Onderzoekers ontdekken bewijs dat blootstelling aan lood
van moeders gevolgen kan hebben voor volgende generatie
Detroit – Een team van onderzoekers aan de Wayne State University
heeft ontdekt dat moeders met een hoog loodgehalte in hun bloed niet
alleen de cellen van het ongeboren kind, de foetus, kunnen
aantasten, maar ook die van hun kleinkinderen. Hun onderzoek:
‘Epigenetische overerving bij mensen over meerdere generaties:
Veranderingen in DNA-methylering geassocieerd met blootstelling van
de moeder aan lood, kunnen aan de kleinkinderen worden
overgedragen’, werd deze week gepubliceerd op internet in Scientific
Reports.
Het is een bekend feit dat een laag niveau van blootstelling aan
lood al invloed kan hebben op baby’s in de baarmoeder. Als een
zwangere vrouw wordt blootgesteld aan lood, dan komt het lood
terecht in de placenta en in de zich ontwikkelende botten en andere
organen van de baby. Als zwangere vrouwen in het verleden met lood
in aanraking zijn geweest kunnen ook de hersenen van het ongeboren
kind worden aangetast, wat ontwikkelingsstoornissen later in het
leven kan veroorzaken. Eerdere onderzoeken suggereerden dat
blootstelling aan giftige zware metalen het algemene
DNA-methyleringsprofiel van een persoon kan veranderen.
In de recente studie van Wayne State, geleid door Dr. Douglas
Ruden (Ph.D.) – professor bij de Afdeling Verloskunde & Gynaecologie
en bij het Institute of Environmental Health Sciences, directeur van
Epigenomics en programmaleider bij het Center for Urban Responses to
Environmental Stressors – werd door hem en zijn team onthuld, dat
blootstelling aan lood specifieke verandering in DNA-methylering kan
veroorzaken. Dit kan opgemaakt worden uit bloedmonsters van
vingerprikken van meer dan één generatie terug. De monsters van
vingerprikken van de moeder en de pasgeboren kinderen in dit
onderzoek werden verkregen uit de Michigan Neonatal Biobank, een
unieke bron, waar bloedmonsters zijn opgeslagen van de meeste
kinderen die in Michigan zijn geboren sinds 1984.
Volgens Ruden zijn vóór dit onderzoek nog niet eerder
epigenetische effecten van milieublootstellingen over meerdere
generaties aangetoond. Hij en zijn team testten de hypothese dat
blootstelling van menselijke foetale kiemcellen aan gifstoffen in
het milieu epigenetische veranderingen teweegbrengt in het bloed van
een pasgeboren kleinkind van een blootgestelde zwanger vrouw.
“Onze resultaten geven aan, dat blootstelling aan lood gedurende
de zwangerschap de hoedanigheid van de DNA-methylering van foetale
kiemcellen beïnvloedt, wat leidt tot veranderde DNA-methylering in
de bloedmonsters van de vingerprikken van de kleinkinderen”, zegt
Ruden.
“Het is nu voor het eerst aangetoond dat een omgevingsblootstelling
van zwangere moeders een epigenetisch effect kan hebben op het
DNA-methyleringspatroon van de kleinkinderen.”
Het onderzoeksteam verklaarde dat deze nieuwe, twee generaties
omvattende onderzoeksopzet wellicht in staat is om de genen te
definiëren die als mogelijke kandidaat-biomarkers kunnen fungeren
voor toekomstige generatieoverschrijdende risicobeoordelingen.
“Ons proefonderzoek levert indirect bewijs dat blootstelling aan
lood bij vrouwen tijdens de baring, de plaatsspecifieke hoedanigheid
van DNA-methylering van kleinkinderen kan beïnvloeden,” aldus Ruden.
“Het blijkt echter dat de veranderde DNA-methyleringsprofielen van
het bloed van de kleinkinderen normaliseren tijdens de ontwikkeling
na de geboorte. Ook zijn er blijkbaar verschillende epigenetische
gevolgen tussen foetale kiemlijn-blootstelling en acute
blootstelling in de kindertijd.”
Vertaling: Astrid Zwart
