Beïnvloed door eigenbelang zijn mensen minder bezorgd over
oneerlijke behandeling van anderen
Volgens onderzoekers aan de Brains Georgia State
University en Behavior Program hebben mensen, beïnvloed door eigen
belang, geen schuldgevoelens wanneer zij erg overbeloond worden.
Dit zou kunnen betekenen dat mensen, minder
bezorgd zijn over de onrechtvaardigheid van anderen dan tot nu toe
werd gedacht, aldus de onderzoekers. Hun bevindingen zijn
gepubliceerd in het tijdschrift Brain Connectivity. Deze bevindingen
suggereren dat het gevoel van oneerlijkheid wordt beïnvloed door
eigenbelang wat uitmondt in onverschilligheid tegenover het lot van
een ander.
Het onderzoekersteam bestaande uit de studenten
Bidhan Lamichhane en Bhim Adhikari en Hersenen en Dr Sarah Brosnan,
associate professor in de psychologie, en Dr Mukesh Dhamala,
associate professor in de natuurkunde en astronomie, melden dat in
tegenstelling tot de verwachtingen mensen geen medeleven tonen
wanneer ze overgecompenseerd worden. Zij concluderen dat mensen meer
geïnteresseerd zijn in hun eigen belang dan dat van anderen.
"Een echt gevoel van eerlijkheid betekent dat ik
boos wordt als ik meer dan je betaald wordt want ik denk niet dat
het eerlijk is," zei Brosnan. "We dachten dat de mensen wel een
beetje zouden protesteren omdat het niets kost om te zeggen: 'Dit is
niet eerlijk.' Maar dat is niet wat wij vaststelden. Mensen eisten
hogere aanbiedingen in dezelfde orde van grootte als dat zij
aanbiedingen weigerden wat erop wijst dat het gebrek aan weigering
in voordelige situaties niet het gevolg is van de kost van de
weigering. Het kan gewoon zijn omdat mensen er niet zo veel belang
aan hechten als we dachten als ze meer krijgen dan iemand anders. "
De onderzoekers gebruikten ook functionele
magnetische resonantie imaging (fMRI) om de breinmechanismen te
bestuderen van 18 deelnemers, die drie twee-persoons uitwisseling
economische spelen speelden waarin ongelijkheid hoogtij vierde.
Overgecompenseerd aanbod leidde tot het stimuleren van een
verschillend hersengebied dan bij ondergecompenseerde aanbiedingen
en toont dat mensen reageren op overcompensatie alsof het een
beloning is. Dit kan het gebrek aan weigeringen in oneerlijke
situaties verklaren, zegden de onderzoekers.
Elk spel bevatte drie aanbiedingen over hoe $ 100
verdeeld zou worden: eerlijk (bedrag van $ 40 tot $ 60),
oneerlijk-laag (bedrag tussen € 0 tot $ 20) en
oneerlijk-overgecompenseerd (bedrag van $ 80 tot 100 $). De
deelnemers speelden 30 rondes van elk spel en verdienden ongeveer
twee procent van het totale bedrag.
In de eerste twee wedstrijden kregen zij een
voorstel over het bedrag dat zij zouden ontvangen en werden dan
gevraagd dit te verwerpen of te aanvaarden. In de Ultimatum Game:
als een speler het voorstel verwierp, ontvingen beide spelers wat
geld, wat leidde tot een eerlijk resultaat. In de Impunity Game
verloor de weigeraar van het aanbod slechts de uitbetaling, het
resultaat was oneerlijker dan het aanbod. In de Fixed Decision Game
kon de speler kiezen om het aanbod al of niet te weigeren maar dit
veranderde het resultaat voor beide spelers niet. Dit liet de
spelers toe aanbiedingen te weigeren zonder kosten.
De signalen van het bloed-zuurstof niveau van de
hersenen werden tijdens het spel geregistreerd door een MRI-scanner.
De resultaten van de reacties van de hersenen gaven nieuwe inzichten
in de functionele rol van de prefrontale cortex en de dorsolaterale
gerelateerde netwerken van hersengebieden voor voordelige
ongelijkheid en protest.
Een netwerk van hersengebieden bestaande uit de
linker caudate, rechtse thalamus en rechtse cingulate vertoonde een
hoger activiteitenniveau voor overgecompenseerd aanbiedingen dan
voor eerlijke. Bij weigering kwam een ander netwerk bestaande uit de
rechtse dorsolaterale prefrontale cortex, de linkse ventrolaterale
prefrontale cortex en de linkse substantia nigra, in het spel. De
onderzoekers brachten ook de hersenactiviteitsdoorstroming in kaart
tijdens de besluitvorming.
Vertaling: Andre Teirlinck
