Onderzoek toont aan dat voedsel verslavend kan zijn
Onderzoek wijst uit dat verlangen naar eten verweven zit in de
hersenen.
Een internationale groep onderzoekers hebben ontdekt dat hunkeren
naar voedsel verschillende netwerken in de hersenen activeert bij
obesitaspatiënten en personen met een normaal gewicht patiënten. Dit
geeft aan dat de neiging om te willen eten verweefd kan zitten in de
hersenen van patiënten met overgewicht en een functionele brein
biomarker wordt.
Obesitas is één van de moeilijkste problemen in de moderne
samenleving. De behandeling van obesitas is een
gezondheidsprioriteit, maar de meeste inspanningen (afgezien van
bariatrische chirurgie) hebben weinig succes gehad. Ten dele omdat
de mechanismen van de wens om te eten slecht worden begrepen. Recent
zijn studies beginnen te suggereren dat de breinmechanismen die
obesitas ondersteunen vergelijkbaar zijn met die van
substantieverslaving en dat de behandelingsmethoden op dezelfde
wijze kunnen worden benaderd als andere substantieverslavingen,
zoals alcohol of drugsverslaving.
Om dit te testen heeft een groep onderzoekers van de Universiteit
van Granada, Spanje en de Monash University in Australië gezocht
naar de functionele connectiviteitsverschillen in de
beloningssystemen in de hersenen van personen met normaal gewicht en
met obesitas.
De onderzoekers gaven een buffet voor 39 personen met obesitas en
42 met normaal gewicht. Later werden ze in functionele MRI hersenen
scanners geplaatst en foto's voorgelegd van het voedsel om hun
verlangen te stimuleren. Uit de functionele MRI-scans bleek dat
hunkering naar voedsel gepaard gaat met verschillende hersenen
connectiviteit naargelang de persoon een normaal gewicht of
overgewicht had.
Zij vonden dat bij zwaarlijvige individuën, de stimulus tot veel
eten geassocieerd was met een grotere verbinding tussen de dorsale
caudatus en de somatosensorische cortex, betrokken in
beloningsgerichte gewoonten en de codering van de energiewaarde van
levensmiddelen, respectievelijk. Echter bij de personen met een
normaal gewicht werd hunkeren naar voedsel geassocieerd met betere
verbindingen tussen de verschillende delen van de hersenen - bv
tussen de ventrale putamen en de orbitofrontale cortex.
De onderzoekers maten de Body Mass Index (BMI) drie maanden later
en vonden dat 11% van de gewichtstoename bij de obese individuën kan
worden voorspeld door de aanwezigheid van de verhoogde
connectiviteit tussen de dorsale caudatus en de somatosensorische
cortex hersengebieden.
Volgens de leidende onderzoeker, Oren Contreras-Rodríguez:
"Er is een voortdurende controverse over de vraag of obesitas
“eetverslaving” kan worden genoemd, maar in feite is er zeer weinig
onderzoek waaruit blijkt of dit waar zou kunnen zijn. De bevindingen
in onze studie ondersteunen het idee dat de beloningsverwerking
volgend op voedselstimuli van obesitas wordt geassocieerd met
neurale veranderingen die lijken op die van verslaving.
Dit moet nog worden gezien als een verband tussen hunkeren naar
voedsel en veranderingen in de hersenen in plaats van dat het ene
het gevolg is van het andere. Deze bevindingen bieden potentieel
hersenen biomarkers die we kunnen gebruiken om te helpen bij het
beheren van obesitas, bijvoorbeeld door pharmacotherapiën en
hersenenstimulatietechnieken die kunnen helpen bij het controleren
van voedselinname in klinische situaties ".
Vertaling: Andre Teirlinck
