Ziek
worden door…
Vervolg op de vorige
afleveringen…
Net zoals velen van jullie ben
ik opgegroeid met het besef dat je goed moet doen. Wie goed doet goed ontmoet. Mijn
ervaring is dat dit klopt. Ik wil eraan toevoegen dat ik zelfs ervaren heb en bij menigeen
heb mogen lezen dat als je goed doet er op termijn 3 nieuwe deuren voor je open gaan. Je
kan zeggen je krijgt het 3 x cadeau. Iets dergelijks geldt ook voor het feit als je bewust
slecht doet. Het gegeven wat je nog niet hebt geleerd (in balans hebt kunnen brengen) komt
ongeveer 10 keer in een bepaalde vorm weer langs om je de kans te geven te leren. Zo gauw
iets door de historie is benoemd of in kranten, tijdschriften of televisie of andere media
aan bod is gekomen is iedereen en dus ook jij feitelijk al bewust van het aan de orde
gekomen fenomeen. De vraag is of je het wilt laten doordringen. Soms is het zo dat je iets
pas kunt laten doordringen als er erg hard op jouw voordeur wordt geklopt dus als je het
zelf op een zeer pijnlijke manier meemaakt. Bijvoorbeeld omdat je geconfronteerd wordt met
je uitlatingen of je gedrag of wanneer je ontslagen wordt, je van je partner afgaat of
wanneer er iemand dood gaat of wanneer je ziek wordt.
Altijd worden dergelijke
situaties voorafgegaan door voorbodes. Voorbodes die soms nauwelijks waarneembaar zijn.
Zoals een korte ingeving die vervolgens weer wegzakt. Een droom die je krijgt en die je
niet weet te vertalen naar een voor jou bruikbare zienswijze. Collega’s die ziek
worden en die daarmee jou een schot voor de boeg geven, dat jou hetzelfde kan overkomen
als je op de ingeslagen weg onveranderd verder gaat. Iets wat je herhaaldelijk via media
hoort of ziet, maar wat je in de wind blijft slaat, omdat je liever een lekker drankje
drinkt of eet met vrienden, betekent dat je bewust iets negeert wat dus al wel degelijk op
jouw weg kwam.
Een van de vele dingen die
algemeen de laatste decennia duidelijk zijn geworden is dat je pas echt iets kunt
geven/bijdragen is als je het zelf in huis hebt. Dus niet langer handelen zoals vroeger
werd aangeleerd "dat je maar moest geven (devotie)" dit was dan totdat je leeg
en opgezogen was door anderen. Nee, al tientallen jaren wordt je in het heden geleerd dat
je pas iets kunt geven, écht kunt geven vanuit je hart, als je het ook zelf in huis hebt;
als je het zelf doet. Je weet dan bewust wat het is en kunt het ook aanvullen. Dit
betekent dat je ook niet meer leeggezogen kunt worden.
Als lerende persoon begreep ik
dit op vele vlakken en kon het ook zo uitvoeren, maar omdat ook ik lerende ben, heb ik nog
terreinen waarop ik aan het leren ben.Zo ontdekte ik een aantal jaren geleden vlak voor
een lange reis naar het buitenland van een jaar, opeens grote knobbels in mijn beide
borsten. Wat een paniek. Gevoed door angstige berichten in de media dacht ook ik
natuurlijk dat ook ik nu kanker zou kunnen hebben ontwikkelt. Had ik iets over het hoofd
gezien? Was ik verkeerde stappen aan het zetten? Had ik slecht gegeten of gedronken? Had
ik teveel gezeurd? Had ik te weinig inzicht? Of was dit nog een resultante van een proces
uit een vorig leven?
Ook ik ging dus de malle molen
van het medisch circuit in want ik wilde weten wat het was. Het bleken cystes te zijn.
Meerdere en vrij groot. Ze werden, althans de grote, leeggezogen. Het waren dus schoten
voor de boeg die ik kreeg.
Mijn leven nam een andere
richting aan met 100% tijd voor mijn eigen inzichten en stappen. Ik had nergens meer last
van. Echter na dat jaar veranderde het en moest ik weer een deel van mijn oude leven
herhalen. Gelukkig niet helemaal hetzelfde en al wel met meer ruimte voor wie ik wezenlijk
ben, dus toch wel een stap vooruit. Prompt kwamen de cystes terug, weliswaar werden ze ook
nu leeggeprikt, maar ik had ze toch weer ontwikkelt. De vraag die rees was, waardoor
werden deze cystes ontwikkelt. Als ik 100% doe wat ik wil dan heb ik nergens last van,
moet ik vanwege brood op de plank een deel van die vrijheid inleveren dan ontwikkel ik
klachten, in dit geval cystes. Feit was dat ik in de loop der jaren beter voor mezelf was
gaan zorgen, voor mezelf opkwam en mij minder liet leven door anderen. Ik had ook nee
leren zeggen.
Met behulp van mijn echtgenoot
die ook een intuïtief healer is, konden we steeds beter grip krijgen op wat er speelde.
Borsten staan namelijk voor voeding geven. Ik was zoals vele vrouwen geprogrammeerd om
voeding te geven aan een ieder die daarom vroeg. Die voeding is figuurlijk bedoeld. Bazen
die deze energie gebruiken voor hun welbevinden, mannen die het gebruiken voor hun plezier
en welbevinden, moeders die de kracht van hun dochters gebruiken en zo zijn er veel meer
voorbeelden te noemen. Ik leerde dat ik de voeding voor mezelf moest zien te houden en
mijn borsten in mijn bezit moest nemen. Ik had namelijk af en toe een energielek omdat ik
graag geef aan mensen. Zo ben ik met name door mijn moeder geprogrammeerd. Veel vrouwen om
mij heen hebben dezelfde ervaring, vaak zelfs vrouwen van andere generaties. Mijn moeder
die in die tijd bezig was afscheid te nemen, probeerde nog zoveel mogelijk energie bij mij
weg te halen omdat ze bang was voor de dood. Een dood die slechts een overgangsfase is
naar een volgend leven, dood is net als een boom in de winter. De boom weet dat er weer
een lente komt, de mens weet het niet. De mens gelooft nog steeds, maar vergeet dat de
mens het ook kan weten als we ons verdiepen.
Ik leerde steeds meer voelen
en ervaren en grip krijgen op deze cystes. Dat uitte zich in het plotseling opkomen van
deze cystes en het weer afnemen van deze cystes door mijn energie weer te laten stromen in
mijn borsten en de energie van de ander of de situatie terug te sturen. Daarna was ik na
enkele uren tot een dag weer vrij van cystes. Uiteindelijk werd ik na enkele weken cyste
vrij. De cystes hebben mij geleerd wat ik te leren had van mijn borsten.
Voor een andere vrouw kan
hierin herkenning zitten, maar er zal altijd een verschil zijn omdat het levensthema niet
helemaal hetzelfde is als dat van mij.
Mijn borsten zijn nu ze meer
in bezit zijn gekomen van mij een soort antenne geworden. Dit betekent dat als een energie
(van een andere entiteit) er gebruik van maakt of wanneer ik in mijn oude gedrag verval,
ik dit merk aan het welbevinden van mijn borsten. Het onderscheid is goed te bemerken.
Mocht ik twijfelen dan is er wel een ander die ernaar kan kijken en mij kan verduidelijken
wat het is.
Zo kreeg ik recentelijk opeens
last van mijn borsten. In mijn linkerborst had ik last van een vrouw en rechts van een
man. Rechts was al meteen duidelijk waar het vandaan kwam en hoe het moest worden
opgelost. Het was van een man met een dubbele agenda. Dat behoefde alleen verduidelijking
naar die man toe (op wezens niveau) en dan was het opgelost. Links was het probleem
hardnekkiger. Ik kreeg het niet echt weg met een healing. Dus blijkbaar was ik me nog niet
bewust genoeg.
De volgende dag kreeg ik te
horen dat iemand met een hulpvraag bij iemand had aangeklopt en die laatste had naar mij
toe doorverwezen. Toen ik dat hoorde begon de pijn in mijn linkerborst prompt toe te nemen
en de cyste vulde zich als een spons. De pijn liet zich ook beter waarnemen. Het voelde
als een soort metalen distel met weerhaakjes daarbinnen. De persoon met de hulpvraag was
een vrouw die wel erg in de lichamelijke lappenmand zat. Gelet op de e-mailnaam nam zij
zichzelf niet echt serieus en wilde ze het liefst alles en iedereen behagen. Zij was ook
niet iemand die voor zichzelf opkwam. Iemand die voor zichzelf opkomt gebruikt zijn eigen
voor en achternaam; die gebruikt zijn geboortenaam. Na wat e-mail uitwisseling bleek dat
deze persoon het liefst "gratis" geholpen. Ze wilde zich ook niet verantwoorden
dat ze bijstandsgerechtigd was, want dan is er een korting. Ze heeft of had nog niet door
dat hulpvragen betekent je kwetsbaar opstellen en dat wilde en kon ze niet. Trouwens
kwetsbaar jezelf kunnen opstellen is feitelijk een innerlijke kracht. Ze wilde alleen maar
dat ik haar op een presenteerblaadje bediende en dan zelf dus niets doen. Dat is dan al
geen vraag meer te noemen, maar meer een gebod. In het Engels heet het dan zo mooi "I
demand you…" zoals in sommige New Age cursussen wordt geleerd. Dat heeft echter
niets meer met de Natuurwetten te maken. Zij wilde (on)bewust energie bij mij weghalen.
En dat kan niet want daarmee
help ik haar situatie wel maar niet haar "Zelf", haar "Essentie", haar
"wezenlijke ik". Als intuïtief hulpverlener zou ik dan mezelf niet in de ogen
kunnen zien met wat ik weet over hoe energie werkt. Ik zou alle natuurwetten overtreden en
dat is het laatste dat ik bewust zou willen doen… Ik zou ook weer bij het begin van
dit verhaal staan. Het zou dan een complete vicieuze cirkel zijn, waarmee niemand iets
opschiet.
Haar energie stuurde ik dus
terug en prompt kon ik haar energie in mijn linkerborst loslaten en is het weggebleven. Zo
snel kan energie iemand dus ziek maken of weer beter maken. Het heeft alles te maken met
bewuster worden en daar zelf stappen in zetten en eventueel een hulpvraag daarbij naar een
ander, die de ervaringen op de trajecten al helemaal kent. Iets geven op commando aan
iemand die niet bewuster wil worden, is net zoiets als water naar zee dragen met een
vergiet. We doen dan onszelf en de ander tekort. We dragen dan niet bij aan het
evolutionaire proces.
Volgende keer zal ik verder
ingaan op de paradox kwetsbaar zijn versus krachtig zijn, met betrekking tot ziektes.
Mocht u vragen hebben dan kunt
u die gerust stellen.
pauline.laumans@libertasinvivo.com
of pauline.laumans@c-t-u.com
