De nieuwe Europeaan deel 1 - Column Pauline Laumans
Veel Europese landen hebben eeuwenlang net als Aziatische landen,
Afrikaanse landen wereldzeeën bevaren, koloniën gesticht of hebben
door oorlogsvoering andere bevolkingen onder hun invloed gekregen of
gewoonweg onderdrukt. Soms zijn ze daar inmiddels al lang weg zoals
historische atlassen ons tonen, soms is de energie echter nog steeds
in de grond of is de wraak tegen de toenmalige bezetter aanwezig. Al
die veroveringen vaak onder invloed van religie (de mens willen
helpen), hebben het tegendeel als effect. Tot op de dag van vandaag
leert de massa niet wat leven betekent, maar houden we elkaar in een
doods leven gevangen. Dit is de geschiedenis die we niet moeten
herhalen maar op basis waarvan we naar een meer gebalanceerd heden
toe moeten.
Zoals de Noord-Amerikanen nu al bijna een eeuw de zaken graag
naar hun hand zetten in andere landen omdat ze dan het leven daar
een beetje kunnen snappen, zo lijkt het althans zijn momenteel de
nieuwe Europeanen bezig om op hun manier het leven in Europa aan hun
waarden en normen aan te laten passen.
Een vreemde gang van zaken die laat zien dat dergelijke
bevolkingsgroepen weinig zelfkennis en kennis van het leven hebben.
Daardoor hebben ze ook weinig gronding. Ze zijn ontaard. Daardoor
voelen ze zich onveilig, vooral in den vreemde en verzetten ze zich
tegen dat wat anders is en willen ze al het oude blijven herhalen.
Europeanen en Aziaten die een veel langere historische opbouw van
hun cultuur kennen hebben minder moeite met het reizen over de aarde
of wanneer ze zich ergens anders vestigen. Zij hebben veel van de
oerzondes overstegen of verminderd en keren zich steeds vaker naar
binnen waar de waarheid te vinden is. Zij passen zich gemakkelijker
aan, aan de daar geldende waarden en normen. In het huis/land van de
ander passen ze zich aan, aan hun gastheer, zonder hun eigen
identiteit op te geven. Ze treden gemakkelijker buiten hun comfort
zone opdat ze juist veel ervaring opdoen. Andere bevolkingsgroepen
schrikt dit leren door ervaring juist af. Zij houden liever alles
bij het oude bekende leven. Ze leren niet (innerlijk) waardoor ze
ook niet getrouw zijn aan hun eigen heilige boek.
Dat is te merken als je met hun cultuur in aanraking komt en
merkt dat de man ondanks zijn ouderdom en de vele decennia die hij
hier heeft gewoond en gewerkt zich nog steeds gedraagt als een kind
van 2-3 jaar. Waarvoor een soort ‘mama’ alles moet doen terwijl hij
de regels uitvaardigt. Geduldslessen, inzicht in waarom iets
gebeurt, kent hij/zij niet. Vertrouwen is er niet, hij kan niet
tegen verlies, kan niet discussiëren, kent geen zelfspot of humor.
Hij kan alleen vechten als hij meent onrecht aangedaan te worden of
als iemand te dicht bij de waarheid komt gaat hij liegen en
bedriegen en verdraait alles omdat de waarheid zo moeilijk is.
Hij wordt vervolgens boos als Europeanen niet van leugenaars en
bedriegers gediend zijn en de vinger op de zere plek leggen. Hij
heeft geen respect voor zijn moeder, heeft niet geleerd om op eigen
benen te staan, en blijft ten op zichte van zijn ouders (en vele
anderen) het gedrag van een kind tonen in plaats van een volwassene.
Hij is niet geëmancipeerd en gebruikt zijn partner als een
meubelstuk en niet als een gelijkwaardige. Daardoor brengt hij de
kinderen ook geen structuur en fundament bij. De kinderen herhalen
dus de schijnwereld (hoofdzondes) van hun ouders. Zo blijven
bijvoorbeeld kinderen laat op maar missen de juiste slaaptijden om
mentaal en fysiek te kunnen groeien. Jongetjes zijn vanaf de
peutertijd al de baas over de vrouwen en worden macho typetjes omdat
hen geen innerlijke kracht wordt aangeleerd en meisjes rest
onderdanig gedrag of prinsessengedrag. Daarmee worden het geen
evenwichtige volwassenen. Van oudsher kenden ze evenwicht en
geestelijke groei in hun eigen cultuur, maar door hun oerzonden
dulden ze het lerende aspect niet, maar vernietigen ze het
stelselmatig. Hun eigen hoge cultuur van weleer is daardoor
verdwenen. Door bemoeizucht en globalisme komen ze in aanraking met
andere culturen en dat botst. Enerzijds doordat ze zichzelf willen
blijven, anderzijds door jaloezie (hoofdzonde).
Door gebrekkige zelfkennis verwarren ze hun innerlijke ik en
persoonlijkheid met aangeleerd gedrag, overtuigingen, rollen,
patronen en vaardigheden.
