Bijen wees gewaarschuwd - studie wijst uit dat pesticiden
inheemse bestuivers bedreigen
Ithaca, New York - Een nieuwe Cornell studie van
appelboomgaarden in de staat New York wijst dat pesticiden wilde
bijen schaden, en dat bestrijdingsmiddelen met het label "veilig
voor bijen" ook indirect inheemse bestuivers kunnen bedreigen.
Het onderzoek, dat op 3 juni werd gepubliceerd in
“Proceedings of the Royal Society B”, toont aan dat de negatieve
effecten van pesticiden op wilde bijen vermindert naarmate de
hoeveelheid natuurgebieden in de buurt van boomgaarden groter is.
Vijfendertig procent van de mondiale
voedselproductie profiteert van insecten voor bestuiving. De
Amerikaanse boeren hebben daarbij vrijwel uitsluitend vertrouwd op
de Europese honingbijen, waarvan de omvang al decennialang in verval
is vanwege het uitsterven van complete kolonies.
"Omdat productie van onze meest voedzame
voedingsmiddelen, waaronder veel fruit, groenten en zelfs oliën,
afhankelijk is van dierlijke bestuiving, bestaat er een intieme band
tussen bestuiver en het welzijn van mensen", zegt Mia Park, eerste
auteur en assistent-professor aan de universiteit van North Dakota,
die aan de studie werkte als afstudeerder entomologie aan de Cornell
University (NY). Co-auteurs waren Bryan Danforth en John Losey,
beide professoren op het terrein van entomologie.
De onderzoekers bestudeerden 19 appelboomgaarden
in de staat New York gedurende meer dan twee jaar (2011 en 2012). Ze
bepaalden de gezondheid van bijenvolken voor elke boomgaard door
analyse van de aantallen wilde bijen en honingbijen en het aantal
soorten. Ze creëerden ook een index voor het gebruik van pesticiden,
van laag naar hoog gebruik, en kwantificeerden de hoeveelheid
natuurgebieden die elke boomgaard omgaven.
"We ontdekten dat er een negatieve respons is van
de hele bijengemeenschap bij een hoger gebruik van pesticiden," zegt
Park, er aan toevoegend dat fungicides ook bijdragen aan het
probleem.
De effecten van pesticiden op wilde bijen waren
het sterkst in de generatie die na de generatie die werd
blootgesteld aan pesticiden, zegt Park, wat er op zou kunnen wijzen
dat pesticiden invloed hebben op de voortplanting en/of de
nakomelingen. Park geeft aan dat in haar onderzoek alleen is gekeken
naar de generatie volgend op de eerste, en dat er meer onderzoek
nodig is. De studie toonde geen effect aan van pesticiden op
honingbijen, maar daarbij moet worden aangetekend dat de Europese
honingbijkasten slechts gedurende de bloesemperiode in een boomgaard
worden geplaatst en vervolgens verwijderd. Telers zijn daarenboven
voorzichtig met spuiten, terwijl honingbijen zich in het gebied
bevinden. “Het is dus goed mogelijk dat honingbijen ook negatief
zouden reageren als ze langer mochten blijven," aldus Park.
"Onze studies van wilde bijen in appelboomgaarden
tonen het grote belang aan van wilde bijen bij de bestuiving van
appelbomen in het oosten van de VS," aldus Danforth. Met meer dan
20.000 bekende soorten bijen, zijn inheemse bijen overvloedig en
divers aanwezig in veel agrarische gebieden en zij bestuiven
waarschijnlijk watermeloenen, pompoenen, bosbessen en andere
boomgaardgewassen, volgens hem.
Vertaling: Frits Suntjens
