Resistentie tegen de " last- line" antibiotica maakt
bacterien ook resistent tegen ons eigen immuunsysteem
Bacterien die resistent zijn tegen de
antibiotica Colistin zijn meestal ook resistent tegen onze
eigen antibacteriele substanties gemaakt door het menselijk
lichaam, blijkt uit een studie van mBioZ, de vrij
toegankelijke nieuws site van de Amerikaans genootschap voor
microbiologie.
Kruis resistentie bij Colistin en de
antimocroben van de gastheer LL-37 en lysosime die het
lichaam helpt te verdedigen tegen bacteriele aanvallen is
het gevolg. Dit kan betekenen dat patienen met een
levensbedreigende meervoudig medicijn resistente infectie;
ook nog opgezadeld worden met een beperkte immuun afweer.
Colistin is een laatste lijn medicijn voor
het behandelen van diverse soorten medicijn resistente
infecties, maar Colistin resistentie en de nieuwe
ontdekkingen waar uit blijkt dat dit medicijn een aanval van
het eigen immuun systeem ondermijnt, benadrukken dat er
nieuwe en betere antibiotics nodig is.
Correspondent schrijver David Weiss van de
Emory Universiteit zegt dat de resultaten laten zien dat
behandeling met Colistin kan falen op twee manieren. De
manier waarop de te behandelen bacterie resistent wordt
tegen Colistin zorgt er ook voor dat deze bacterie resistent
wordt voor onze eigen aangemaakte afweer stoffen. Dit is
zeker niet wat dokters willen bereiken wanneer zij een
patient behandelen met de laatste lijn antibiotica, zegt
Weiss.
Alhoewel Colistin vijftig jaar geleden is
ontwikkeld blijft het in gebruik, niet zozeer omdat het
bijzonder veilig of effectief is maar meer omdat de keuze
voor het behandelen van multi resistente Acinetobactor
baumannii, en andere resistente infecties weinig is en
afneemt. Colistin wordt ingezet wanneer alle of bijna alle
andere medicijnen niet aanslaan, en vaak de laatste hoop is
voor de behandelde patient.
Weiss zegt dat hij en zijn collega's hebben geconstateerd
dat Colistin bijdraagt aan de verstoring van de binnen en
buiten membraan die Gram-negatieve bacterie celwanden
samenhoud. Dit lijkt veel op de manier waarop ons eigen
immuun systeem dit doet met de twee antimicrobiele cellen
LL-37 en lysozyme.
Lysosyme wordt gevonden op vele
verschillende immuun cellen en in afscheidingen zoals
tranen, borst voeding en slijm en zijn beiden belangrijk
beschermingen tegen binnenvallende bacterien.
Weiss en zijn collega's van Emory, de CDC Walter Reed Army
Institute of research, en het Grady Memorial ziekenhuis in
Atlanta zijn begonnen om uit te zoeken of resistentie tegen
Colistin; resistentie teweeg kan brengen voor aanvallen van
LL-37 of lysozyme.
Als we kijken naar A. Baumannii isolaten
van patienten uit het hele land, hebben ze ontdekt dat alle
Colistin resistente stammen, mutaties bevatten in pmrB, een
regulerend gen dat lijd tot de modificatie van
polysachariden op de buitenkant van de cel als antwoord op
de blootstelling aan antibiotica. Testen laten een stevige
correlatie zien tussen enerzijds de mogelijkheid van
individuele isolaten om hoge concentaries colistine te
weerstaan en anderzijds om aanvallen van LL-37 en lysozyme
te weerstaan. Dit was erg overtuigend schrijven de auteurs,
dat mutaties in het pmrB gen verantwoordelijk waren voor
kruis resistentie naar LL-37 en lysozyme, maar om dichterbij
een oorzakelijk verband te komen tussen behandeling en
kruisresistentie, hebben ze twee paar A. Baumannii isolaten
bestudeerd die van twee verschillende patienten waren
genomen voor en nadat ze drie of zes weken waren behandeld
met Colistin.
De resultaten hebben geholpen bij het
bevestigen van de kruis resistentie gen. Geen van de stammen
waren voor de behandeling resistent tegen colistin, LL37 of
lysozyme, maar de stammen die werden afgenomen na de
behandeling lieten significante resistentie zien tegen zowel
Colistine als lysozyme. ( 1 post Colistine isolaat was niet
meer of minder resistent tegen LL-37 dan zijn gepaarde voor
Colistin isolaat) Zoals de resistenten stammen eerder
getest, beide post-colistine koesterde cruciale mutaties in
het pmrB gen die blijkbaar de mogelijkheid heeft een
behandeling te weerstaan.
De schrijvers brachten naar voren dat er een verbinding is
tussen resistentie voor Colistin en kruis resistentie voor
antimicrobiele middelen van het immuun systeem, dit zou
verder kunnen reiken naar andere patogenen die behandeld
zijn met Colistin, inclusief Pseudomonas aeruginosa en
Klebsiella pneumoniae.
Weiss zegt dat hij doorgaat met studies om
vast te stellen of dit klopt. Voor Weiss zijn de problemen
met Colistin symptomatisch van een grotere orde: toenemende
medicijn resitentie, het vermindert federale financieringen
voor antibiotica onderzoek en gebrek aan stimulans voor
farmaceutische bedrijven om in het onderzoeken en
ontwikkelen van antibiotica te investeren. We hebben niet
genoeg antobiotica, en het is echt belangrijk voor de
onderzoeksgemeenschap en het publiek om meer geld vrij te
emaken voor meer onderzoek en ontwikkeling naar nieuwe
antibioticum, zegt Weiss
We zijn al een tijdje onbezorgd, en de
bacterien zijn resistent aan het worden. Dit kunnen we terug
draaien of veel beter maken als we hulp bronnen hebben.
Vertaling: Niels Dubbeldam