Ron Hofman vertelt vanuit zijn koks
achtergrond hoe hij kijkt naar voeding en wat hij heeft ondekt. Wat geeft je nu energie?
Wat is tegenwoordig nog een tomaat? wat zit er nog in of is die allen nog rood en mooi.
Wat is de energie die die tomaat ons nog kan geven als hij op steenwol gekweekt is en
alleen gevoed word met dat wat wij gevonden hebben wat hij nodig heeft.
De naam MeLuNa staat voor Measurements of
Luminescence of Natural products. MeLuNa verricht sinds 1998 metingen met betrekking tot
de luminescentie van natuurlijke producten in relatie tot hun biologische kwaliteit. Vanaf
de oprichting is de aandacht gericht op de agrarische sector: melk en melkproducten,
groenten (zoals sla, biet, kool), fruit (zoals appel en tomaat), zaden, gras en mest. Ook
worden metingen verricht aan biologische producten voor kosmetisch gebruik.
Revolutionair boek: kwaliteit en vitaliteit
van voeding kan vanaf nu wetenschappelijk gemeten worden door middel van biofotonen. Een
zeer interessant boek over de zoektocht van twee onderzoekers en een ondernemer naar
vitale voeding. Voor iedereen die met voeding bezig is, rawfood, slowfood of gewoon ons
dagelijks brood, geeft dit boek een breder inzicht in onze voedingskwaliteit. Dit boek is
niet verkrijgbaar in de boekhandel! Cradle to Cradle geproduceerd met natuurlijke inkt op
ecologisch papier.
Biofotonen of lichtquant medicijnen
(deeltje van een elektromagnetische straling) is een relatief onbekende discipline,
ondanks dat het al jaren bestaat. Misschien heb je er zelfs voordeel van gehad zonder het
te weten. Enkele van de grootste voordelen hiervan kunnen worden gevonden in het gebruik
bij kanker, huidziektes, oogziektes, hartziektes en chirurgie.
TV series die zich in ziekenhuizen afspelen laten vaak scènes zien die je beslist bekent
voorkomen, vooral als de actie plaatsvindt in de Verenigde Staten, namelijk: een patiënt
komt een behandelkamer binnen en legt uit aan de dokter wat het probleem is, waarop de
laatste een apparaat bevestigt aan de wijsvinger dat primair dient om de zuurstofwaarde
van het bloed te meten en de hartslag. Het gebruikt niets anders dan licht om te
verzekeren dat het hart van de patiënt klopt.
Het is een algemeen, simpel instrument vanuit het wetenschappelijke veld van de
biofotonen, biomedische fotonen of lichtquant medicijnen, een discipline waarin licht de
kern is in al het onderzoek. De Verenigde Staten ligt vandaag de dag aan kop in dit
onderzoek. De Europese Commissie echter maakt ook aanzienlijke vooruitgang.
Kan ziekte worden genezen door gebruik van licht? Wetenschap toont aan dat het kan. In
feite gebeurt het al, maar we weten het nog niet altijd dat dit gebeurt. "We worden
vaak omgeven door deze wetenschap zonder het te kennen" verklaart professor Romain
Quidant, hoofd van de "Plasmon Nano-Optics Group"van het "Institute of
Photonic Sciences (ICFO)" in de "UPC's Baix Llobregat Campus". Zoals de
naam aangeeft, biofotonen is een term welke biologie omvat. Het is een tak van
natuurwetenschappen die de levenswetten bestudeerd. Het is de wetenschap en technologie
die zich richt op voortplanting, manipulatie en het opsporen van fotonen, welke de kwantum
eenheden van licht zijn.
Deze kennis wordt gebruikt om een veelvoud van ziekten te voorkomen, te diagnosticeren en
te voorzien van een therapie. Volgens professor Turgut Durduran, hoofd van het
"Medical Optics Group van ICFO", die een korte historische samenvatting maakt in
een poging om te verklaren waar vandaan deze discipline komt en waar het naartoe gaat,
"In de jaren '30, in sommige medische praktijken waar borstkanker onderzocht werd,
werd een licht geplaatst achter de borst van de patiënt terwijl de dokter voor de
patiënt stond en tekende wat hij waarnam. Vandaag de dag, zo een 80 jaren later,
bestuderen we in feite datzelfde nog steeds," zo legt hij dit voorbeeld uit. Het is
een nieuwe wetenschap dat een grote ontwikkeling doormaakt de laatste decennia en nu zijn
vruchten afwerpt in belangrijk medische terreinen.
Om te werken in het veld van fotonen heb je een lichtbron nodig. Dit kan een
microscooplicht zijn, een laser of lichtschijnsel onzichtbaar voor het menselijke oog.
Verder heb je een biologisch systeem nodig zoals huid of een cel waarop je op
verschillende niveaus werkt.
Vandaag de dag zijn zulke medische terreinen zoals huidziekten, oogziekten, chirurgie,
neurologie en kanker terreinen die met meeste voordeel hebben van biofotonen.
Fotonics is een hoogwaardig multidisciplinair veld met vele ingewikkelde gevolgen waarvan
nanobiofotonics er een is. Het is een subveld dat zich richt op het ontwikkelen van
instrumenten voor de voortang van nanowetenschap. Enkele grote vooruitgangen zijn geboekt
in dit subveld, van de diagnose en ultrasensitieve beelden die het waarnemen van ziektes
in een vroegtijdig stadium mogelijk maken, tot instrumenten voor therapieën met een
minimum niveau van indringendheid voor de patiënt. Onderzoeksteams zijn er ook in
geslaagd om sommige van deze instrumenten een nanometrische precisie mee te geven voor de
manipulatie van biologisch materiaal.
Deze voordelen worden gebruikt in verschillende ziekenhuizen in de wereld. Anderen zijn in
hun laatste onderzoeksstadium. "Het is een wetenschapsvorm dat eerst ontwikkeld wordt
in onderzoekscentra, voordat het in de maatschappij komt," benadrukt Quidant.
"Op dit moment zijn we nieuwe instrumenten en methodes aan het ontwikkelen om kanker
te diagnosticeren en te behandelen", voegt hij toe. Ondanks dat deze discipline zich
reeds ontwikkelt vanaf het eerste kwart van de 20ste eeuw staat biofotonics in de algemene
historisch context pas in de kinderschoenen. Het aantal mogelijkheden dat licht biedt,
samen met andere technologieën, opent ontelbare mogelijkheden voor de geneeskunst in de
toekomst.
Gouden nanodeeltjes
Romain Quidant, een ICREA professor en CELLEX man van Frankrijk, werkt als pionier in
nieuwe projecten in het veld van nanofotonics. In zijn onderzoek gebruikt hij zowel licht
als hitte met gouden nanodeeltjes (deeltjes van goud met nanometrische afmetingen (een
miljardste van meter).
Het is licht gerelateerd onderzoek. Quidant is "een chip aan het ontwikkelen die kan
werken als een miniatuur laboratorium in zichzelf en vanuit zichzelf." Dit instrument
kan gebruikt worden om de "blauwdruk" te identificeren. Dit is de verschil
uitmakende markering van kanker terwijl het nog steeds in de eerste stadium van
ontwikkeling is. Het onderzoeksproject wordt gesteund door de Europese Commissie en wordt
uitgevoerd in samenwerking met kankerspecialisten. Hoe het werkt? "Het idee is om
gebruik te maken van de laatste vooruitgang in nano-optics om de kleine hoeveelheden van
kanker markeringen op te sporen in een enkel bloeddruppeltje" legt de onderzoeker
uit. "Het betreft niet alleen biofotonics; we introduceren ook een nanotechnologisch
component." Quidant maakt gebruik van gouden nanodeeltjes, "hele kleine
voorwerpen met een afmeting van enkele 50 nanometers die kunnen worden ontwikkeld om te
handelen als een efficiënte licht nanobron." Zijn groep is er in geslaagd om licht
te concentreren op een punt dat tien keer kleiner is dan mogelijk is bij de meeste
geavanceerde lenzen. Het heeft aangetoond dat de lichtcontrole op een nanometrische schaal
kan worden toegepast in uiterst gevoelige nano biosensoren en optische pincetten die in
staat zijn om hele kleine biologische systemen te manipuleren zonder ze te beschadigen.
Een andere richting in Quidant's onderzoek is gerelateerd aan de hitte die deze deeltjes
ontwikkelen. In dit geval, worden de hitte bezitters gebruikt in de kankertherapie.
"Het doel is om heel specifiek deze deeltjes te hechten aan de kankercellen en niet
aan de gezonde cellen. Deze deeltje kunnen kankercellen opsporen dankzij de herkenning van
moleculen. Wanneer deze deeltjes eenmaal zijn geïntroduceerd wordt gebruik gemaakt van
een laser om hen te verhitten net zolang tot de kankercellen selectief zijn
vernietigd," legt Quidant uit. Elimineert het menselijk lichaam deze deeltjes?
"Het voordeel van licht is dat ze minder belastend zijn dan chemotherapie of
radiotherapie, die ook nog eens gezond weefsel aantasten," zegt hij. "Allereerst
moeten we begrijpen hoe een geïsoleerde cel werkt voordat we kunnen werken aan een
tumor."
Het onderzoek wordt uitgevoerd door Turgut
Durduran en Romain Quidant wordt gesponsord door de CELLEX foundation in Barcelona.
Monitoring
Turgut Durduran, een wetenschapper van Cyprus en de V.S. die nu in Castelldefels,
Catalonië, in Spanje woont en al jaren werkzaam in dit veld. "Wat gebeurt er als jij
je had tegen een glasruit legt op een zonnige dag? Het licht lijkt wit te zijn en je hand
rood. Dit is het principe van het veld waarin ik werkzaam ben: "licht door
weefsel", verklaart hij. Een van zijn projecten richt zich op een niet belastende
monitoring van de bloedstroom en zuurstofgehaltes van het bloed in echte waarde tijd (real
time) met gebruik van diffuus optics. "Door het gebruik van licht kan ik voorzien in
een onmiddellijke waarneming van wat er gebeurt in de patiënt zijn hoofd op elk gegeven
moment en het verschaft de medische professionals meer informatie waarop ze hun besluiten
kunnen nemen. Trombose in de hersenen kost jaarlijks miljoenen euro's en dit kan
patiënten helpen en de uitgaven verminderen", benadrukt de professor. "Ik werk
voornamelijk met ziekenhuizen. Mijn onderzoek richt zich op verschillende projecten,
waarvan een, een monitor prototype is voor een zuurstoftekort van de hersenen. We werken
ook aan zaken gerelateerd aan kanker zoals de verzekering of chemotherapie werkzaam is
voor specifieke patiënten".
De Technische Universiteit van Catalonië,
Barcelona, Spanje
Vertaald door Pauline Laumans
Het licht gezien met voeding
Omdat men elke dag eet, denkt men verstand
van voeding te hebben. Sommigen eten volgens de schijf van vijf, anderen eten
gemaksvoedsel en weer anderen zweren bij alleen rauwe groenten en fruit of alleen bruine
rijst. Eten bestaat niet alleen uit chemische componenten (brandstoffen, beschermende
stoffen en bouwstoffen); het is meer.
Alles wat we eten is direct of indirect uit
de aarde voortgekomen. ‘Je eet licht’ zegt de antroposoof. We zijn verbonden met
de aarde omdat we elke dag voedsel nodig hebben. ‘Je eet licht’ zegt de
antroposoof . Planten transformeren het zonlicht tot eetbaar en verteerbaar licht.
Zonlicht levert de energie die planten nodig hebben om koolzuurgas om te vormen tot stof.
Het zonlicht wordt daarmee opgeslagen in de plant. Bij het verteren komt licht weer vrij.
Het is dan ook de lichtkwaliteit van het eten die mede bepaalt hoe ge-zon-d het is.
Kunstlicht levert minder (licht) kwaliteit. Zonlicht levert niet alleen vitamine D op maar
ook via het voedsel een ver(licht)ing in bredere zin.
Dat levende cellen en organismen
elektrische velden in zich en om zich heen hebben, is al lang bekend. Dit gegeven vindt al
ruim een halve eeuw toepassing in de geneeskunde. Te denken valt aan het
elektrocardiogram; in de volksmond het 'hartfilmpje' genoemd. Verder kennen we ook het EEG
(elektro-encefalogram) van de hersenen en andere onderzoeken, waarbij gebruik wordt
gemaakt van elektriciteit dat door het lichaam stroomt. Elektriciteit wordt eveneens
toegepast bij de behandeling van bepaalde aandoeningen. De meest bekende toepassingen zijn
het defibrilleren bij patiënten van wie het hart 'op hol is geslagen' en het reanimeren
bij een hartstilstand door middel van elektrische stroomstoten.
Onder een biofoton wordt in algemene zin
een foton verstaan dat zou worden uitgezonden door levend weefsel, maar anders dan de
bekende fotonen die worden opgewekt door de 'gewone' lichtgevende organismen als
glimwormen of sommige lichtgevende paddenstoelen die dat met het pigment luciferine en het
enzym luciferase doen met adenosinetrifosfaat als energiebron. Het betreft in elk geval
fotonen van kortere golflengte dan die welke het lichaam in het diepe infrarood uitstraalt
volgens de Wet van Planck vanwege zijn temperatuur.
Vooraanstaande wetenschappers in de hele
wereld hebben aanwijzingen gevonden voor het bestaan van een kwantumenergieveld. Dit veld
biedt wellicht een verklaring voor homeopathie, maar het zou ook wel eens de voornaamste
bron voor heling kunnen zijn. Frirtz-Albert-Popp dacht dat hij een behandeling tegen
kanker ontdekt had, Dat was in 1970, en Popp, een theoretisch biofysicus aan de
universieteit van Marburg in Duitsland, gaf les in radiologie de interactie van
elektromagnetische (EM) straling met biologische systemen. Hij had onderzoek gedaan naar
benzo[a]pyreen, een polycyclische koolwaterstofverbinding die bekend staat als een van de
meest dodelijke menselijke carcinogenen (kankerverwekkende stoffen.) Hij bestraalde die
stof met ultraviolet licht (UV). Popp deed veel experimenten met licht. Het effect van
EM-straling op levende systemen fascineerde hem reeds geruime tijd en hij had geprobeerd
vast te stellen wat de effecten zijn van het 'exciteren' (in aangeslagen toestand brengen)
van benzo[a]pyreen met UV-licht.
Wouter Nicolaas vertelt over zijn dochter
die genezen is van haar gluten-intolerantie (ongeneeslijk voor de medici) met de
"Starlight", ontwikkeld door Johan Boswinkel. Mijn eigen ervaringen met deze
behandelingen zijn ongekend goed.
