Waar is alle BP olie gebleven?
Een professor van de UCSB (universiteit van
Californië - Santa Barbara) analyseert oliesporen afkomstig van de
gebeurtenis met het Deepwater Horizon platform in 2010, die nu op de
bodem van de Mexicaanse golf rust.
Door de ongekende omvang van de veroorzaakte
schade is de beoordeling van de Deepwater Horizon lekkage in 2010 in
de golf van Mexico een uitdaging geweest. Een onopgelost raadsel is
de locatie van de 2 miljoen gezonken olievaten, waarvan gedacht
wordt dat ze gevangen zijn in de diepte van de oceaan.
David Valentine van de UC Santa Barbara en zijn
collega's van het WHOI (oceanografisch onderzoeksinstituut in Woods
Hole) en UC Irvine zijn erin geslaagd om de 'route' in kaart te
brengen die de olie als voetafdruk heeft achtergelaten op de diepe
oceaanbodem. Die bevindingen verschenen vandaag in het vakblad
Proceedings of the National Academy of Sciences.
De wetenschappers hebben voor deze studie de
gegevens gebruikt van de Natural Resource Damage Assessment
(natuurlijke hulpbronnen voor beoordeling van schade), een proces
dat uitgevoerd is door de National Oceanic and
AtmospherAdministration. De Amerikaanse overheid schat de totale
lekkage in het Macondo-veld van april tot de afdichting in juli
2010, op 5 miljoen vaten.
Door het analyseren van gegevens uit meer dan
3.000 monsters verzameld op 534 locaties in 12 expedities, hebben
zij een gebied van ruim 3.200 vierkante kilometer op diepe zeebodem
gelokaliseerd waarop 2 tot 16 procent van de gelekte olie
terechtkwam. De afzetting van de olie op de zeebodem heeft een dunne
laag gecreëerd die het duidelijkst is in het zuidwesten van het
Macondo-veld. De olie was het meest geconcentreerd in de bovenste
2,5 centimeter van de zeebodem en kwam zelfs nog regelmatig tot op
een diepte van 60-90 centimeter voor.
Het onderzoek richtte zich voornamelijk op hopane,
een niet reactieve koolwaterstof die als een vervanger voor de
gelekte olie diende. Onderzoekers hebben de ruimtelijke spreiding
van de hopane in de noordelijke Golf van Mexico geanalyseerd en
ontdekten dat het het meest geconcentreerd was in een dunne laag op
de zeebodem 40 kilometer van de gescheurde bron, dus duidelijk
afkomstig van het Deepwater Horizon platform.
"Gebaseerd op het bewijs, suggereren onze
bevindingen dat deze afzetting afkomstig is van Macondo olie die
eerst in de diepe oceaan werd verspreid en vervolgens naar de
zeebodem zakte zonder ooit het oceaanoppervlak te bereiken," volgens
Valentine, een geografie en biologieprofessor aan de UCSB. "Het
patroon is als een schaduw van de kleine olie-druppels die
aanvankelijk bleven zweven op een diepte van ongeveer 1 kilometer en
door diepe stromingen werden meegenomen Een combinatie van
scheikunde, biologie en natuurkunde liet deze druppels uiteindelijk
nog eens 300 meter verder zakken, tot ze op de zeebodem
terechtkwamen."
Valentine en zijn collega's waren in staat om de
'hotspots' van de gelekte olie te identificeren in de nabijheid van
beschadigde diepzee koralen. Volgens de onderzoekers ondersteunen
deze gegevens de eerder betwiste bevindingen dat deze koralen waren
beschadigd door de Deepwater Horizon lekkage.
"Het bewijs wordt steeds duidelijker dat vette
oliedeeltjes die rond deze diepzee koralen neerdaalden het sluitende
bewijs zijn voor de schade die zij ondervinden" volgens Valentine.
"Het patroon van bevuiling dat we waarnemen is volledig in
overeenstemming met de Deepwater Horizon gebeurtenis, maar niet met
natuurlijke sijpeling— wat het geopperde alternatief is."
De studie onderzocht slechts een beperkt gebied
van de oceaan. De wetenschappers wijzen erop dat de waargenomen olie
slechts een minimale deel vertegenwoordigt. Zij beweren dat
afzetting van olie waarschijnlijk ook buiten het studiegebied heeft
plaatsgevonden, maar tot nu toe grotendeels aan de waarneming is
ontsnapt vanwege de ongelijke verspreiding.
"Deze analyse biedt ons voor de eerste keer enig
inzicht op de vraag 'Waar is de alle olie gebleven en hoe kan dat?'
" volgens Don Rice, programma directeur bij de National Science
Foundation's Division of Ocean Sciences."Hij waarschuwt ons tevens
dat dit de voorlopige conclusie is totdat de resterende 70 procent
volledig in kaart gebracht kunnen worden."
"Deze bevindingen zouden nuttig kunnen zijn voor
de beoordeling van de schade die is veroorzaakt door de Deepwater
Horizon lekkage evenals voor de planning van toekomstige studies om
de omvang en de aard van de vervuiling verder te beschrijven,"
concludeerde Valentine. "Ons werk kan ook helpen om de bestemming
van de reactieve koolwaterstoffen te beoordelen, testmodellen voor
het gedrag van olie in de oceaan te maken en een plan op te stellen
voor toekomstige lekkages."
Vertaling: Manuka Buisman
