Schimmel toxines ontstaan gemakkelijk in de lucht, waardoor
binnenshuis gemakkelijk potentiële gezondheidsrisico’s ontstaan
AMERIKAANSE SAMENWERKING VOOR MICROBIOLOGIE
Toxines die geproduceerd worden door drie verschillende schimmels
die binnenshuis op behang groeien kunnen vernevelen en gemakkelijk
ingeademd worden. De bevindingen, die waarschijnlijk betrekking
hebben op het ‘sick building syndrome’, werden gepubliceerd in
Applied and Environmental Microbiology, een tijdschrift van de
American Society for Microbiology.
“We hebben aangetoond dat mycotoxines kunnen worden overgebracht
van een beschimmeld materiaal naar de omgevingslucht, onder
omstandigheden die je tegenkomt in gebouwen,” zei mede-auteur
Jean-Denis Bailly, DVM, PhD, Professor of Food Hygiene, National
Veterinary School of Toulouse in Frankrijk. “Zo kunnen mycotoxinen
worden ingeademd en moeten ze als parameters van de binnenlucht
kwaliteit worden onderzocht, vooral in huizen met zichtbare
verontreiniging door schimmels.”
De aanzet tot deze studie was het gebrek aan gegevens over de
gezondheidsrisico’s van mycotoxinen, geproduceerd door schimmels die
binnenshuis groeien. (Afbeelding: microscopische weergave van een
sporen vormende Aspergillus, met talrijke lichtsporen die
gemakkelijk kunnen worden verneveld en met mycotoxinen ingeademd
kunnen worden. Credit: Sylviane Bailly.)
Binnen het onderzoek bouwden de onderzoekers een experimentele
bank die een luchtstroom kon simuleren over een stuk verontreinigd
behang, waarbij de luchtstroom en de richting kon worden geregeld.
Daarna analyseerden zij de resulterende bioaerosol.
“De meeste in de lucht aanwezige toxinen zijn waarschijnlijk
aanwezig op schimmelsporen, maar we hebben ook aangetoond dat een
deel van de giftige lading werden gevonden op zeer kleine deeltjes -
stof of kleine behang delen, dat gemakkelijk ingeademd kan worden,”
zei Bailly.
De onderzoekers gebruikten tijdens hun studie drie
schimmelsoorten: Penicilluim brevicompactum, Aspergillus versicolor
en Stachybotrys chartarum. Deze soorten, die lang bestudeerd zijn
als bronnen van voedsel verontreinigende stoffen, zijn ook ‘vaak
voorkomende binnenverontreinigingen’, aldus Bailly. Hij merkte op
dat ze verschillende mycotoxinen produceren en hun mycelia zijn
verschillend van elkaar, wat waarschijnlijk leidt tot verschillen in
de hoeveelheid mycotoxinen die in de lucht aanwezig zijn. (Mycelia
zijn de draadachtige uitsteeksels van schimmels die de omgeving
afzoeken op voeding en water.)
De bevindingen zorgden voor twee nieuwe wetenschappelijk vragen,
zei Bailly. Ten eerste: “Er zijn bijna geen gegevens over toxiciteit
van mycotoxinen na inhalatie,” zei hij en merkte op dat de meeste
onderzoeken zich hebben geconcentreerd op dergelijke toxines als
voedselverontreinigingen.
Ten tweede brengen de verschillende schimmelsoorten verschillende
hoeveelheden mycotoxinen in de lucht, ‘waarschijnlijk gerelateerd
aan de mycelium organisatie’, maar mogelijk is er ook verband met de
mechanismen waarmee mycotoxinen door de verschillende schimmels
beneveld worden - bijvoorbeeld via vochtafscheiding versus ophoping
in sporen. Dergelijk kennis zou kunnen helpen bij het prioriteren
van die soorten die van groot belang kunnen zijn bij het optreden
van mycotoxinen, zei hij.
Bailly merkte op dat de drang naar steeds energiezuinige huizen
het probleem van mycotoxinen binnenshuis kan verergeren. Dergelijke
woningen ‘zijn sterk van buitenaf geïsoleerd om energie te
besparen,’ maar diverse water verbruiksapparatuur zoals
koffieapparaten ‘kunnen leiden tot gunstige omstandigheden voor
schimmelgroei,’ zei hij.
“De aanwezigheid van mycotoxines binnenshuis moet in aanmerking
worden
Vertaling: Lia Keizer