Verkooppunten van fastfood zijn in binnenstedelijke wijken
brandstof voor diabetes en obesitas epidemieën
Uit een nieuwe studie, onder leiding van de
Universiteit van Leicester, blijkt dat er twee keer zoveel
verkooppunten van fastfood zijn in wijken waar groepen leven met een
hoge dichtheid van niet-blanke, etnische minderheden en in sociaal
achtergestelde gebieden.
Via een nieuwe studie, onder leiding van de
Universiteit van Leicester, werd ontdekt dat de woonafstand tot een
fastfood verkooppunt gelinkt is aan het risico op diabetes type 2 en
obesitas.
Uit het onderzoek bleek dat er sprake was van een
hoger aantal fastfood verkooppunten binnen 500 meter van
binnenstedelijke wijken met niet-blanke bewoners en sociaal
achtergestelde gebieden.
De onderzoekers waarschuwen dat hun bevindingen,
gebaseerd op een studie waar meer dan 10.000 mensen aan meewerkten,
belangrijke implicaties geven voor de preventie van diabetes en voor
degenen die bouwvergunningen verlenen voor fastfood outlets.
“Onze studie suggereert dat voor elke extra twee
verkooppunten per wijk we extra diabetes gevallen kunnen verwachten,
uitgaande van een oorzakelijk verband tussen de fastfood outlets en
diabetes,” schreven de studie auteurs in de studie die gepubliceerd
is in Public Health Nutrition.
Het onderzoek werd uitgevoerd door een team van de
Universiteit van Leicester’s Diabetes Research Centrum, afdeling
Gezondheidswetenschappen en Afdeling Geografie in samenwerking met
de Leicester Diabetes Centrum van het Leicester General Hospital.
Het Leicester Diabetes Centrum is een samenwerkingsverband tussen de
Universitaire ziekenhuizen van Leicester NHS Trust (Leicester’s
ziekenhuizen), de Universiteit van Leicester, de lokale gemeenschap
en Primary Care.
Professor Melanie Davies en professor Kamlesh
Khunti, medebestuurders van de Department hebben een van de grootste
onderzoek studies uitgevoerd met Zuid-Aziatische patiënten. De
gegevens van deze studie hebben ook geholpen bij de aanbevelingen
voor het Health Checks Programme van de NHS.
Professor Kamlesh Khunti, hoogleraar Primary Care
Diabetes & Vasculaire Geneeskunde van de Universiteit van Leicester
zei: “In een multi-etnische regio in het Verenigd Koninkrijk hadden
mensen gemiddeld twee fastfood verkooppunten binnen 500 meter van
hun huis.”
“Dit aantal verschilt aanzienlijk door belangrijke
demografische gegevens, met inbegrip van etniciteit; mensen met een
niet-blanke huidskleur hebben meer dan tweemaal het aantal fastfood
outlets in hun buurt in vergelijking met blanke Europeanen. We
vonden dat het aantal fastfood outlets aanwezig in de woonomgeving
van een persoon geassocieerd wordt met een verhoogd risico op een
door screening vastgestelde diabetes type 2 en obesitas.”
“We vonden een veel hoger aantal
fastfoodrestaurants in meer achtergestelde gebieden waar een hoger
aantal zwarte en etnische bevolkingsgroepen wonen. Dit werd dan weer
geassocieerd met een hogere prevalentie van obesitas en diabetes. De
resultaten zijn vrij alarmerend en hebben grote consequenties voor
interventies voor de gezondheid om het aantal fastfoodrestaurants te
beperken in de meer achtergestelde gebieden.”
Dr. Patrice Carter, samen met Dr. Danielle
Bodicoat de eerste auteur, verklaarde: “Dit werk heeft een aantal
opmerkelijk sterke punten, het is namelijk voor zover wij weten de
eerste studie waarbij wordt gekeken naar het verband tussen het
aantal fastfood outlets per wijk en type diabetes 2 bij een
multi-etnische bevolking. Hoewel
het niet mogelijk is om hieruit de causaliteit af te leiden geeft
onze studie aan dat het aannemelijk is dat causale mechanismen
bestaan.
“De waargenomen associatie tussen het aantal
fastfood outlets en obesitas en diabetes type 2 komt niet als een
verrassing; fastfood is hoog in totale vetten, transvetzuren en
natrium, de grootte van de porties zijn de afgelopen 50 jaar twee
tot vijf keer groter geworden en een enkele fastfood maaltijd biedt
ongeveer 5860 kJ (1400 kcal). Bovendien verkopen fastfood outlets
vaak suikerrijke dranken.”
Het studie team voegt toe: “Door het ontwerp is
ons onderzoek een dwarsdoorsnede dus de resultaten moeten met
voorzichtigheid worden geďnterpreteerd en verder onderzoek is
nodig.”
Vertaling: Lia Keizer