Hoewel de overheid verschillende regels heeft gemaakt zodat
mensen met een beperking zoveel mogelijk aan de samenleving
kunnen deelnemen, lukt dit in de praktijk niet altijd. Zo zijn
er kinderen die thuiszitten, omdat scholen hen vanwege hun
beperking niet toelaten. Er vallen studenten uit omdat hun
opleiding niet zorgt voor de aanpassing die zij nodig hebben.
Praktijkverklaring is paspoort naar arbeid voor leerling
met beperking
Per vandaag zijn de mogelijkheden tot het vinden van duurzaam
betaalde arbeid door leerlingen met een beperking sterk toegenomen.
Deze leerlingen worden vanaf nu geschoold in wat ze wèl kunnen en
krijgen hiervoor een praktijkverklaring. Tegelijkertijd leidt dit
tot kostenbesparing en minder uitkeringen.
Ruim 300.000 arbeidsongeschikten worden
opnieuw gekeurd. Uit de eerste cijfers blijkt dat de helft van de WAO'ers geen uitkering
meer krijgt en weer aan het werk moet. De nieuwe regels zijn zo streng dat ook mensen met
een zware handicap of kanker volledig worden goedgekeurd. Dat is te zien in de
Zembla-documentaire 'Fatale herkeuring'. De herkeuringsoperatie leidt tot heftige emoties
en in een enkel geval zelfs tot zelfmoord. Zembla filmde de harde realiteit van de
herbeoordelingsoperatie. De linkse oppositie in de Tweede Kamer vraagt zich af of het UWV
het 'Lourdes van de Lage Landen' is. 'Mensen gaan ziek naar het UWV en komen er weer
gezond vandaan.
Minder Wajong door maatschappelijke
participatie op jonge leeftijd
Als kinderen met een beperking op jonge
leeftijd al in de maatschappij participeren dan zal het aantal jongeren dat afhankelijk is
van een uitkering afnemen. Dit blijkt uit het vandaag gepresenteerde onderzoek 'Meedoen
leer je door mee te doen' van ZonMw en Kennis- en Innovatiecentrum CrossOver. Het
onderzoek, uitgevoerd door H&S consult, brengt in kaart of en op welke wijze er bij de
zorg voor deze kinderen (0-12 jaar) aandacht is voor toekomstige maatschappelijke
participatie. Kinderen met een beperking belanden al op jonge leeftijd in het circuit van
speciale zorg. Ze gaan naar speciale groepen binnen de kinderopvang, volgen speciaal
onderwijs en wonen apart. Daardoor doen deze kinderen op belangrijke onderdelen niet of
nauwelijks mee aan het gewone leven. En dat reikt verder dan het gebrek aan contact met
minder speciale leeftijdsgenootjes.
Geïntegreerde aanpak
In 'Meedoen leer je door mee te doen', is gekeken welke instellingen een sleutelrol
vervullen in de zorgketen rondom deze kinderen en hoe deze instellingen kunnen bijdragen
aan de maatschappelijke participatie van deze kinderen. De onderzoekers pleiten in de
conclusies voor een geïntegreerde aanpak op zoveel mogelijk onderdelen. Ook bevelen zij
aan om bij het indiceren en opstellen van behandelplannen voor een integrale aanpak te
kiezen met aandacht voor de gevolgen op de langere termijn.
Groei Wajong
Het is zo belangrijk in te zetten op vroege participatie omdat de Wajong groeit. TNO heeft
berekend dat bij ongewijzigd beleid 1 op de 11 jongeren in de Wajong terechtkomt en
langere tijd afhankelijk zal zijn van uitkeringen. Daarnaast groeit ook het aantal jonge
kinderen met een beperking (naar schatting 6 à 8% van de kinderen van 0-12 jaar; ofwel
150.000-200.000 kinderen). Deze ontwikkeling heeft ook gevolgen voor alle relevante
instanties en sectoren. Zo zag bijvoorbeeld de jeugd-GGZ het aantal cliënten in 2007 met
22% toenemen en ook de gehandicaptenzorg groeide met 6,3%. Daarnaast is het ook gewoon zo
dat jongeren met een beperking er recht op hebben volop mee te doen; daarmee wordt
voorkomen dat de Wajong nog verder groeit.
Pil voor verstandelijk
gehandicapten
Moleculair geneticus Ben Oostra doet
onderzoek naar een pil voor verstandelijk gehandicapten met het fragiele-X-syndroom. Hij
acht de kans groot dat medicijnen het IQ van deze patiënten kunnen verhogen.
‘Misschien wel met tien punten!’
Zo'n 200.000 jong-gehandicapten moeten
opnieuw naar de keuring voor hun uitkering. Alleen volledig arbeids-ongeschikten mogen
gebruik blijven maken van de regeling. Het Journaal op 3 vroeg drie wajongers hoe zij
daarover denken.
Link, rechts, harder, zachter.
Commando’s geven door te snuiven. Een nieuwe technologie die het mogelijk maakt het
voor verlamde mensen heel precies een apparaat te besturen.
De plannen van het nieuwe kabinet-Rutte om
mensen met een arbeidsbeperking (Wajong, WSW, WWB-uitkering) inkomen te laten inleveren en
30.000 banen in de sociale werkvoorziening te schrappen moeten wat mij betreft direct van
tafel. Hierdoor zullen tienduizenden mensen met een arbeidsbeperking achter de geraniums
en in de armoede belanden. Zij mogen niet de rekening van de crisis gaan betalen. Ik wil
je daarom vragen de petitie te tekenen op www.armoedewerktniet.nl
Emile Roemer
Indonesia's mentally ill
'neglected'
Mentally ill patients in Indonesia are
often seriously neglected and in some cases abused. It is partly because there are not
enough hospitals and facilities with the expertise to treat them. But as Al Jazeera's Step
Vaessen reports from Pandeglang in West Java, it is also caused by a lack of understanding
and sometimes fear of the disease.
Tween with Cerebral Palsy uses
robots to learn in the classroom
Chelsea Hagan, 14, is the only student in
her class with a physical disability. She's had cerebral palsy since she was born. Chelsea
uses a wheelchair to get around and a communication device to talk to her friends and
family. When she was 11 years old, Chelsea participated in a few robot projects at the
Faculty of Rehabilitation Medicine. She controlled Lego robots to do play activities,
taking orders and delivering toy food for a sushi party. Chelsea did another robot project
with speech-language pathology students where she used the robot to manipulate cards that
had phonemes on them (sounds for making words).
De Wajong onder Rutte
De Wajong wordt alleen toegankelijk voor
volledig en duurzaam arbeidsongeschikten, waardoor ook de betreffende heffingskorting naar
minder mensen gaat.
CDA’er Smit maakt zich grote zorgen
over de maatregelen die de Wajongers, de jonggehandicapten onder de 18 en de ouderen op de
arbeidsmarkt zullen tegenkomen.
Het versterken van de positie van mensen
met een verstandelijk beperking juichen wij uiteraard van harte toe. De voorgenomen
maatregelen met de Wajong zullen ons inziens echter averechts werken. Het doel om mensen
regulier aan het werk te krijgen zal door de veranderingen in de Wajong niet dichterbij
komen. De opgedane ervaringen met de op 1 januari 2010 ingevoerde Wajong voor nieuwkomers
moeten worden meegenomen om aanpassingen te maken om de wet Wajong te gebruiken op de
manier waarop hij is bedoeld.
Ook de voorgestelde ingrepen in de Wet
sociale werkvoorziening (Wsw) zullen eerder het tegendeel bewerkstelligen dan wordt
beoogd. Platform VG is van mening dat een toegankelijke Wsw moet blijven bestaan voor
mensen met een verstandelijke beperking. Mensen vallen buiten de boot als er voor hen èn
geen betaald werk is èn geen dagopvang. Dagopvang is ten gevolge van de overheveling naar
de Wmo geen recht meer en is mogelijk niet beschikbaar in een gemeente.
De toegang tot AWBZ-zorg beperken tot
mensen met een IQ lager dan 70 zal tot gevolg hebben dat mensen met een lichte
verstandelijke beperking geen ondersteuning vanuit de AWBZ kunnen krijgen. Deze mensen
kunnen zich nu met enkele uren ondersteuning per week doorgaans redelijk handhaven. Valt
deze ondersteuning weg, dan ‘verdwalen’ ze snel in onze complexe samenleving.
Het gaat om mensen die hun leven lang kwetsbaar blijven door de combinatie van
leermoeilijkheden, beperkte sociale vaardigheden en een laag zelfbeeld. De regering kan
deze mensen niet in de kou laten staan. Geborgd moet zijn dat er ondersteuning is voor
hen.
Jos is vierendertig jaar oud en verstandelijk gehandicapt. Voor hem is het heel gewoon dat
zijn moeder hem iedere dag verzorgt. Tot op een dag de routine wegvalt.
Inspectie voor de Gezondheidszorg
opent Meldpunt Gehandicaptenzorg
Op 1 september heeft de Inspectie voor de
Gezondheidszorg een Meldpunt Gehandicaptenzorg geopend. Via telefoonnummer 088-1205050
kunnen cliënten en hun vertegenwoordigers een signaal afgeven over de zorgverlening. Ook
geeft het meldpunt informatie over patiëntenrechten en klachtrecht. De inspectie
behandelt geen klachten en bemiddelt niet in individuele behandelsituaties. De signalen
worden gebruikt bij het toezicht op de instellingen.
Door het registeren van signalen kan de
inspectie structurele problemen en tekortkomingen in de gehandicaptenzorg eerder opsporen.
Wanneer de melding gaat over een ernstig feit, dan kan de inspectie besluiten onderzoek te
(laten) doen. De inspectie stelt alleen nader onderzoek in als er sprake is van
structurele tekortkomingen in de zorg, een calamiteit met ernstig letsel, of seksueel
misbruik. In andere gevallen wordt de beller doorverwezen naar bijvoorbeeld de
klachtencommissie van de zorgaanbieder. Met deze nieuwe werkwijze wil de inspectie
signalen van burgers nadrukkelijker betrekken bij het toezicht op de zorginstellingen.
Het Meldpunt Gehandicaptenzorg is een proef
die loopt van 1 september tot 1 december 2010. Daarna wordt gekeken of het zinvol is het
meldpunt voort te zetten en ook open te stellen voor andere onderdelen van de
gezondheidszorg. Het meldpunt is bereikbaar op werkdagen van 09.00 - 17.00 uur via
telefoonnummer 088-1205050 (lokaal tarief) of e-mail meldpuntgz@igz.nl. Ook via de website
www.meldpuntgehandicaptenzorg.nl kan een melding gedaan worden.
Radio - ROC heeft oplossing voor
tekort in gehandicaptenzorg
Alleen studenten die zelf een verstandelijk
gehandicapte in de familie hebben willen stage lopen in gehandicaptenzorg… Er is dus
een hele grote groep die níet kiest voor zo’n stage. Terwijl er toch grote tekorten
zijn binnen die beroepsgroep.Daarom deed het ROC Amsterdam onderzoek onder de studenten
die niet voor de zorg kozen. Paul Erdhuizen, projectleider bij het ROC in Amsterdam, licht
toe waarom die studenten niet voor de zorg kozen en wat zij doen om ze te werven...
Roger Reeves on using Down syndrome
to study other
human diseases
Toch extra uitkering voor chronisch
zieken en gehandicapten
De rechtbank Amsterdam heeft donderdag in
twintig zaken beslist dat de gemeente Amsterdam ten onrechte de bijzondere
bijstandsuitkeringen van deze groep chronisch zieken en gehandicapten heeft gekort.
De negen kruising labrador/golden retriever
puppy's die deze week geboren zijn bij KNGF Geleidehonden hebben over zeven weken een
veilig mandje nodig bij een puppypleeggezin. Dat geldt eveneens voor een heleboel andere
KNGF-pups die de komende tijd ter wereld komen. Om al deze jonge honden een goede
basisopvoeding te geven, zoekt de blindengeleidehondenschool op korte termijn naar
geschikte puppypleeggezinnen die een jaar lang zo'n aspirant-geleidehond in hun huis
willen opnemen. Daarna is de hond oud genoeg om het echte geleidewerk te leren bij het
opleidingscentrum in Amstelveen. Geïnteresseerden kunnen zich aanmelden via www.pupzoektpleeggezin
Voorlopig geen nieuwe
pgb-regelingen
Vanaf 1 juli kunnen mensen geen nieuw
persoonsgebonden budget meer krijgen. Minister Ab Klink van Volksgezondheid heeft dat
besloten, omdat er in de eerste helft van dit jaar veel te veel geld is uitgegeven aan de
zogenoemde pgb's. Voor mensen die nu al een persoonsgebonden budget hebben verandert er
niets.
Klink luistert naar SP: Inspectie
krijgt meldpunt gehandicaptenzorg
De SP is blij dat er een voorlopig meldpunt
gehandicaptenzorg komt bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Minister Klink had al
eerder op aandringen van SP-Kamerlid Renske Leijten beloofd de mogelijkheid van zo?n
meldpunt te onderzoeken.
Uniek onderzoekscentrum op het
gebied van personen met ernstige meervoudige beperkingen
Een centrum waar verschillende partijen hun
krachten bundelen om onderzoek te doen naar personen met ernstige meervoudige beperkingen.
Dat is de opzet van het Research Centre on Profound and Multiple Disabilities van de
Rijksuniversiteit Groningen, waarvan er op de wereld geen tweede is. De officiële
opening, op vrijdag 11 juni 2010, van het onderzoekscentrum gaat gepaard met een congres
voor genodigden. Ook de nieuwe website www.rug.nl/researchpmd wordt dan gelanceerd.
Eind jaren tachtig werd bij de afdeling
Orthopedagogiek van de Rijksuniversiteit Groningen een onderzoekslijn met betrekking tot
de kwaliteit van zorg voor personen met zeer ernstige verstandelijke en meervoudige
beperkingen opgezet. Onder leiding van hoogleraar Carla Vlaskamp heeft de onderzoeksgroep
een uitstekende reputatie opgebouwd, zowel landelijk als internationaal.
Binnen het onderzoekscentrum is nu ook het
onderzoek ondergebracht op het gebied van mensen met doofblindheid. Ook dit onderzoek
vervult mondiaal een voortrekkersrol. Marleen Jansen
(www.rug.nl/corporate/inbeeld/MJanssen ), adjunct-hoogleraar Orthopedagogiek, is namelijk
de eerste ter wereld die zich wetenschappelijk specifiek richt op communicatie met
doofblinden. Vlaskamp: ‘Zij heeft doofblinden op de kaart gezet en de uitdaging
aangenomen deze vaak onbegrepen mensen uit hun sociale en emotionele isolement te
halen.’
Bijzondere zorg
Net als personen met zeer ernstig
verstandelijke en meervoudige beperkingen vragen ook mensen met aangeboren of later
verworven doofblindheid om bijzondere zorg. Daarom is er inhoudelijk tussen deze twee
onderzoeksgebieden veel overlap. In lopend onderzoek maken beide onderzoekslijnen al met
enige regelmaat gebruik van elkaars expertise. Met de lancering van het Research Centre on
Profound and Multiple Disabilities wordt deze samenwerking ook naar buiten toe benadrukt.
‘We kunnen ons
nu nog duidelijk profileren als hét onderzoekscentrum op het gebied van personen met
ernstige meervoudige beperkingen,’ aldus Vlaskamp.
Hard nodig
Zo’n gespecialiseerd onderzoekscentrum
is hard nodig, merkt Vlaskamp. ‘Veranderingen in de zorg, zoals de nadruk op
decentralisatie en zelfstandigheid, hebben ertoe geleid dat in de residentiële zorg
vooral mensen met ernstige beperkingen meer pregnant als aparte groep naar voren komen.
Met name als het
gaat om communiceren, het stimuleren van lichamelijke activiteit en het activeren van het
gebruik van compenserende zintuigen is er veel kennis nodig om adequate zorg te kunnen
bieden.’
Onderzoekslijnen
Binnen het Research Centre wordt een groot
aantal onderzoeken gerealiseerd. Op dit moment wordt bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar
gedragsproblemen bij personen met ernstige verstandelijke beperkingen en richt zich een
onderzoekslijn op motorische activering van deze doelgroep. Ook is er onderzoek bij
personen met ernstige verstandelijke en meervoudige beperkingen naar de alertheid en wordt
er
gekeken naar de effecten van het voorlezen van multi-sensorische verhalen. Daarnaast wordt
onderzoek gedaan naar het bevorderen van de kwaliteit van communicatie tussen doofblinden
en hun communicatiepartners.
Leven met een handicap
Deze special volgt Chantal Janzen, Antonie
Kamerling, Frits Sissing en Patty Brard die een dag op stap gaan met een gezin met een
gehandicapt kind. Hoe ziet hun dag eruit? Welke medische behandelingen moeten ze
ondergaan? En welke projecten maken hun leven iets aangenamer? Afl.: Leven met een
handicap. -Chantal Janzen duikt een dag in het leven van de tienjarige Ashley, die door
een hersenbeschadiging gehandicapt is geraakt. Ze zit in een rolstoel, praat via gebaren
en een spraakcomputer en gaat naar een speciale school in Valkenburg. Dat is ver van huis,
maar haar ouders, broertje en zusje kunnen toch dichtbij haar zijn, dankzij het project
'Logeren dicht bij school' van de NSGK voor het gehandicapte kind. -Antonie Kamerling
loopt een dagje mee in het gezin van de meervoudig gehandicapte Juul (3). Hij gaat mee
naar het ziekenhuis en naar het kinderdagcentrum waar Juul twee dagen per week wordt
opgevangen. -Patty Brard ervaart een dag het leven van het meervoudige gehandicapte meisje
Chelsea (13) en ziet hoe zij opbloeit van een wel heel bijzondere manier van paardrijden.
-Frits Sissing trekt op met de zestienjarige Stefan; hij is spastisch en doet mee aan een
speciaal sportprogramma voor gehandicapte kinderen.
Voor ondersteuning en hulpmiddelen zijn
mensen met een chronische ziekte of een lichamelijke beperking aangewezen op verschillende
regelingen. Zij moeten deze bij verschillende loketten aanvragen. En naarmate ze ouder
worden, zijn ze op meer regelingen aangewezen.
Ondersteuning voor wassen en aankleden of
wondverzorging valt onder de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Maar als je een
rolstoel nodig hebt of hulp bij het huishouden valt dat onder de Wet maatschappelijke
ondersteuning (Wmo) en speciaal vervoer naar het werk valt onder weer een andere regeling.
Met subsidie van het ministerie van VWS onderzocht het NIVEL hoeveel mensen met een
chronische ziekte of een lichamelijke beperking gebruikmaken van ondersteunende
voorzieningen die zij bij verschillende loketten moeten aanvragen en of dit verandert met
de leeftijd. Uit het onderzoek blijkt dat tachtig procent van hen mantelzorg of
ondersteuning heeft die wordt betaald uit de AWBZ, de Wmo of een andere regeling. Bij de
15 tot 39 jarigen is dat weliswaar minder, maar toch al 62%. Ruim veertig procent van de
mensen met een chronische ziekte of beperking heeft ondersteuning bij zowel wonen,
persoonlijke verzorging als vervoer, ondersteuning die bij verschillende loketten moet
worden aangevraagd. Van de mensen boven de 75 jaar moet zelfs 66% naar meerdere loketten
voor ondersteuning.
NIVEL-onderzoeker Daphne Jansen: "Het
zou eenvoudiger zijn voor mensen met een chronische ziekte of beperking als alle vormen
van ondersteuning onder één loket vallen. Met een geïntegreerde indicatiestelling en
één voorzieningenloket zou je bijvoorbeeld ook vooruit kunnen kijken wat iemand nodig
gaat hebben op latere leeftijd. Mogelijk maakt dit periodieke herindicaties voor een
aantal mensen overbodig."
De onderzoekers keken naar de
levensterreinen: wonen, betaald en onbetaald werk, sociale contacten, vervoer en
persoonlijke verzorging. Ze onderzochten ook of de vraag naar voorzieningen anders is voor
verschillende leeftijdsgroepen. Het onderzoek is uitgevoerd binnen het Nationaal Panel
Chronisch zieken en Gehandicapten (NPCG) dat uit ongeveer 3800 mensen met een chronische
ziekte of een lichamelijke beperking bestaat. Het panel verzamelt gegevens over de zorg-
en leefsituatie van de panelleden. De hiermee verkregen gegevens zijn landelijk
representatief, en bruikbaar voor het ontwikkelen, monitoren en evalueren van beleid ten
aanzien van mensen met een chronische ziekte of een lichamelijke beperking.
Bron: Nivel
Verzekeringen moeten toegankelijk
worden voor mensen met een beperking
Er is meer transparantie nodig bij het
afsluiten van een levens- of overlijdensrisico-verzekering voor mensen met een medische
beperking. Dat stellen de Chronisch zieken en Gehandicaptenraad (CG-Raad) en het
kenniscentrum Welder. Daarom verzoeken beide organisaties het Verbond van Verzekeraars
dringend om samen met hen een 'verbeteragenda' op te stellen. De verbeteragenda moet
concrete maatregelen bevatten om de positie van mensen met een chronische ziekte of
handicap op de verzekeringsmarkt te versterken. Jaarlijks hebben duizenden mensen te maken
met acceptatieproblemen of premieverhogingen van verzekeringen als gevolg van hun ziekte
of handicap. "Het versterken van de positie van mensen met een chronische ziekte of
handicap op de verzekeringsmarkt is hard nodig, want de huidige situatie is weinig
transparant", zegt Karel Boomsma van Welder. "Veel mensen krijgen te maken met
een enorme premieverhoging of worden geweigerd zonder dat de reden duidelijk is. Daar wil
Welder samen met de CG-raad een einde aan maken." Een van de voorstellen voor de
verbeteragenda is het inrichten van een onafhankelijke vergelijkingssite voor klanten met
een medische beperking. Met behulp van deze site kunnen zij zelf premies en voorwaarden
van overlijdensrisicoverzekeringen vergelijken. De Autoriteit Financiële Markten (AFM)
pleitte recentelijk voor een vergelijkingssite voor alle verzekeringproducten voor alle
klanten. Welder en de CG-Raad willen met de AFM in gesprek over het in elkaar passen van
beide ideeën. Een ander voorstel voor de verbeteragenda is de standaardpolis. De CG-Raad
en Welder willen dat elke Nederlander een basislevensverzekering kan afsluiten. Zo hebben
ook mensen met een beperking standaard toegang tot een basislevensverzekering en is het
voor hen mogelijk een huis te kopen. Bovendien ligt bij overlijden het risico niet geheel
bij de nabestaanden. Het extra risico dat dit oplevert voor verzekeraars kan worden
gedragen door alle levensverzekerden. De CG-Raad en Welder bepleiten tot slot uitbreiding
van de Wet gelijke behandeling op het terrein van verzekeringen (WGBH/cz). Hadewych
Cliteur van de GG-Raad: "Mensen mogen niet langer gediscrimineerd worden bij een
acceptatie voor een verzekering op grond van chronische ziekte of handicap. Als deze wet
wordt uitgebreid met verzekeringen, betekent dit dat een verzekeraar geen direct
onderscheid mag maken op grond van iemands gezondheid of handicap. Dat betekent dat zowel
gezonde als minder gezonde mensen toegang hebben tot de verzekeringen en een betaalbare
premie hebben."
Ombudsman: Maatwerk noodzakelijk
voor vervoer gehandicapte leerlingen
De Nationale ombudsman, Alex
Brenninkmeijer, constateert na onderzoek dat meer maatwerk noodzakelijk is voor het
vervoer van gehandicapte kinderen naar school. Nu wordt het vervoer door veel gemeenten
standaard ingevuld. Er is weinig aandacht voor de specifieke eisen aan het vervoer per
kind, waardoor problemen ontstaan en onveilige situaties. De Nationale ombudsman heeft
zijn onderzoek gedaan naar aanleiding van signalen van ouders, de Chronisch zieken- en
gehandicaptenraad en de FNV.
Leerlingen die wegens hun handicap niet
zelfstandig naar school kunnen, kunnen leerlingenvervoer krijgen. De gemeenten zijn
verantwoordelijk voor het bieden van dit passende vervoer. In de praktijk ontstaan er
regelmatig problemen. Als gehandicapte kinderen worden vervoerd op een wijze die voor hen
niet passend is, heeft dat vaak tot gevolg dat zij in de problemen raken en bijvoorbeeld
rond gaan lopen en zo gevaar veroorzaken. Niet alleen die kinderen zelf ervaren daar de
gevolgen van, maar ook de andere kinderen in de bus, de chauffeur, de ouders van de
kinderen en hun leerkrachten op school. De Nationale ombudsman heeft van diverse kanten
signalen ontvangen over problemen in het leerlingenvervoer. Die signalen kwamen
bijvoorbeeld van ouders van gehandicapte kinderen, de Chronisch zieken- en
gehandicaptenraad en de FNV. Deze signalen waren voor de Nationale ombudsman aanleiding om
een onderzoek te doen.
Casus: Maarten Touw
In nauwe samenspraak met het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen zijn de
problemen met het leerlingenvervoer aangepakt met de methode van 'casusadoptie'. De
problematische situatie rond een gehandicapt kind, Maarten Touw, en de ervaringen van deze
jongen en zijn ouders, zijn een typisch voorbeeld van de problemen van vele gehandicapte
kinderen en hun ouders in Nederland. Deze casus vormt het uitgangspunt van het onderzoek.
Speciale kinderen en speciale zorg
De Nationale ombudsman constateert dat maatwerk essentieel is voor een behoorlijke
invulling van 'passend' vervoer van gehandicapte kinderen. Het gaat immers om speciale
kinderen die speciale zorg nodig hebben. Nu wordt het vervoer door veel gemeenten
'standaard' ingevuld: als een kind recht heeft op vervoer komt hij in een taxibusje
terecht met een aantal andere kinderen. Door veel tussenstops en lange ritten zijn de
reistijden vaak lang. Niet voor alle kinderen is die wijze van vervoer op te brengen.
Het is de ombudsman gebleken dat bij alle
betrokken partijen de bereidheid bestaat om een goede invulling te geven aan het vervoer
van gehandicapte leerlingen. Het komt erop aan die bereidheid gezamenlijk om te zetten in
een goede werkwijze. De ombudsman doet de gemeenten elf verbeteradviezen hoe meer maatwerk
geleverd kan worden. Bijvoorbeeld door gebruik te maken van de kennis die al over het kind
aanwezig is bij scholen en ouders en door het soort vervoer af te stemmen op het kind en
diens handicap. De gemeenten zijn ook aan zet als het gaat om het opstellen van regels
voor de communicatie tussen ouders en de vervoerder/chauffeur en begeleider.
Chronisch zieken en gehandicapten
dit jaar minder geld voor zorg
Voor de zomervakantie heeft
staatssecretaris Jet Bussemaker de Tweede Kamer toegezegd dat de korting op de eigen
bijdrage (Wtcg) voor persoonlijke verzorging en verpleging per 1 juli dit jaar zal worden
verrekend. Per Saldo, belangenvereniging van budgethouders, merkt dat de zorgkantoren hier
geen gehoor aan hebben gegeven; deze korting is nu, eind september, nog steeds niet
doorberekend. Hierdoor kunnen chronisch zieken en gehandicapten met een persoonsgebonden
budget dit jaar een stuk minder zorg inkopen. In een brief heeft Per Saldo de Tweede
Kamerleden gevraagd er bij de staatssecretaris op aan te dringen deze korting op zeer
korte termijn te herrekenen. Aanstaande woensdag debatteert de Tweede Kamer over dit
onderwerp.
Dit jaar is de regeling buitengewone
uitgaven veranderd, waardoor de aftrek van ziektekosten is beperkt. Hiervoor in de plaats
is de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) gekomen. Naast vaste
toeslagen (van 150 euro tot 500 euro) krijgt iedereen die een eigen bijdrage moet betalen
in de AWBZ per 1 januari een korting van 33 procent. Dit kan oplopen tot een hoger budget
van wel enkele duizenden euro's per jaar.
De verrekening van de eigen bijdrage levert
problemen op waardoor een grote groep chronisch zieken en gehandicapten deze korting nog
steeds niet heeft ontvangen. Hierdoor hebben mensen met een persoonsgebonden budget dit
jaar minder geld beschikbaar om zorg in te kopen. Aline Saers, directeur Per Saldo:
"Dit is een onaanvaardbare situatie. Mensen die dit geld niet kunnen voorschieten,
hebben gewoonweg dit jaar minder geld om zorg in te kopen. Iemand die bijvoorbeeld 600
euro eigen bijdrage per maand betaalt, krijgt per maand 200 euro terug via zijn
persoonsgebonden budget die hij aan zorg kan besteden. Nu die eigen bijdrage nog steeds
niet herrekend is, heeft deze persoon al 1800 euro aan zorg misgelopen. De
staatssecretaris moet ervoor zorgen dat dit deze maand nog wordt opgelost. En eigenlijk is
dat al te laat."
Mensenrechten van gehandicapten:
geen liefdadigheid maar nationale wetgeving
Wereldwijd is het slecht gesteld met de
rechten van gehandicapten. Om hier verbetering in te brengen hebben de Verenigde Naties in
2006 de Conventie voor Mensenrechten van Gehandicapten unaniem aanvaard. Voor een
effectieve uitvoering van deze conventie is het nodig dat de slag wordt gemaakt van
liefdadigheidsbeleid naar een politiek van mensenrechten. Dat stelt Sigrid Graumann in
haar proefschrift, waarop ze promoveert aan de Universiteit Utrecht. De VN-conventie
garandeert gehandicapten de mogelijkheid tot volledige deelname aan de maatschappij,
respect voor hun individuele autonomie en toegang tot sociale voorzieningen. De conventie
geldt ook expliciet voor personen die meer intensieve ondersteuning nodig hebben. Met name
voor minder welvarende landen is het echter lang niet eenvoudig om de vereisten van de
conventie om te zetten in nationale wetgeving. Behalve politieke, juridische en financiele
kwesties roept de uitvoering van de conventie ook controversiele filosofische vragen op
zoals: waarom zouden we eigenlijk de verplichting hebben om diversiteit te respecteren?
Hoe moeten het recht op individuele vrijheid en een gemeenschappelijke plicht tot
solidariteit tegen elkaar worden afgewogen? En wat betekent sociale rechtvaardigheid
precies wanneer het gaat om mensen die voor hun dagelijks leven hulp en ondersteuning
behoeven? De conventie legt de nadruk op autonomie en houdt tegelijkertijd voortdurend
rekening met de kwetsbaarheid en afhankelijkheid van mensen. Door te onderkennen dat wij
allemaal noodzakelijkerwijs kwetsbare wezens zijn, die opgroeien in afhankelijkheid en
vroeg of laat in afhankelijkheid zullen terugvallen, zorgt de conventie volgens Graumann
voor een verruiming van het begrip mensenrechten. Daarmee kan de conventie niet alleen
bijdragen aan het emancipatieproces van gehandicapten maar van de gehele maatschappij.
Netwerk - Jeannette Unlandt - is er
iets veranderd in de gehandicaptenzorg?
Jeannette Unlandt, de gehandicapte vrouw
die door Netwerk ruim een half jaar werd gevolgd, is afgelopen maandag overleden.
Jeannette - die door haar verplegers werd mishandeld - symboliseert de toestand in de
gehandicaptenzorg. Want er blijkt meer mis te zijn. Is er nu, een jaar na onze eerste
uitzending over Jeannette, eigenlijk iets veranderd?
