Receptoren in de hersenen die reageren op het honger
hormoon Ghreline bepalen inname voeding
ATLANTA - Volgens onderzoekers aan de 'Georgia State University'
verhoogt het activeren van receptoren in de hersenen die het
hongerhormoon aansturen voedsel gerelateerd gedrag, zoals het
verzamelen, opslaan en consumeren van voedsel; een bevinding die
gevolgen heeft voor de behandeling van obesitas .
De studie suggereert dat het stimuleren van de hersenreceptoren
voor ghreline, een hormoon dat de eetlust verhoogt, door het
injecteren van ghreline in de hersenen nodig en voldoende is om de
appeteit en het consumerend gedrag van Siberische hamsters te
verhogen. Echter is het activeren van ghreline receptoren in andere
delen van het lichaam niet vereist om dit voedingsgerelateerd gedrag
te bereiken.
De onderzoekers vonden ook dat het blokkeren van de
hersenreceptoren voor grehline het hormoon effect op voedselinname
neutraliseert.
De bevindingen, gepubliceerd in het 'American Journal of
Physiology - Regulatory, Integrative and Comparative Physiology',
hebben belangrijke implicaties voor de behandeling van obesitas, een
belangrijke zorg in de volksgezondheid wereldwijd.
"We hebben voor de eerste keer aangetoond dat het blokkeren van
ghreline receptoren in de hersenen een toename van zowel het korte
als lange termijn foerageren, voedsel hamsteren en voedselinname
vermindert zelfs na een injectie van ghreline in de perifere
gebieden van het lichaam", zei Michael A. Thomas, hoofdauteur en
afgestudeerd student in de biologie aan de Georgia State.
Niveaus van ghreline in het lichaam variëren als reactie op de
verstreken tijd sinds de laatste maaltijd. Grehline receptoren
bevinden zich in het middengebied van de hersenen en de nervus vagus
die naar de maag leidt (periferie).
Appeteitelijk gedrag omvat het winkelen voor voedsel, foerageren
en opslaan van voedsel in kasten, koelkasten en diepvriezers; ook
wel hamsteren genoemd.
Met bijna 35 procent van de volwassenen in de Verenigde Staten
als zwaarlijvig bereiken de kosten voor het behandelen van obesitas
en geassocieerde ziekten, zoals type 2-diabetes, beroerte,
hartziekten en sommige vormen van kanker, $ 147 miljard.
Factoren zoals genetica dragen bij aan obesitas, maar de
belangrijkste oorzaak is het opnemen van meer energie dan wordt
verbrand, naast de eenvoudige bereikbaarheid van calorierijke,
goedkoop voedsel (foerageren) en het vermogen dit voor langere tijd
op te slaan (hamsteren). Terwijl onderzoek zich heeft gericht op het
consumptiegedrag, hebben enkele studies ook het appeteitsgedrag
onderzocht.
"Inzicht in de complexe relatie tussen de centrale en perifere
verzadigingssignalen is een belangrijke stap in de ontwikkeling van
klinisch nuttige obesitas behandelingsopties", zei Vitaly Ryu,
auteur en senior onderzoeker aan het ‘Department of Biology and
Center for Obesity Reversal’ in de Georgia State.
In eerder onderzoek, injecteerden de wetenschappers ghreline in
de derde ventrikel of hersenholte bij Siberische hamsters en maten
de veranderingen in foerageren, opslaan en consumptie. Het was
echter niet bekend of ghreline de receptoren in de hersenen moet
stimuleren om deze gedragingen te vergroten, ongeacht de perifere
stimulatie van ghrelinereceptoren.
In deze studie hebben de onderzoekers ghreline geïnjecteerd in
het derde ventrikel of hersenholte van de Siberische hamsters en de
veranderingen gemeten in voedsel foerageren, voedsel hamsteren en
voedselinname. Om het effect van het blokkeren van ghreline
receptoren in de hersenen te testen, gebruikten ze de potentiële
antagonist JMV2959 om de receptor te blokkeren als respons op het
onthouden van voedsel en injectie van ghreline in het randgebied.
Vervolgens onderzochten ze de neuronale activiteit in de boogvormige
nucleus (Arc) en hypothalamus paraventriculaire nucleus (PVH) in de
hersenen.
De antagonist blokkeerde met succes de ghreline-geïnduceerde
stijgingen van foerageren, voedsel hamsteren en voedselinname
gedurende vier uur. Dit geeft aan dat voedsel gerelateerd gedrag
wordt gereguleerd door de ghreline receptoren in de hersenen.
De studie vond ook voor het eerst dat het blokkeren van ghreline
receptoren neuronale activatie van de PVH voorkomt, maar niet de
‘Arc’, wat suggereert dat PVH activiteit essentieel is in het
besturen van zowel appeteits- als en consumeer gedrag.
Vertaling: Andre Teirlinck
