PhD, MD, van de afdeling
Occupational and Environmental Medicine, Kangbuk Samsung Hospital,
Sungkyunkwan University School of Medicine, Seoel, Zuid-Korea,
verklaarde, "Wij vinden dat langdurig zitten en verminderde
lichamelijke activiteit geassocieerd zijn met de prevalentie van
NAFLD uit een grote steekproef bij Koreanen van middelbare
leeftijd."
Mede-auteur Yoosoo Chang, MD, PhD, voegde eraan toe: "Onze
resultaten suggereren dat zowel het verhogen van de deelname aan
lichamelijke activiteit en het verminderen van de zittende tijd
onafhankelijk invloed hebben op de vermindering van het risico op
NAFLD en onderstreept het belang van het verminderen van de tijd
doorgebracht met zitten in aanvulling op het bevorderen van
lichamelijke activiteit. "
"De gegevens van Ryu en collega's versterken de verontrustende
aanwijzingen dat te veel zittenen te weinig bewegen belangrijke
negatieve gevolgen heeft voor onze cardio-metabolische gezondheid",
aldus Michael I. Trenell, PhD, hoogleraar Metabolisme & Lifestyle
Medecine aan de Universiteit van Newcastle in het Verenigd
Koninkrijk, en een deskundige over hoe onze levensstijl de
levenslange gezondheid en welzijn en chronische ziekten beïnvloedt.
"De boodschap is duidelijk, onze zitmeubelen zijn voor ons een
langzame dood. Ons lichaam is ontworpen om te bewegen en niet voor
sedentair gedrag gekenmerkt door een lage spieractiviteit. Met een
tekort aan goedgekeurde geneesmidden voor NAFLD blijft onze
levensstijl de hoeksteen van de klinische zorg.
Vertaling: Andre Teirlinck
