Een team van onderzoekers van de Rush University, Yale
University, de Universiteit van Colorado en de St. Kitts
Biomedical Research Foundation transplanteerden menselijke
embryonale stamcellen in primaat proefdieren gemodelleerd
met de ziekte van Parkinson en vonden een "robuust
overleven" van de cellen na zes weken en aanwijzingen dat de
cellen "goed geïntegreerd waren" bij de gastdieren. De
studie verschijnt als een vroege e-publicatie voor het
tijdschrift Cell Transplantation, en is nu vrij beschikbaar
on-line op
http://www.ingentaconnect.com/content/cog/ct/pre-prints/ct1000wakeman
"De ziekte van Parkinson was één van de eerste
neurologische aandoeningen die werden bestudeerd voor de
mogelijke vervanging van verloren neuronen," zei Dr D.
Eugene Redmond van de Yale University School of Medicine.
"Sinds de jaren 1970 is er aanzienlijke vooruitgang geboekt
in het begrijpen van de genexpressie, groeifactoren en
kweekomstandigheden voor de differentiatie van cellen in
schijnbare dopamine neuronen."
Echter merken de onderzoekers op dat getransplanteerde
dopamine neuronen geen "langdurige middenhersenen specifieke
neuronen hebben geproduceerd wanneer getransplanteerd in
knaagdieren en apen" en er zijn slechts pilootrapporten van
functionele verbetering.
Volgens de auteurs testte hun studie de lange termijn
overleving en functioneel voordeel van de schijnbare
dopamine neuronen bij apen gemodelleerd met de ziekte van
Parkinson. Net als bij andere studies bleek uit hun
resultaten dat de genexpressie van de snelheidsbeperkende
synthetische enzymen voor productie van dopamine, tyrosine
hydroxylase (TH), "voorbijgaand" was na de transplantatie,
hetgeen vragen oproept over het optimale celstadium en de
cultuuromgeving die een gunstige invloed hebben bij
celtransplantatie. Een meer robuuste immunosuppressie regime
dan gebruikt bij andere primaten studies resulteerde in een
betere overleving van de cel.
"Onze resultaten tonen aan dat pluripotente stamcellen
lijn-afgeleide neuronen het vermogen behouden om krachtig te
overleven en te reageren op signalen in de hersenen van
primaten," schreef ze. "De afwezigheid van TH-expressie
geeft aan dat andere methoden nodig zijn om de goede
dopaminerge vorm van de cellen in vivo te laten werken."
Terwijl hun studie een robuuste overleving van de cellen
toonde zeiden de onderzoekers dat op langere termijn studies
nodig zijn om beter te begrijpen welke factoren van invloed
kunnen zijn voor lange termijn functie vervanging en of zij
een significante omkering van Parkinsonisme, tumorvorming of
dyskinesie kan betekenen, het laatste is een bijeffect van
de huidige behandelingen voor de ziekte van Parkinson.
Vertaling: Andre Teirlinck
