Flexibel werkschema verbetert gezondheid en slaap
Door werknemers meer controle te geven over hun
werkschema kan slaapgebrek verminderen, volgens
gezondheidsonderzoekers.
"Door onvoldoende slaap zijn we niet aandachtig of
alert genoeg, we verwerken informatie langzamer, missen of
intepreteren sociale en emotionele signalen verkeerd en
besluitvorming is onvoldoende," zegt Orfeu M. Buxton, hoogleraar
Biobehavioral Health, Penn State. "Bijvoorbeeld, we kunnen risico's
verkeerd inschatten door negatieve gevolgen te onderschatten en
mogelijke voordelen te overschatten."
Zo'n 30 procent van Amerikaanse volwassenen
rapporteerden dat ze niet regelmatig voldoende slaap krijgen,
volgens een onderzoek uit 2012 van Centers for Disease Control.
Slaapgebrek wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op
auto ongelukken, chronische ziekten en vroegtijdig overlijden.
Verbetering van voldoende slaap binnen de bevolking is het doel van
Healthy People 2020, een overheidsinitiatief dat nationale
doelstellingen uitzet en de vorderingen van de volksgezondheid
bijhoudt.
Buxton en collega's onderzochten of een
interventie werkplek, geconstrueerd om ondersteunend familietoezicht
te verhogen en werknemers meer zeggenschap over hun werktijden te
geven, de slaaphoeveelheid en -kwaliteit verbeterde. Ze doen vandaag
(21 januari) melding van de resultaten in een online geplaatst
artikel in de uitgave van Sleep Health.
De onderzoekers volgden 474 werknemers als
onderdeel van een Werk, Familie en Gezondheid Netwerk studie dat
plaatsvond bij een informatietechnologie bedrijf, waarbij ongeveer
de helft dienst deed als controlegroep en de andere helft deelnam
aan de interventiestudie. Zowel de werknemers als hun werkgevers
namen deel.
De interventie was ontwikkeld om conflicten tussen
werk en privé te verminderen, en focuste op twee belangrijke
culturele veranderingen: werknemers toe te staan om te besluiten
wanneer en waar ze werkten, en werkgevers te trainen om werknemers
te ondersteunen in hun privé omstandigheden. Degenen die ingedeeld
waren bij de interventie werden aangemoedigd om volkomen flexibel te
zijn over wanneer en waar ze zouden werken - op kantoor, thuis of
ergens anders - terwijl nog steeds hetzelfde aantal uren werd
gewerkt als de controlegroep. Alle deelnemers droegen een
slaapmonitor-horloge dat bewegingen registreert om de slaapperiodes
te monitoren.
Gedurende het onderzoek werden drie keer gespreks-
en datagegevens verzameld. De basis werd vóór de interventie
vastgesteld, met de eerste serie datagegevens. Zes maanden na de
start van het programma observeerden de onderzoekers
werkgerelateerde variabelen, die zij met de interventie hoopten te
veranderen. Een jaar na de interventie deden Buxton en collega's een
follow up om de uitkomsten te bestuderen, inclusief de veranderingen
in de hoeveelheid en kwaliteit van de slaap van de werknemers.
"We lieten zien dat een interventie, gefocused op
cultuurverandering van de werkplek, een verbetering teweeg kan
brengen in de hoeveelheid slaap van werknemers, evenals hun beeld
dat hun slaap meer toereikend was," zei Buxton.
Na 12 maanden concludeerden de onderzoekers dat de
werknemers, die deelnamen aan de interventie, een gemiddelde van 8
minuten meer slaap per nacht ondervonden, wat bijna een uur per week
meer is, dan de controlegroep. Het beeld van hun slaaptoereikendheid
verbeterde eveneens bij de interventiedeelnemers.
"Werk kan een roeping zijn en inspirerend, zo ook
de salarisstrook, maar werk mag niet schadelijk zijn voor de
gezondheid," zegt Buxton. "Het is mogelijk om bepaalde ongezonde
gevolgen van werk te verzachten, door werk-privé conflicten te
verminderen en de slaap te verbeteren."
De onderzoekers zijn van plan om deze studielijn te continueren en
verbinden toekomstige werkplek interventies met gepersonaliseerde
interventies om mensen te helpen met het verbeteren van hun slaap.
http://live.psu.edu/
Vertaling: Ellen Lam