Beeldvorming van de hersenen onthult aanwijzingen over
chronisch vermoeidheidssyndroom
Verschillen in de basale ganglia, gelijkenis met
ontsteking- geïnduceerde vermoeidheid.
Een hersenbeeld studie toont aan dat patiënten met
chronisch vermoeidheidssyndroom over een verminderde respons
beschikken in een gebied van de hersenen verbonden met vermoeidheid.
De bevindingen suggereren dat chronisch vermoeidheidssyndroom wordt
geassocieerd met veranderingen in de hersenen van hersenenkringen
die de motorische activiteit en motivatie regelen.
In vergelijking met gezonde controles hadden
patiënten met chronisch vermoeidheidssyndroom minder activiteit van
de basale ganglia volgens metingen met fMRI (functionele magnetische
resonantie). Deze vermindering van de basale ganglia activiteit had
ook verband met de ernst van de vermoeidheidsklachten .
Volgens Centers for Disease Control and Prevention
is chronisch vermoeidheidssyndroom een slopende en complexe
aandoening gekenmerkt door een intense vermoeidheid die niet
verbetert door bedrust en kan verergerden door inspanning of mentale
stress.
De resultaten zullen gepubliceerd worden in het
tijdschrift PLoS ONE.
"We bekeken de basale ganglia omdat ze de eerste
doelwitten zijn bij een ontsteking in de hersenen," zegt hoofdauteur
Andrew Miller, MD. "De resultaten van een aantal eerdere studies
suggereren dat verhoogde ontsteking een factor voor vermoeidheid kan
zijn bij CFS patiënten en zelfs de oorzaak bij sommigen."
Miller is William P. Timmie professor in de
psychiatrie en gedragswetenschappen aan de Emory University School
of Medicine. De studie was een samenwerking tussen onderzoekers van
de Emory University School of Medicine, chronische virale ziekten
van de CDC Branch en de Universiteit van Modena en Reggio Emilia in
Italië. De studie werd gefinancierd door de CDC.
De basale ganglia zijn structuren diep in de
hersenen die verantwoordelijk zijn voor de controle van bewegingen
en reacties op beloningen en cognitieve functies. Verscheidene
neurologische aandoeningen omvatten disfunctie van de basale
ganglia, waaronder de ziekte van Parkinson en de ziekte van
Huntington bijvoorbeeld.
In eerdere gepubliceerde studies door Emory
onderzoekers, vertoonden mensen die interferon alfa namen voor de
behandeling van hepatitis C, die ernstige vermoeidheid kan
veroorzaken, ook een verminderde activiteit in de basale ganglia.
Interferon alfa is een eiwit dat van nature geproduceerd wordt door
het lichaam als onderdeel van de ontstekingsreactie op virale
infectie. Ontsteking is ook gekoppeld aan vermoeidheid bij andere
groepen zoals borstkanker.
"Een aantal eerdere studies suggereren dat
reacties op virussen ten grondslag kunnen liggen aan een aantal
gevallen van CVS" zegt Miller. "Onze gegevens steunen het idee dat
de immuunrespons op virussen kan worden geassocieerd met
vermoeidheid van het lichaam door het beïnvloeden van de hersenen
door een ontsteking. We blijven onderzoeken hoe ontsteking de basale
ganglia beïnvloedt en welke effecten dat heeft op andere gebieden
van de hersenen en het functioneren van de hersenen zelf. Deze
toekomstige studies kunnen ons informeren over nieuwe
behandelingen.¨
Mogelijke behandeling kan zijn met medicijnen die
de immuunrespons van het lichaam veranderen door het blokkeren van
ontstekingen of het verbeteren van de basale ganglia functie," zegt
hij.
De onderzoekers vergeleken 18 patiënten met het
chronisch vermoeidheidssyndroom met 41 gezonde vrijwilligers. De 18
patiënten werden gerekruteerd op basis van een eerste telefonische
enquête gevolgd door uitgebreide klinische evaluaties. De klinische
evaluaties die in twee fasen verliepen, werden uitgevoerd op
honderden Georgië bewoners. Mensen met een ernstige depressie of die
antidepressiva namen werden uitgesloten van de MRI-studie, echter
niet degenen met angststoornissen.
Voor de beeldvorming van de hersenen werd aan de
deelnemers verteld dat ze een dollar konden winnen als ze correct
raadden of een vooraf geselecteerde kaart rood of zwart was. Nadat
ze gegokt hadden werd de kleur van de kaart geopenbaard en op dat
moment maten de onderzoekers de bloedtoevoer naar de basale ganglia.
De belangrijkste meting was: hoe groot is het
verschil in activiteit bij winst of verlies? De scores van de
deelnemers waren een weergave van de omvang van hun vermoeidheid
gebonden aan het verschil in de basale ganglia activiteit tussen
winnen en verliezen. Degenen die het meest vermoeid waren vertoonden
de kleinste veranderingen in de basale ganglia.
Lopende studies op Emory onderzoeken verder de
invloed van ontsteking op de basale ganglia, inclusief studies met
anti-ontstekingsbehandelingen tegen vermoeidheid en verlies van
motivatie bij patiënten met depressie en andere aandoeningen met
ontstekingen waaronder kanker.
Vertaling: Andre Teirlinck
