Magnesium zou de sleutel kunnen zijn om ervoor te zorgen dat een
van de oorzaken van invaliditeit bij mensen van middelbare leeftijd
en ouderen zeer makkelijk te voorkomen is, aldus nieuw onderzoek
onder leiding van academici van de universiteiten van Bristol en
Oost-Finland.
Botfracturen zijn een van de hoofdoorzaken van fysieke
beperkingen en een slechte gezondheid, vooral onder ouderen, en dit
vergroot de druk op het gezondheidszorgsysteem. Het is bekend dat
calcium en vitamine D een belangrijke rol spelen in de
botgesteldheid. Maar ook magnesium is een essentiële voedingsstof en
een belangrijk element in botten. Hoewel al eerder gesuggereerd is
dat magnesium een gunstig effect zou kunnen hebben op de
botgezondheid, zijn de effecten ervan op het voorkomen van
botbreuken tot nu toe nog niet wetenschappelijk aangetoond.
Onderzoekers van de universiteiten van Bristol en Oost-Finland
volgden 20 jaar lang 2245 mannen van middelbare leeftijd. Zij zagen
dat mannen met minder magnesium in het bloed een verhoogd risico
liepen op fracturen, vooral heupfracturen. Het risico op een
fractuur was 44 procent kleiner bij mannen met een hoger
magnesiumniveau in het bloed. Geen van de 22 deelnemende mannen met
een erg hoog magnesiumniveau (> 2,3 mg/dl) liep een botbreuk op
tijdens de periode dat ze werden gevolgd. In dezelfde studie bleek
de inname van magnesium via de voeding geen verband te houden met
breuken. Een uitkomst die ook in eerdere studies steeds aangetoond
is.
Hoofdonderzoeker dr. Setor Kunitsor, van de Musculoskeletal
Research Unit van de universiteit van Bristol, zegt: “De bevindingen
wijzen uit dat het een veelbelovende maar nog onbewezen strategie
zou kunnen zijn om te zorgen voor voldoende magnesium in het bloed,
om botbreuken te voorkomen.”
Hoewel het magnesiumgehalte in het bloed afhangt van de inname
ervan via voedsel en water, lijkt het erop dat dit niet opgaat voor
ouderen, mensen met bepaalde darmaandoeningen, en voor mensen die
bepaalde medicijnen slikken. Voor die mensen leidt het verhogen van
de magnesiuminname via de voeding niet noodzakelijkerwijs tot
verhoging van het niveau in het bloed. Dan zou het behandelen van de
onderliggende aandoening samen met een magnesiumsupplement misschien
een manier zijn om magnesiumgebrek te vermijden.
De nieuwe bevindingen kunnen gevolgen hebben voor de
volksgezondheid, omdat een laag magnesiumgehalte bij veel mensen
voorkomt. Dit geldt vooral voor mensen van middelbare leeftijd en
ouderen die ook vaak botbreuken hebben. De meerderheid van deze
mensen heeft geen symptomen. Omdat het magnesiumgehalte niet
standaard in het ziekenhuis wordt gemeten, is het moeilijk om te
weten wie een te laag niveau heeft. Deze bevindingen zouden een
aanleiding kunnen zijn om initiatieven te ontwikkelen voor het
toevoegen van het meten van magnesium aan de standaard
bloedonderzoeken, vooral voor ouderen.
Professor Jari Laukkanen van de universiteit van Oost-Finland en
hoofdonderzoeker, zegt: “Het bewijs suggereert dat het verhogen van
de serum magnesiumconcentratie bescherming zou kunnen bieden tegen
een toekomstig risico op fracturen; er zijn echter goed opgezette
proeven nodig om de potentiële therapeutische resultaten van
suppletie te onderzoeken.”
Vertaling: Astrid Zwart
