Milieu gevolgen van schaliegas productie nog grotendeels
onbekend
In de Verenigde Staten steeg de aardgas productie
uit schalie rots met meer dan 700 procent sinds 2007. Echter volgens
een rapport in het tijdschrift Frontiers in Ecology kennen de
wetenschappers nog steeds niet volledig de effecten ervan op de
natuur en de fauna.
Terwijl de gaswinningsindustrie het
wetenschappelijk onderzoek niet afwacht, is een team van 8 biologen
van verschillende organisaties en instellingen, waaronder de
Universiteit van Princeton, tot de conclusie gekomen dat het bepalen
van de impact op het milieu - zoals chemische verontreiniging door
morsen, mislukkingen van bekistingen en andere ongevallen -
topprioriteit moet zijn.
Met de vooruitzichten op meer schaliegas productie
tijdens de komende 30 jaar doen de auteurs een beroep op
wetenschappers, vertegenwoordigers van het bedrijfsleven en
beleidsmakers om samen te werken aan de vaststelling van - en het
minimaliseren - van de schade toegebracht aan het milieu door
gaswinningsoperaties zoals hydraulische breken, of "fracking". Een
belangrijk milieuprobleem is het hydraulisch breken van het
gesteente met een hoge druk mengsel van water, zand en chemicaliën
die carcinogenen en radioactieve stoffen kunnen bevatten.
"We kunnen niet toestaan dat de schalie
ontwikkeling ons begrip over de gevolgen voor het milieu overtreft",
zegt mede-auteur Morgan Tingley, postdoctoraal onderzoeker aan het
Program in Science, Technology and Environmental Policy aan de
Princeton's Woodrow Wilson School of Public and Interantional
Affairs.
"Het verleden heeft ons geleerd dat de
milieueffecten van grootschalige ontwikkelingen en ontginningen, of
het kolencentrales, grote dammen of biobrandstof monoculturen zijn,
meer inhouden dan de som van hun delen," zei Tingley.
De onderzoekers vinden dat er significante
"kennishiaten" zijn als het gaat om direct en meetbaar bewijs van
hoe de natuur reageert op de schaliegasexploitatie. Een belangrijke
belemmering voor het onderzoek is het gebrek aan toegankelijke en
betrouwbare informatie over lekkages, afvoer van het afvalwater en
de samenstelling van de gebruikte vloeistoffen . Van de 24
Amerikaanse staten met actieve schaliegas reserves zijn er slechts
vijf - Pennsylvania, Colorado, New Mexico, Wyoming en Texas - die
openbare registers ter beschikking stellen over lekkages en
ongelukken, melden de onderzoekers.
"De website van de Het Pennsylvania Department of
Environmental Protection is één van de beste bronnen van publiek
beschikbare informatie over schaliegas lekkages en ongevallen.
Gasbedrijven hebben slechts een derde van de lekkages gemeld in het
afgelopen jaar," zegt hoofdauteur Sara Souther, postdoctoraal
onderzoeker aan de Universiteit van Wisconsin-Madison.
"Hoeveel meer ongemelde lekkages hebben zich
voorgedaan, die niet vastgesteld zijn geweest?" vroeg Souther zich
af. "We moeten over nauwkeurige gegevens over het vrijkomen van
chemicaliën in het milieu hebben voordat we de gevolgen voor planten
en dieren kunnen begrijpen."
Eén van de grootste bedreigingen voor de flora en
fauna is de impact van de snelle en wijdverbreide schalie
ontwikkeling, die disproportioneel landelijke en natuurlijke
gebieden treft. Eén enkele gasbron resulteert in het verdwijnen van
3,7-7,6 acres (1,5-3,1 ha) van de vegetatie, en elke put draagt
bij tot een collectieve massa lucht-, water-, lawaai- en
lichtvervuiling wat zijn impact heeft op de verblijven en
voortplanting van de dieren, melden de onderzoekers.
"Als je neerkijkt op een zwaar ontgonnen
landschap, zie je een web van putten, toegangswegen en pijpleidingen
die eilanden creëren in wat eens een aaneengesloten leefgebied was,"
zei Souther. "Wat zijn de gecombineerde effecten van tal van bronnen
en hun ondersteunende infrastructuur op brede of gevoelige soorten,
zoals de pronghornantilope of de hellbender salamander?"
De chemische samenstelling van de breekvloeistof
en van het afvalwater is vaak onbekend. De auteurs onderzochten
chemische disclosures van 150 putten in drie van de top-gas
producerende landen en stootten bij gemiddeld twee op de drie putten
op ten minste één geheime chemische stof. De exacte gevolgen van de
breekvloeistof op natuurlijke watersystemen en het drinkwater,
blijft onduidelijk, daarenboven behoren de afvoer van het afvalwater
en maatregelen tot voorkoming van verontreiniging tot de
top-overtredingen bij het boren op locaties, vonden de
onderzoekers.
"In sommige van de putten werd gewerkt met
vloeistof die 20 of meer geheime chemicaliën bevatte", zegt senior
auteur Kimberly Terrell, onderzoeker aan het Smithsonian
Conservation Biology Institute. "Dit is een willekeurige en
inconsistente standaard van een chemische disclosure."
Vertaling: Andre Teirlinck
