Thiazide kan een risico zijn voor patiënten met hartfalen
UNIVERSITY OF CINCINNATI ACADEMIC HEALTH CENTER
SAN DIEGO – Thiazide, een populair diuretisch (vochtafdrijvend)
medicijn, bedoeld om de bloeddruk te verlagen, zorgt bij patiënten
met hartfalen en/of uitdroging wellicht niet voor uitscheiding van
zout, zoals verwacht mag worden. Er dient hiermee dus
voorzichtigheid te worden betracht, zeggen onderzoekers van de
University of Cincinnati (UC).
De studie, geleid door Dr. Monoocher Soleimani, Hoogleraar
Geneeskunde en mede-hoofdonderzoeker bij de Afdeling Interne
Geneeskunde van de UC, onderzocht het gebruik van thiazide in
experimentele muismodellen. Het onderzoek werd vandaag gepresenteerd
op een bijeenkomst van de American Society of Nephrology’s Kidney
Week Activities te San Diego.
“Bij genetisch gemodificeerde muismodellen, die de doelmoleculen
missen waarop thiazides zich in de nieren richten, bleek dat
thiazide alleen de bloeddruk kan verlagen als de muizen een zoutarm
dieet krijgen”, aldus Soleimani, die ook arts is bij UC Health. “Bij
dieren die geen zoutrestrictie kregen, is het effect van thiaziden
op zoutuitscheiding en bloeddruk erg zwak. Dit laatste komt door de
activering van moleculen in de nier die het diuretische effect van
thiaziden afremmen.
“Verscheidene recente studies tonen aan dat de
bloeddrukverlagende effecten van thiaziden bij mensen worden
versterkt als de proefpersonen een zoutarm dieet volgen. Onze
studies laten zien dat zoutrestrictie ervoor zorgt dat de
mechanismes van thiaziden als bloeddrukmedicijn verschuiven van
diurese (vocht/zoutuitscheiding) naar vasorelaxatie (ontspanning van
de aderen)”, zegt Soleimani.
“Mensen die thiaziden krijgen zijn onder andere patiënten die
last van vochtophoping hebben vanwege hartfalen en die gevoelig zijn
voor een vochttekort (uitdroging) vanwege een aantal factoren”, legt
hij uit.
“Uit onze onderzoeken blijkt dat die patiënten erg voorzichtig
dienen te zijn met thiazide, omdat het kan zorgen voor een snelle
daling van de bloeddruk en voor verminderde bloedtoevoer naar de
nieren en de hersenen, waardoor duizeligheid kan optreden, zonder
dat de zoutuitscheiding toeneemt.”
Soleimani stelt dat vochttekort bij patiënten met hartfalen moet
worden gecorrigeerd voordat artsen een middel op basis van thiazide
voorschrijven. Anders zou de arts moeten overwegen om de patiënt een
ander medicijn te geven, legt hij uit.
Thiazide derivaten behoren tot de meest gebruikte
bloeddrukmedicijnen ter wereld, zegt Soleimani. Ongeveer 70 miljoen
Amerikanen – ofwel één op elke drie volwassenen – hebben een hoge
bloeddruk volgens de Centers for Disease Control and Prevention
(Centra voor Gezondheidsbevordering en Ziektepreventie).
De onderzoekers gebruikten naast de muizen die de
transporteiwitten voor thiazide missen, ook dieren zonder de
tegenwicht biedende doelmoleculen in de nieren, zegt Soleimani. De
modellen waren onderverdeeld in vier verschillende groepen muizen,
met een zoutarm dieet of een normaal dieet.
De bloeddruk bij de transgene muizen werd gemeten met een ‘tail
cuff’-techniek (manchet om de staart) en de hartfunctie werd gemeten
met echocardiografie, in samenwerking met onderzoeker Jack
Rubenstein, MD, hoogleraar bij de UC Division of Cardiovascular
Health and Disease en lid van het UC Heart, Lung and Vascular
Institute.
Vertaling: Astrid Zwart
