Licht verhoogt de hersenactiviteit tijdens een cognitieve
taak, zelfs bij sommige volledig blinde mensen. Aldus een
studie uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van
Montreal en Boston's Brigham en Women's Hospital. De
bevindingen dragen bij aan begrip van wetenschappers ten
aanzien van ieders hersenen, omdat ze ontdekten hoe snel
licht impact heeft op cognitie. "We waren verbaasd om te
ontdekken dat de hersenen nog steeds significant reageren op
licht in deze drie zeldzame volledig blinde patiënten
ondanks het geheel niet hebben van bewust vermogen tot
‘zien’," zei senior co-auteur Steven Lockley.
"Licht staat
ons niet alleen toe om te zien, het vertelt de hersenen of
het nu dag of nacht is, welke in - hun beurt ervoor zorgen
dat onze fysiologie, metabolisme en gedrag worden
gesynchroniseerd met de omgevingsmilieu-tijd". "Voor
daglicht diersoorten zoals wij zijn, stimuleert licht
dag-achtige hersenactiviteit, het verbeteren van alertheid
en stemming, en de verhoging van de prestaties op vele
cognitieve taken," verklaarde senior co-auteur Julie
Carrier. De resultaten geven aan dat hun hersenen nog kunnen
"zien" of detecteren licht via een nieuwe fotoreceptor in de
ganglion cel laag van de retina, verschillend van de
staafjes en kegeltjes die we gebruiken om te zien.
Wetenschappers geloven echter dat deze gespecialiseerde
fotoreceptoren in de retina ook bijdragen aan de visuele
functie in de hersenen zelfs wanneer cellen in de retina
verantwoordelijk voor normale beeldvorming hun vermogen om
licht te ontvangen of verwerken hebben verloren. Een eerdere
studie met een enkele blinde patiënt suggereerde dat dit
mogelijk was, maar het onderzoeksteam wilde dit bevestigd
zien bij verschillende patiënten. Om deze hypothese te
testen, werden de drie deelnemers gevraagd om te zeggen of
een blauw licht aan was of uit, hoewel ze het licht niet
konden zien.
"Wij ontdekten dat de deelnemers inderdaad een
niet-bewustzijn van het licht hebben - ze waren in staat om
correct te bepalen wanneer het licht aan was gebaseerd op
meer dan toeval, zonder de mogelijkheid om het te zien",
aldus eerste auteur Gilles Vandewalle.
De volgende stappen omvatten het in detail bekijken naar
wat er gebeurde met hersenactiviteit wanneer het licht werd
geflitst op hun ogen op hetzelfde moment als hun aandacht
naar een geluid werd gemeten. "Het doel van deze tweede test
was om te bepalen of het licht van invloed was op de
hersenpatronen geassocieerd met aandacht – en dat deed het",
zegt eerste auteur Olivier Collignon.
Tot slot ondergingen de deelnemers een functionele
MRI-hersenscan terwijl ze een eenvoudige
geluid-vergelijkende taak uitvoerden terwijl lichten werden
geflitst in hun ogen. "De MRI toonde verder aan dat tijdens
een auditief werkgeheugen taak, minder dan een minuut van
blauw licht activeerde de hersengebieden die belangrijk
waren om de taak uit te voeren. Deze regio's zijn betrokken
bij alertheid en cognitieve regulatie zoals welzijn maar ook
belangrijke gebieden van het standaard modus netwerk, "
licht Vandewalle toe. Onderzoekers geloven dat het standaard
modus netwerk verbonden is aan het houden van een minimale
hoeveelheid middelen die beschikbaar zijn voor het toezicht
op de omgeving terwijl niet actief iets doen.
"Als ons
begrip van het standaard modus netwerk juist is, verhogen
onze resultaten de intrigerende mogelijkheid dat licht de
sleutel vormt tot het behouden van aandacht" zijn Lockley en
Carrier het met elkaar eens. "Deze theorie kan verklaren
waarom de prestaties van de hersenen wordt verbeterd wanneer
er licht aanwezig is tijdens het uitvoeren van taken."
Vertaald door Ingrid