Nieuws


balk2.jpg (42734 bytes)


Psychiatrie - deel II

Hans Zevenboom

1.0 Inleiding

‘Wat is nu de psyche van de mens? De geest of de ziel?’‘
Geneeskunde van de ziel is de letterlijke betekenis van het woord psychiatrie. Psychiaters, de medisch opgeleide deskundigen, zijn de ‘speleologen van de menselijke geest’. Ze kennen de weg in de krochten van de ziel, in het gangenstelsel van onze diepste verlangens, angsten en emoties. Althans, dat denken ‘ze’. Maar is dat wel zo?

Volgens de natuurwetenschap is de menselijke psyche (het geheel van geestelijke processen, zoals geheugen, onderbewustzijn, dromen, fantasieën, gedachten, maar ook waanideeën, waanvoorstellingen, die worden geproduceerd door de hersenzenuwen) niet meer dan een functie van ons lichaam! De mens is alleen maar materie en niets meer. Ons denken en voelen zou volgens de wetenschap louter een kwestie van chemie in de hersenen zijn. Hierdoor is de mens terugverwezen of gedegradeerd tot een ‘automaat’, of een chemisch laboratorium die doelloos op aarde rondzwerft; een zombie, een zielloos organisme! Maar de mens is veel meer dan dat; jij bent namelijk een energiewezen dat bestaat uit een ziel, een geest en een lichaam! Dat is wat jij bent!

2.0 Het kernprobleem van de psychiatrie
In de loop der eeuwen zijn voor bijna iedere psychiatrische ziekte vele hypothesen over de oorzaak opgesteld, die vaak sterk aan mode onderhevig zijn en waarvoor er meestal ook geen wetenschappelijk bewijs kan worden geleverd. Er zijn perioden geweest, dat psychiatrische ziekten vooral aan de omgeving werden geweten, aan de situatie in het gezin van de patiënt als kind, aan de erfelijkheidsfactoren en bij verder teruggaan in de geschiedenis zelfs van ‘bezetenheid door demonen’.

Het grootste probleem in de psychiatrie is dan ook, dat de oorzaken van de meeste psychiatrische ziekten niet goed bekend zijn en in geen enkel geval tot op de bodem van de case zijn doorgedrongen en dus onvoldoende worden begrepen. De mogelijke oorzaken worden teveel aan de hand van een wetenschappelijk hypothetisch denkmodel getoetst, die nadien allemaal in een ‘handboek der psychiatrie’ zijn samengevat; de DSM-V. In de psychiatrie wordt een ziekte-indeling gehanteerd die vooral uitgaat van symptomen of een groep van symptomen en vooral gekeken naar wat er zich in de ‘hersenen’ afspeelt.

De theorie en daarmee de overheersende gedachte in de geestelijke gezondheidszorg dat geestelijke stoornissen een gevolg van een ‘chemische onevenwichtigheid’ in de hersenen zijn, is een onbewezen mening en zeker geen feit! De wetenschap begrijpt nog veel te weinig van het ‘depressieve brein’; de werking van de hersenen in relatie tot de ziel, de geest en het fysieke lichaam!

Het tweede grote probleem van de psychiatrie is dat de psychiatrie, de reguliere geneeskunde en ontelbare gezondheidstherapeuten zich richten op de psyche, maar tegelijkertijd met een compleet verkeerde opvatting over wat nu werkelijk een ziel en/ of een geest is, blijven rondlopen! Veel psychiaters zijn van mening dat de psyche niets anders is dan een abstracte aanduiding voor neurologische processen. Of in het beste geval de machteloze, subjectieve dimensie van de objectieve hersenen. Anders gezegd: in de psychiatrie draait het allemaal om het functioneren van de hersenen (het brein) en de ziel – het innerlijke zelf – wordt volledig buiten beschouwing gelaten.

En nog een ander aanvechtbaar punt is, dat de menselijke ‘geest’ (de psyche, het geheel van geestelijke processen) door middel van de hersenen (de breinmassa) ‘vatbaar’ of ‘aangeboren geschikt’ zou zijn voor de evolutie. Immers, zo wordt er in de geestelijke gezondheidszorg gedacht, de hersenen worden als de voornaamste orgaan van de geest beschouwd. Het gevolg van deze hypothese is, dat bijvoorbeeld het collectief onbewuste (een soort opslagplaats van latente beelden die de mens heeft geërfd uit zijn verleden) afhankelijk wordt gemaakt van de evolutie van de hersenen en niet van het innerlijke Zelf; de ziel! Maar bedenk: De ziel is een zelfstandig evoluerend goddelijk schepsel! Jij bent een volwaardig schepsel van God met een spiritueel bewustzijn met ongekende mogelijkheden!

Deze onzinnige hypothetische gedachte resulteert in de veronderstelling dat de mens – jij en ik – door overerving van onze voorouders onze gedragsmogelijkheden, onze aard als wezen zijnde, worden bepaald (‘Wij erven onze gedragsmogelijkheden van onze voorouders’) en de bepalende karaktereigenschappen niet van de gereïncarneerde ziel worden ontvangen. Maar het is juist de ziel die keer op keer incarneert om op die wijze zich te ontwikkelen, te evolueren en op die manier haar spirituele vorming en -bewustzijn – het spirituele innerlijk groeiproces - creëert!

De ziel is een krachtige schepper. De ziel is de schepper van iedere ervaring zelf. De ziel creëert, en het verstand (= de geest, niet de breinmassa) reageert. De ziel vormt het denkbeeld, de geest schept, en het lichaam ervaart! En op die manier wordt na ontelbare levens het ‘karakter’- het innerlijke zelf- als het ware spiritueel gevormd. De ziel is de essentie die een persoon juist zo ‘levend’ maakt. Het is het spirituele groeiproces van de ziel waar het allemaal in het leven omdraait en niet het scenario van gedragsafhankelijkheid door overerving van je beminde voorouders. En dit geldt ook voor het oerinstinct; je intuïtie. De ziel communiceert namelijk met de geest via het gevoel. Het gevoel en zuivere emotie is de taal van de ziel! We zeggen wel, dat de ziel spreekt tot je via het hart en dat het hart de verbinding(s)(brug) is tussen de ziel en de geest. In de ziel zit je intuïtie! Je intuitie zit niet in je hersenen; niet in de geest of de breinmassa! Je geest is niet het zesde zintuig. De intuitie is dan ook te beschouwen als het ‘gehoor van de ziel’.

3.0 Slotbetoog
Bij het diagnosticeren van psychiatrische ziekten ligt het accent op het vaststellen van subjectieve ziektebeleving, sociaal disfunctioneren en/of behoefte aan behandeling. De diagnose berust op het vaststellen van een kenmerkend patroon van klachten en verschijnselen. Echter uit onderzoeken is gebleken, dat twee psychiaters onafhankelijk van elkaar dezelfde diagnose stellen zeer gering is. Psychiatrische patiënten in Amerika krijgen gemiddeld 6 verschillende diagnosen. Er wordt dan ook wel beweerd: ‘hoe specifieker de diagnose, hoe onbetrouwbaarder’.

Het gevaar van een diagnostisch onderzoek is dan ook, dat de patiënt wordt gereduceerd tot een ‘klacht’ en de klacht wordt nadien gereduceerd tot een symptoom. Die symptomen worden op haar beurt gegeneraliseerd tot ‘ziekte’ of ‘stoornis’. Maar het allergrootste gevaar van een psychiatrische diagnose is dat u er zelf in gaat geloven. Dat u niet meer op eigen gevoel en gezond verstand durft te vertrouwen en meegaat in psychiatrische dogmatiek. Dat u de ‘valse’ en deprimerende voorlichting van psycho-educatie gelooft. Dat u therapieën accepteert en versuffende medicijnen slikt die alleen de symptomen bestrijden, maar de problemen niet oplossen. En, dat u uiteindelijk veroordeeld bent tot het slikken van medicamenten voor de rest van uw leven.

Zelf pleit ik voor een veel menselijker vorm van integrale psychiatrie. Een psychiatrie die oog heeft voor de zuiver psychologische, sociale en spirituele bronnen van de menselijke ervaring. Een psychiatrie waarin – op zijn minst – de alternatieve én de complementaire geneeswijzen (ook homeopathie) zijn geïntegreerd.

In dit nieuwe model is zelfs plaats voor 'echte' parapsychologische verschijnselen (hallucinaties, stemmen in je hoofd, schizofrenie (!), e.d.), die in de reguliere GGZ doorgaans worden opgevat als ‘symptomen van een geestesziekte’. Een psychiatrie waar de medicalisering zich beperkt tot de ‘noodgevallen’; de extremen.

Een psychiatrie waar vooral oog is voor de mens als energiewezen; het drieledig wezen. Een energiewezen dat omgeven wordt door een elektromagnetisch energieveld dat ‘onderhouden’ wordt door het chakra-systeem. Het chakra-en aurasysteem dat permanent in verbinding staat met de kosmische en aardse energieën.

Maar vooral een psychiatrie die op de ware betekenis van het leven is geënt; een spiritueel groeiproces als drie-eenheid. Een psychiatrie die beseft dat al het leven verbonden en verenigd is met alles en met elkaar. En dat ………. de toekomstige geestelijke zorg dan ook alléén draait om de verzorging van de ziel; het innerlijke Zelf, het onderbewuste en niet om de geest (de breinmassa, de ‘bovenkamer’)! En dán kun je pas echt spreken over de ‘geneeskunde van de ziel’!

Advies voor de psychiatrie: ‘Raadpleeg voordat je iets zegt je innerlijke waarheidsbarometer en weersta de verleiding mensen alleen te vertellen wat ze willen horen’.
Hans Zevenboom

Link: http://www.millennium-visie.org/site/index.php/nieuwsbrief/184-psychiatrie-deel-ii




Heb je een goede nieuwstip, video of andere link voor ons ? Mail het ons

 

[ Terug naar het hoofdmenu ]

 


 

 

Ontvang onze nieuwsbrief

 

Naam
Email

Informatie

Naar het hoofdmenu
Alle thema's : A-Z
Word nu lid
Kennisavonden
Ervaringsverhalen
Contact

Informatie lijn

Maandag t/m Vrijdag
9.00 - 18.00 uur


Bel 0346-330038
Of email ons

Superfoods
Acai bes
Acerola
Chia zaden

Chlorella
Kamutgras
Maca
Maqui bes
Rozenbottel

Spirulina
Tarwegras
Handige links

 


View My Stats