Alcohol laat sporen na in DNA bij
jongeren
Een voorlopige studie onder leiding van
een onderzoeker van de UPV/EHU van de Universiteit van
Baskenland in samenwerking met de Autonome Universiteit van
Nayarit , Mexico, ontdekt dat weekend alcohol drinken
invloed kan hebben op het DNA.
Een studie begonnen in Mexico in
samenwerking met universitaire studenten analyseerde het
effect van alcoholconsumptie tijdens het weekend op de
celmembraanlipiden en het genetische materiaal of DNA. Tot
nu toe is de schade aan de cellen in de vroege stadia van
alcoholmisbruik nooit gedocumenteerd. De meeste van de
studies werden uitgevoerd in een later stadium met mensen
die al verslaafd waren aan alcohol. De resultaten zijn
gepubliceerd in het tijdschrift 'Alcohol'.
De schadelijke consumptie van alcoholische
dranken is een mondiaal probleem en vormt een belangrijk
gezondheids-, sociaal en economisch probleem. Volgens de
gegevens van de "World Health Organisation' is alcohol
verantwoordelijk voor 2,5 miljoen doden per jaar wereldwijd
waarvan 320.000 jongeren tussen de leeftijd van 19 en 25.
Het veroorzaakt schade dat verder gaat dan de lichamelijke
en geestelijke gezondheid van de drinker. De effecten van
alcoholmisbruik zijn grotendeels bestudeerd op mensen die
reeds lange tijd verslaafd waren aan alcohol en die
symptomen vertoonden variërend tussen verschillende vormen
van kanker, depressie en aandoeningen van het zenuwstelsel.
Deze studie is baanbrekend omdat zij het effect van alcohol
op jonge, gezonde mensen wil blootleggen.
Het idee van het bestuderen van het
oxidatief effect van alcoholgebruik kwam wanneer de
onderzoeker Adela Rendon die lezingen gaf aan de afdeling
'Clinical Biochemistry aan het National Polytechnic
Institute" in Mexico constateerde dat veel studenten op
maandagmorgen een gebrek aan aandacht en algehele malaise
vertoonden te wijten aan de alcohol die ze hadden gedronken
tijdens het weekend. De onderzoeker stelde voor dat ze de
effecten van het overmatig alcoholgebruik (door de studenten
als onschadelijk beschouwd) op hun organen zouden
onderzoeken.
De studenten raakten betrokken in het
project waaraan Jesús Velázquez (Autonome Universiteit van
Nayarit , Mexico ) ook deelnam en na de nodige
administratieve vereisten en met de hulp van experts in
diverse enquêtes en analyses werd het doel van het onderzoek
aangegeven: oxidatieve schade veroorzaakt door de consumptie
van alcoholische drank bij jongeren onderzoeken.
De studenten werden in twee groepen
verdeeld: een controlegroep bestaande uit studenten die niet
dronken en de werkgroep van personen die dronken tijdens het
weekend. Om ervoor te zorgen dat ze gezonde individuën
gingen onderzoeken, zonder enige andere ziekte of verslaving
die de resultaten van de studie zouden kunnen veranderen,
ondergingen de studenten een bloedonderzoek. De leeftijd van
de leerlingen varieerde tussen 18 en 23 en de gemiddelde
consumptie van alcohol was 118 g of een liter en een half
bier.
De activiteit van het enzym alcohol
dehydrogenase, verantwoordelijk voor het metaboliseren van
ethanol in acetaldehyde, aceton en acetoacetaat, werd
gemeten. Oxidatieve schade wordt geëvalueerd door een
biochemische test TBARS (types die reageren op barbituurzuur
) en weerspiegelt de lipidenperoxidatie die het membraan
beïnvloedt door de impact niet alleen van de ethanol in het
bloed maar ook van de acetaldehyde geproduceerd door de
werking van het enzym op ethanol. Daarom zijn er minstens
twee mogelijkheden door dewelke vrije radicalen worden
gevormd die de integriteit van het celmembraan kunnen
beschadigen .
Hoewel de onderzoekers verwachtten om
oxidatieve schade vinden werden ze verrast door het
resultaat zoals Adela Rendón uitlegt. "We zagen dat degenen
die dronken twee keer zoveel aanhoudende oxidatieve schade
vertoonden dan de groep die geen alcohol had verbruikt ," en
ze besloten door te gaan met een test om te zien of het DNA
ook werd beïnvloed: de komeet test. Zij extraheerden de kern
van de lymfocytische cellen in het bloed en onderworpen die
aan een elektroforese.
"Het interessante is dat wanneer de
chromatine niet goed dicht is, indien het DNA is beschadigd,
het een halo achterlaat " genaamd, " de comeetstaart. " De
chromatine van de blootgestelde groep liet een kleine halo
achter maar groter dan die van de controlegroep. Om precies
te zijn bleek uit de resultaten schade bij 8 % van de cellen
in de controlegroep en 44 % bij die van de blootgestelde
groep. De blootgestelde groep had 5,3 keer meer beschadigde
cellen.
Om het bestaan van aanzienlijke schade
aan het DNA te kunnen bevestigen moet de komeetstaart groter
zijn dan 20 nm en dat was niet het geval. "Gelukkig " merkte
de onderzoeker op, "maar het feit is dat wij geen schade
hadden verwacht omdat de proefpersonen niet voor zeer lang
waren blootgesteld aan alcohol en ook geen chronische
drinkers waren." De wijze waarop alcohol onze DNA beïnvloedt
is nog niet bekend. De volgende stap zou zijn het opnieuw
bekijken van chromatine en het gedrag van complexe
mechanismen zoals de histonen bij deze personen bestuderen.
"Als we praten over alcoholmisbruik bij de
jeugd hebben wij het over jongeren die alcohol drinken
zonder dat ze verslaafd raken. Verslaving gaat om een meer
complexe kwestie sociaal en psychologisch gesproken. Dit is
sociale alcoholmisbruik ," zei de onderzoeker, " die schade
veroorzaakt op lange termijn waarvan wij ons wel bewust
moeten zijn."
Vertaling: Andre Teirlinck
