Buikgevoel of toch Intuïtie?
Inleiding
Intuïtieve gevoelens worden vaak als lastig ervaren. Want hoe vaak plaatsen ze
ons niet voor dilemma's waar ons hoofd helemaal niet op zit te wachten. Je krijgt
bijvoorbeeld een prachtige baan aangeboden, met een goed salaris en goede
arbeidsvoorwaarden, maar de persoon met wie je moet gaan samenwerken maakt geen prettige
indruk op je. Wat doe je in zo'n geval? Een ander voorbeeld: Je hebt een plotselinge
ingeving opzij te springen voor een voorbij-razende auto die je niet hebt kunnen zien
aankomen. Of dat verheffende stemmetje in je hoofd dat op de meest rare momenten roept:
'Uitkijken. Niet doen.' Of juist: 'Go for it.' Wat is dat toch? Waarom vertrouw je die ene
'influistering' onmiddellijk en bekruipt je het andere het gevoel van 'wegwezen'? Ja, wat
is dat nou? Noem het intuïtie. Iets aanvoelen of weten dat je logischerwijs niet kúnt
weten.
Gelaagdheid
Ieder mens heeft in zijn gevoelsleven een bepaalde gelaagdheid - intuïtieve
gevoels- en bewustzijnslagen/ drempels - opgebouwd. Wij zijn als het ware minder gevoelig
geworden voor signalen, die ons 'raken'. Dat komt mede doordat we tegenwoordig leven in
een maatschappij die vraagt om snelle, rationele en weloverwogen beslissingen. Je zou
kunnen zeggen dat in de huidige maatschappij het verstand 'regeert', alleen de daadkracht
telt en het gevoelsleven wordt uitgesloten. Daarbij komt ook nog dat onze Westerse wereld
veel meer op materie dan op gevoel is gericht. Dit wordt mede veroorzaakt doordat het
gebruik van intuïtie ons in de kindertijd al snel wordt afgeleerd. 'Als je als kind niet
serieus wordt genomen op school, kijk je wel uit om een volgende keer te vertellen wat je
voelt'. De laatste jaren lijkt daar wel wat verandering in te komen; er is een groeiende
tendens om gevoelens meer te laten meespelen in de dingen die we doen en de keuzes die we
maken. We beseffen meer en meer dat intuïtie altijd 'werkt' en ons nooit in de steek
laat. Het is niet iets wat je zomaar aan en uit kunt zetten, maar het is aanwezig en wel
bij iedereen! Alleen niet iedereen is er ontvankelijk voor. Je moet als het ware nog leren
om je beter af te stemmen op je meest diepe innerlijke gevoelens.
Het buikgevoel
Wat is nu dat buikgevoel? Of bedoelen we eigenlijk ons intuïtieve gevoelens;
onze intuïtie? Het buikgevoel is, zoals het woord al zegt, niets anders dan een gevoel.
En een gevoel is een innerlijke beleving - positief of negatief - van een bepaalde
gebeurtenis. Dit kan een specifieke prikkel uit de omgeving zijn, maar het kan ook een
intern proces zijn, zoals een gedachte of een beeld dat wij in onszelf oproepen. Een
gevoel kan ook spontaan optreden, zoals bij een bepaalde stemming. Men voelt zich
bijvoorbeeld opgewonden, neerslachtig of opgewekt zonder een duidelijk, aanwijsbare
aanleiding of invloed van buitenaf. Ook kunnen gevoelens soms gepaard gaan met
lichamelijke reacties, zoals zweten of een versnelde hartslag bij angst. Dit alles heeft
te maken met emoties. Een gevoel kan je dus omschrijven als de bewuste reflectie van een
emotie; een natuurlijke emotie zoals verdriet, boosheid,afgunst, angst of liefde. Het is
de expliciete beleving van de lichamelijke reacties die tijdens een emotie worden
opgeroepen. Vermoedelijk treden gevoelens vooral op bij mensen die over een sterk
ontwikkelde prefrontale cortex (voorhoofdskwab) beschikken. Natuurlijke emoties - in
biologische zin - zijn affectieve reacties die worden gereguleerd door het limbische
systeem dat zich in het midden van de hersenen bevindt. Het limbische systeem en dan met
name de hypothalamische kernen is evolutionair gezien veel ouder dan de neocortex (nieuwe
schors) waaruit de hersenhelften bestaan. Het menselijk limbische systeem verschilt ook
niet veel van dat der primitieve zoogdieren, vandaar zijn bijnaam 'oud zoogdierenbrein'.
De tractus mamillothalamicus (zenuwbundel van corpus mamillare) speelt een
belangrijke rol bij de samenstelling van de emoties. Zowel interne als externe
prikkels gaan dus via eigen banen in het limbische syteem en via andere banen naar de
voorhersenen en de kleine hersenen. Hierdoor kan het limbische systeem gevoelens die
ontstaan door plezier, verdriet, liefde, of haat temperen of versterken, maar kan tevens
ook het geheugen reguleren. Prikkeling van het limbische systeem geeft aanleiding tot
allerlei lichamelijke reacties, zoals bijvoorbeeld een verandering in een
gelaatsexpressie, verhoging van de hartslag, het trillen van de stem, knipperen met de
ogen e.d. Dus het buikgevoel - een prikkelend, tintelend gevoel in de (onder)buik - vindt
niet bij iedereen op een identieke, gelijkvormige wijze plaats. Maar vergeet niet dat
emotie een zeer krachtige energievorm is; een energievorm die 'aantrekt'. Als je voor iets
bijzonders bang bent, dan zal je het juist aantrekken en wat je meest angst aanjaagt, zal
je het meest plagen. Je angst zal het aantrekken als een magneet, want gelijksoortige
energieën trekken elkaar aan!
Het buikgevoel wordt dan ook vaak en
makkelijk verward met intuïtie!
Maak het reageren op het buikgevoel dan ook niet als een doel op zichzelf, maar zie wat
het je kan bieden in je proces van bewustwording.
Selectieve perceptie.
Perceptie wordt meestal vertaald met 'waarneming'; het resultaat van het
waarnemen. Ieder individu neemt maar een deel van de werkelijkheid waar. Om te voorkomen
dat wij teveel informatie tegelijk op ons af krijgen en waarnemen, heeft het lichaam een
soort natuurlijk 'informatiebegrenzer' ingebouwd. [ Niet te verwarren met het ingebouwd
goddelijk 'filtersysteem'].Gedurende ons leven ontwikkelen wij daarnaast namelijk ook nog
eens onze favoriete, persoonlijke waarnemingsmethode. Daardoor is de informatie die wij in
ons opnemen niet compleet en dus spreken we van 'selectieve perceptie', die uiteindelijk
onze eigen persoonlijke perceptie zal worden. We bekijken ieder op zich de wereld als het
ware door onze eigen roze bril. Met onze vijf zintuigen - zien, horen, ruiken, proeven en
voelen - wordt het gezamenlijk informatie 'vangnet' gevormd. Ieder mens toont een verschil
van inzet van de verschillende zintuigen, waarbij de ene persoon de nadruk legt op het
zien, zal de ander meer georiënteerd zijn op geur of geluid. Dit zorgt ervoor dat wij
onze eigen individuele perceptie vormen met als gevolg dat ons biologische reacties
verschillend kunnen zijn en ook op een andere manier worden geïnterpreteerd.
Intuïtie, het zesde zintuig
Intuïtie is afgeleid van het Latijnse 'in tueri', wat 'met de geest waarnemen'
betekent. Intuïtie wordt ook wel omschreven als 'de direct perceptie van waarheid, feiten
e.d. onafhankelijk van enig redeneerproces' of 'een scherp en onmiddellijk inzicht' of
intuïtie kan gezien worden als aanduiding van pure, directe kennis die niet uit eerdere
kennis kan worden afgeleid. Vaak noemen we een influistering van onze intuïtie een
'ingeving' of een 'voorgevoel; een vorm van direct zeker-weten! Als een influistering van
onze intuïtie ons iets wil vertellen, dan voelen we het allemaal op een verschillende
manier en op een andere plek in ons lichaam. Hoe je intuïtie zich manifesteert hangt af
van je 'gerichtheid'; welk zintuig het meest is ontwikkeld. De fysiologische reacties
bewegen zich langs kanalen, die bij jou het sterkst doorkomen en die in de loop van je
leven het meest zijn ontwikkeld. Sommige mensen krijgen kippenvel, anderen voelen het in
hun onderbuik, een enkeling ziet een beeld voor zijn of haar geestesoog. Maar de meeste
mensen ervaren het als een plotselinge gedachte die in hen opkomt; een innerlijk weten om
iets te doen of te laten. Maar vergeet een ding niet, namelijk dat deze informatie - het
signaal - altijd van één en dezelfde plek komt; ons hogere Zelf die verbonden is met
Hogere sferen.
Waar zit je intuïtie? Is het een
orgaan of een stelsel van zenuwen?
Het rationele brein is te vergelijken met een computer; het verwerkt de
binnenkomende prikkels en trekt logische conclusies gebaseerd op deze informatie. Het is
beperkt en kan alleen de gegevens verwerken die het rechtstreeks doorkrijgt uit de
buitenwereld. Het brein functioneert, zo is de gedachte van de medische wereld, alleen op
directe ervaringen die worden opgedaan via onze vijf zintuigen. Maar wat weinig weten en
zich realiseren, is dat onze brein - ons verstand, ons geheugen, niet de breinmassa zelf -
onze geest is! Ja wel, ons verstand is onze geest; ons bewustzijn!
Wat verstaan we dan onder de geest?
En waar zit de geest eigenlijk?
De geest is het submoleculaire deel van het etherlichaam; een energielichaam. Het
etherisch lichaam is de ziel, die een deel is van de Goddelijke LevensEnergie en het
Totale Bewustzijn. De ziel is een goddelijk deel van het Goddelijke Geheel, een
energiedeel van het Ene Lichaam. De Bijbelse uitdrukking 'Je bent een kind van God'
benadert het meest de omschrijving van een ziel; jij - je ziel - bent een energielichaam
van God Zelf! De geest is daarentegen een 'subdeel' van het Goddelijk Geheel met zijn
specifieke karakteristieken. De geest is het submoleculaire deel, dat uit allerlei
energieën bestaat, te weten gedachten en herinneringen aan gevoelens die opgeslagen
zitten in de ziel. De ziel (onderbewuste) is de totaal som van alle gevoelens die je ooit
eens hebt gehad. Ja wel, gevoelens uit een ver verleden - vorig leven(s) -, het heden maar
ook uit de toekomst. De geest bestaat uit herinneringen en gedachten aan deze specifieke
gevoelens, die zijn ontstaan uit levenservaringen hier op Aarde. De geest is echter de
'heerser van alle gedachten'. Hoewel (alle) gedachten zeer subtiel kunnen zijn, is het een
uiterst krachtige energievorm, die ervoor kan zorgen dat jij 'bewust of onbewust' door het
leven gaat. Maar het is juist de geest die ervoor zorgt dat je over je brein kunt
nadenken, kunt praten, jezelf kunt bewegen etc. etc. Zonder de geest zou je niet eens
weten dat het brein bestaat. De geest is dus gedachte, een informatieve energievorm die
gestuurd en gecontroleerd kan worden.
Waar zit nu de geest precies?
Vroeger dacht men dat de geest alleen in het hoofd zat. Wel nu, je geest zit niet
in je hoofd. Je geest zit in elke cel van je hele lichaam! Wat de geest wordt genoemd, is
in feite een energie. Het is ….gedachte. En gedachte is een energievorm en geen ding.
Je hersenen zijn een ding. Het is een fysiek, biochemisch mechanisme. Het grootste en
gecompliceerdste waarmee het lichaam de energie van je gedachten vertaalt. Je hersenen
zijn een stofwisselaar. Je hele lichaam is een stofwisselaar. Biochemici hebben vaak
opgemerkt hoe individuele cellen hun eigen intelligentie lijken te bezitten. En dat doen
ze ook.
Dus simpelweg kun je stellen dat de geest - informatie - in iedere cel zit. In je hersenen
zitten meer cellen dan elke andere plek, daarom lijkt het of je geest daar zit. Maar, dat
is niet alleen het belangrijkste verwerkingscentrum en niet eens het enige! Je kunt het
brein zien en zelfs aanraken, dus je weet dat het bestaat. Je kunt de geest niet zien of
aanraken, dus je weet niet zo zeker wat hij is of dat hij bestaat of niet. Maar wel kun je
simpelweg stellen dat het brein de geest is in fysieke vorm.
Is de geest nu het zesde zintuig?
Het antwoord is neen! Het is de ziel die het zesde zintuig vertegenwoordigt. Het
is de ziel die toegang heeft tot een oneindige informatiebron. De ziel weet alles wat er
te weten valt. Niets is haar onbekend of verstopt voor haar. De ziel is namelijk een
'individualisatie' van de Goddelijke Geest en die is Alles-wat-er-Is. De ziel is wel
geworden tot een enkeling - een samengeklonterd energiedeel van Al-Wat-Is, dat het
menselijk lichaam doordringt en omhult - maar zij is een zuivere energiebron, die
voortdurend aan het vibreren is. De ziel manifesteert zich in verschillende hoogfrequente
snelheden en verschillende mate van dichtheid. Beweegt zich voort in golven. Golven die
vibreren met verschillende snelheden, verschillende dichtheden en verschillende
hoeveelheden lichtsterkte. De ziel is de universele Levensenergie, vibrerend met een
specifieke trillingsfrequentie. En het zijn juist deze hoogfrequente trillingen en
golfbewegingen van de ziel die in staat zijn om iedere informatievorm - bijvoorbeeld
gedachte - te kunnen herleiden, te kunnen ontleden en herkennen ongeacht de bron van
herkomst. Met andere woorden de ziel is 'supergevoelig' voor alle vormen van energieën in
haar omgeving; dichtbij maar ook veraf! En aangezien we nu weten dat alles bestaat uit
energie, is het mogelijk voor de ziel om te communiceren met de geest en het lichaam, met
haar omgeving en met een hogere sfeer: met Al-Wat-IS!
De ziel communiceert met de geest via het gevoel. Het gevoel en emotie is de taal van de
ziel. We zeggen wel dat de ziel spreekt tot jou via het hart en dat het hart de verbinding
tussen de ziel en de geest is, maar het is de ziel die als eerste een willekeurig,
naderende energie 'opmerkt' en niet de geest! Of de binnenkomende energievorm nu bestaat
uit een lage trillingsfrequentie of een extreem hoge trilling in alle gevallen 'voelt' de
ziel deze verschijningsvorm. De ziel reageert dus als eerste op de binnenkomende
informatie en geeft daarna een signaal af in de vorm van een gevoel of een reflectie van
een emotie af aan de geest (het verstand) die op haar beurt weer een lichamelijke reactie
bewerkstelligt. Het lichaam ervaart wat de geest op dat moment heeft gecreëerd; een
angst, een emotie of een gevoel dat ergens wordt geprojecteerd. Dit noemen we ook wel het
scheppingsproces!
Scheppen is creëren. De ziel vormt het
denkbeeld, het idee of een concept. De geest schept. Alles wat je zegt, is een gedachte
die tot uitdrukking wordt gebracht. Het lichaam ervaart de acties, de handelingen. 'Wat je
bedenkt, dat schep je. Wat je ervaart, bedenk je. Wat je gedachte is, dat schep je. Wat je
ervaart daar gaan je gedachten naar toe. Uit nieuwe gedachten ontstaan nieuwe ervaringen'.
Zo kun je dus vaststellen dat je intuïtie in de ziel vertoeft en dat je intuïtie niet in
je hersenen (de geest) aanwezig is en dat je ziel en de geest betrokken zijn bij jouw
scheppingsproces! De intuïtie is het gehoor van de ziel. De ziel is het enige instrument
dat gevoelig genoeg is om de laagste trillingen van het leven 'op te pikken' om die
energie te 'voelen', om de energiegolven in het veld waar te nemen en ze te kunnen
interpreteren.
Uiteraard het hele proces waarmee informatie wordt verwerkt, gebeurt slechts in
milliseconden; in een duizendste van een seconde. Vandaar dat wij soms de gedachte hebben
en opperen dat het buikgevoel een bewuste reflectie is van de geest. Maar neen, het is de
ziel die het hele informatieproces coördineert en redigeert!
Waar zit dan de ziel eigenlijk?
De ziel zit in tegenstelling tot de geest…..overal. De ziel is overal in je
en om je heen. De ziel is wat je omvat. Vaak wordt gesproken over 'dat je lichaam het
voertuig van de ziel is' of 'je lichaam is de tempel van je ziel' met het accent op het
lichaam. Deze uitdrukkingen helpen de mensen te laten inzien, dat zij meer zijn dan hun
lichaam alleen; dat er iets 'groters' is dan zij. De ziel is groter dan je lichaam. De
ziel wordt niet door het lichaam gedragen, maar draagt het lichaam in zich. Het begrip
aura waar we allemaal wel eens van hebben gehoord, is het dichtste wat er bij komt als je
spreekt over de ziel. Maar het gebied waar de ziel zich het sterkst manifesteert -
voelbaar is, ja wel letterlijk voelbaar is - is het zogenaamde etherlichaam of etherisch
lichaam dat slechts enkele centimeters buiten het hele lichaam 'uitsteekt.'
Ons tweede brein; second brain
Elke bewering dat 'buikgevoelens' kan worden toegeschreven aan een black-out van
het verstand (de geest) of een overactief gevoelsleven, wordt gelogenstraft door het
onderzoek van de Amerikaanse neurobioloog Micheal Gershon. In zijn boek 'The second brain'
beschrijft hij zijn spectaculaire ontdekking dat onze buik over een zelfstandig
functionerend zenuwstelsel beschikt en veel meer zenuwcellen zou bezitten dan onze
hersenen. Binnen ons lichaam blijkt de buik een autonoom centrum te zijn dat over wijsheid
beschikt en op een andere manier waarneemt dan onze hersenen. Terwijl ons hoofd de dingen
lineair waarneemt met de belangrijkste zintuigen, zal de buik op holistische wijze
allerlei aspecten waarnemen die niet direct zichtbaar zijn, maar waarin misschien wel meer
wijsheid schuilt dan ons lineair denken. ( Happinez, jaar 2005)
We kunnen stellen, dat de mens te maken heeft met twee op zichzelf staande
verwerkingscentra, te weten het mentale verwerkingscentrum - het gebied rondom het hoofd -
en een gecombineerd verwerkingscentrum van wils- en gevoelscentra. Het zogenaamde
zonnevlechtcentrum dat gesitueerd is rond de buikstreek wordt in de yoga gezien als de
belangrijkste plek voor het opslaan van energie, van waaruit de vitale levensenergie door
het lichaam via 72.000 fijnstoffelijke energiebanen naar ieder deel van je lichaam wordt
gedistribueerd.
Het zonnevlechtcentrum kan tot op zekere
hoogte worden voorgesteld als de drijvende kracht achter iemands gedachten, gevoelens en
wensen. Het zonnevlechtcentrum of plexus solaris hangt samen met een diep innerlijk weten
- het zeker-weten -, dat je een unieke plaats hebt in de samenhang van het universum. Een
goed ontwikkeld gevoelscentrum stimuleert de vorming van een sterk ik-gevoel wat nodig is
om zelfverzekerd en doelgericht in het leven te staan. Maar ook de spirituele wijsheid en
zich bewust zijn van de universaliteit van het leven, wetend welke plaats het leven in het
universum inneemt, kenmerken dit gevoelscentrum.
Zodra we actief aan dit gevoelscentrum gaan werken, dan komen we tot de ontdekking dat ons
leven als een product van onze eigen wil zullen zien. De meesten van ons leiden aan wat ik
een 'gehandicapte wil' zou willen noemen. We worden te vaak hulpeloos gemaakt, we krijgen
te vaak kritiek op onze handelingen of worden te vaak daarvoor gestraft; we moeten ons te
vaak aan gezag onderwerpen. In deze cultuur worden we tot gehoorzaamheid opgevoed. Ouders
leren kinderen hun woede te onderdrukken, nooit iets te zeggen, zelfs als er sprake is van
geestelijke mishandeling. Op school wordt gehoorzaamheid beloond, in het leger en in veel
bedrijven ook. Vanuit het oogpunt van cultuur gezien, leiden we aan een gehandicapte wil.
De gehandicapte wil is gevoelig voor overheersing door een ander, voor verslaving en voor
onderwerping in het algemeen. Wanneer dit gebeurt, ontstaat er een gevoel van
hulpeloosheid; de algemene energie en levenskracht nemen af. Een gehandicapte wil kent
geen verlangen, en derhalve ook geen vuur of enthousiasme; geen goddelijke passie. Juist
met behulp van verlangen ontsteken we de wil. Bewust kiezen is een wilsdaad. De vraag rest
nu: 'Wat kiezen we nu - vandaag - te zijn, 'onbewust of bewust' te leven?'
Vanuit dit krachtig centrum wordt de eerste
'onzichtbare' signalen van de buitenwereld geregistreerd, omdat in de buik miljoenen
gevoelige neuronen zitten precies dezelfde zenuwcellen als in de hersenen. Tijdens de
ontvangst van signalen is het dan ook belangrijk om een duidelijke scheiding aan te
brengen tussen gevoelens en emoties, want dat is zeker niet hetzelfde. Bij gevoelens is er
namelijk sprake van een aanraking van de diepere lagen van de ziel. Intuïtieve gevoelens
werken bevrijdend en geven innerlijke rust; het gevoel van zeker-weten. Vaak gepaard
gaande met blijdschap en vreugde wat in werkelijkheid de ziel probeert te
vertegenwoordigen hier op Aarde. Ongebreidelde emoties hebben juist een heel dwingend
karakter. Ze werken blokkerend en brengen je uit balans. Ze eisen bijvoorbeeld dat je
acties onderneemt, terwijl je op zo'n moment juist passief zou moeten zijn. Probeer daarom
te achterhalen of er vanuit angst of onzekerheid emoties opwellen die je intuïtieve
gevoelens zouden kunnen vertroebelen. We weten nu dat de ziel de totaalsom van alle
gevoelens is, gebaseerd op eerdere ervaringen. Die ervaringen en ideeën van de geest zijn
sterk verbonden met emoties, die loskomen zodra je in een gelijksoortige situatie komt of
het in herinnering roept. Intuïtie daarentegen komt tot je zonder emotie, ook al maakt de
reactie daarop wel emoties los. En wees je daar van bewust. Wil je bewust je gevoel
ervaren, dan moet je aandacht echter gericht zijn op je buikstreek en niet op je hoofd.
De ziel begrijpt wat het verstand
niet kan bevatten!
Hoe weet je zeker dat je intuïtie - je
ziel - spreekt?
Kan het ook een ander stemmetje zijn, dat van angst of jaloezie?
Het is heel belangrijk om je bewust te zijn van je gedachten en gevoelens. Vraag jezelf
regelmatig af: 'Wat voel ik nu en waar heeft dat mee te maken?' Als je bereid bent dit te
onderzoeken, ontwikkel je zelfkennis. Als je diepste angsten, zorgen en verlangens kent,
kun je jezelf niet meer zo makkelijk voor de gek houden. En dat gebeurt nog wel eens.
Sommige mensen willen zo graag verliefd worden, dat ze denken te voelen dat een bepaalde
persoon goed voor hen is, terwijl ze diep in hun hart beter zouden moeten weten. Je
intuïtie vertelt je altijd de waarheid, maar je kunt het verkeerd interpreteren. Als je
rustig gaat zitten en je ogen sluit, vertelt je onderbuikgevoel - je intuïtie - je vaak
al wat je het beste kunt doen. Je voelt het zogezegd aan je water. Soms zul je op een
antwoord moeten wachten, maar wees niet ongeduldig want dan ga je gissen en ligt het
bijgeloof op de loer. Vetrouw erop dat alles een eigen tijd en plaats heeft en wacht af.
Onthoudt: de ziel zal altijd je hoogste gedachte, je helderste woord, je grootste gevoel
tonen. Al het 'mindere' is afkomstig van een andere bron; je geest!
De hoogste gedachte is altijd die gedachte die vreugde bevat;
Het grootste gevoel is altijd dat gevoel dat je liefde noemt;
Het helderste woord is het woord die waarheid bevat.
Tip?
Meditatie is 'afstemmen' op de ziel. Mediteren is één van de beste instrumenten
om een ervaring - een staat van volkomen bewustzijn - te bereiken. Door te mediteren breng
je jezelf in een toestand van openheid om volkomen bewustzijn te ervaren, terwijl je
lichaam wakker blijft. Die toestand wordt ware wakkerheid genoemd. Je hoeft niet in
meditatiehouding te zitten om dit te beleven. Meditatie is een middel, een instrument. Een
instrument om een staat van wakkere wakkerheid te bereiken, is gecontroleerd leren adem te
halen. Haal diep en langzaam adem. Haal lang en zacht adem. Adem het zachte, zoete 'iets'
van het leven in. Zo vol van energie, zo vol van liefde. Je ademt de Universele
Levensenergie van Al-Wat-Is in! Haal diep adem en je kunt het voelen. Haal heel erg diep
adem en de liefde zal je aan het huilen brengen. Van vreugde, want je het je god - je
innerlijke Zelf - ontmoet en je God heeft je laten kennismaken met je ziel.
Hans Zevenboom
Mei 2009
www.millennium-visie.org
www.hetnieuweinzicht.nl/content/view/66/120
[meer info over de geest]
www.hetnieuweinzicht.nl/conten/view/60/113
[meer info. over de ziel]
Nieuwsbrief no.3 juni/ juli 2009
'Wetenschappelijk bewijs voor het zesde zintuig?' De ontdekking van het orgaan van
Jacobson
