Russische wetenschappers ontkennen het klimaatmodel van het
IPCC
Uit een studie blijkt dat massale emissies van methaan in het
Arctisch gebied een belangrijke bron zijn van broeikasgassen.
TOMSK POLYTECHNIC UNIVERSITY.
De verticale afbraakgraad van de onderzee permafrost in de
Oost-Siberische Arctische Plank (ESAS) bedraagt de afgelopen 30 jaar
18 cm per jaar, wat meer is dan eerder gedacht. Wetenschappers van
de Polytechnische Universiteit Tomsk kregen deze gegevens na de
uitgebreide studie van onderzee permafrost, niet alleen in het
Russisch Arctisch, maar ook in het geheel Arctisch gebied.
TPU wetenschappers en mede-auteurs uit Rusland en Zweden hebben
onlangs de bevindingen van de studie in Nature Communications
gepubliceerd.
Vroeger werd aangenomen dat het grootste deel van de onderzeese
permafrost in de ESAS continu is, wat de destabilisatie van een
reusachtig meer met lagere methaanhydraten voorkomt. Volgens de
modelschattingen van het Intergouvernementele Panel voor
Klimaatverandering (IPCC), zal aan het einde van de 21e eeuw de
afbraak van permafrost in de ESAS niet meer dan een paar meter
overschrijden. De vorming van taliks zal honderden of duizenden
jaren duren, met de kans op massale methaan (CH4) emissies uit de
bodem sedimenten van de ESAS in een waterkolom - atmosferisch
systeem als gevolg van de vernietiging van hydraten. Zo beschouwt
het IPCC de mogelijke bijdrage van de ESAS aan de uitstoot van CH4
als onbelangrijk. De studie laat zien dat het model niet echt
correct is.
Uitgaande van de herhaalde boringen van vier putten uitgevoerd
door het Institute of Permafrost Siberian Branch van de Russische
Academie van Wetenschappen in 1982-1983, hebben wetenschappers
aangetoond dat de verticale afbraakgraad van onderzeese permafrost
in de afgelopen 30 jaar 18 cm per jaar bedraagt (gemiddeld 14 cm per
jaar), wat meer is dan eerder werd aangenomen.
'Nieuwe gegevens verkregen door complexe biochemische,
geofysische en geologische studies uitgevoerd van 2011 tot 2016
besluiten dat in sommige gebieden van de East Siberian Arctic Shelf,
het dak van de onderzee permafrost reeds de stabiliteit van de
hydraten bereikt heeft, waarvan de vernietiging een massale afgifte
van methaan kan veroorzaken. Volgens onze bevindingen die eerder
gepubliceerd zijn in Nature Geoscience, Science and Philosophical
Transactions, Royal Society, kan de grootte van de CH4-bubbelfout
van de bodemsedimenten in het ESAS-water variëren van enkele
milligram tot tientallen of honderden gram per vierkante meter per
dag, afhankelijk van de toestand van deze onderzeese permafrost, wat
leidt tot de concentratieverhoging van atmosferische CH4 tot waarden
2 tot 4 keer groter dan de achtergrondconcentraties gemeten op onze
planeet, 'zegt de hoofdauteur van de studie professor Natalia
Shakhova, TPU Departement Geologie en Minerals Prospecting.
Zij merkt op dat deze bevindingen tijdens de expeditie in het
oosten van het Siberisch Arctische gebied zelf in 2016 bevestigd
werden. De expeditie werd georganiseerd en uitgevoerd samen met
wetenschappers van het Pacific Oceanological Institute FEB RAS, met
deelname van het Institute of Oceanology RAS en het Instituut van
Atmosferische Fysica RAS. Meer gegevens worden gepubliceerd in 2018.
'De resultaten van onze studie zorgen fundamenteel voor nieuwe
inzichten in het mechanisme van processen die verantwoordelijk zijn
voor de toestand van de onderzee permafrost in de East Siberian
Arctic Shelf, die volgens verschillende schattingen 80% en meer
uitmaakt van de gehele onderzeese permafrost in het noordelijk
halfrond, waaronder onder meer grote koolwaterstofreserves in de
vorm van hydraten, olie en vrij gas.
Daarnaast wordt op basis van deze gegevens benaderingen aangaande
het bestuderen van onderzee permafrost en de wiskundige simulatie
herzien en gewijzigd. Dit is cruciaal voor de vermindering van
geo-risico's die zich voordoen tijdens de exploratie- en industriële
boring. Er zijn echter nog steeds veel onopgeloste problemen waarmee
ons onderzoeksteam zal geconfronteerd worden, 'zegt Associate Member
of Russian Academy of Sciences, Igor Semiletov, hoofd van het
Internationale Koolstofonderzoek International Lab, TPU.
Vertaling: Andre Teirlinck
