Nieuwe inzichten over
de relatie tussen ouders, kleuters en obesitas
Zo moeder,
zo kind
Pullman, Washington - Terwijl
suikerhoudende dranken, gebrek aan
lichaamsbeweging en genetica bijdragen tot een
groeiend aantal Amerikaanse kinderen met
overgewicht, laat nieuw onderzoek van de
Washington State University zien hoe een moeder
de eetgewoonten en het gedrag aan de eettafel
kunnen haar peuter kan drijven naar obesitas.
De bevindingen komen uit de
thesis van Halley Morrison (WSU studente) die
onlangs is gepubliceerd in het tijdschrift
Appetite.
Als biologie master en
studente fitness instructeur, wist Morrison dat
ze zich verder wilde specialiseren in gezondheid
en het menselijk lichaam. Ze studeerde over de
zwaarlijvigheid bij kinderen en over
preventie-onderzoek bij Tom Power, voorzitter
van het WSU Department of Human Development.
Samen hebben ze onderzoeken
geanaliseerd van 222 kleuters uit
Afro-Amerikaanse gezinnen met een laag inkomen,
Latino Head Start kleuters en verzorgers in een
Amerikaanse ministerie van Landbouw / Dienst
Landbouwkundig Onderzoek Children's Nutrition
Research Center.
"Het probleem is niet meer
voedselschaarste, maar te veel eten," zei
Morrison. "Het kost gezinnen geen extra moeite
om hun gedrag te veranderen."
Morrison ontdekte dat moeders
die nog eten wanneer ze al genoeg hebben dit ook
doorgeven aan hun kinderen - bijvoorbeeld door
de kinderen te forceren om hun bord leeg te eten
of de rest van het voedsel te houden tot de
volgende maaltijd - de neiging om er kieskeurige
eters van te maken. Moeders die eten als reactie
op hun emoties of die gemakkelijk verleid zijn
door de aanblik, geur of smaak van voedsel
hebben kinderen met een sterk verlangen om te
eten.
"Zo moeder, zo kind," zei
Morrison. "Dit is vooral het geval wanneer
kinderen zo jong zijn dat hun omgeving
voornamelijk gebaseerd is op wat hun ouders
doen."
Bijna 17 procent van de
Amerikaanse kinderen tussen de leeftijd van 2 en
19 zijn zwaarlijvig. Terwijl eerder onderzoek
vooral was gericht op de middenklasse
Europees-Amerikaanse families, zei Morrison dat
de demografische focus op gezinnen met lage
inkomens deze bijzondere studie uniek maakt.
Obesitas bij kleuters is het hoogst in
Afro-Amerikaanse en Latino bevolking: 21 en 22
procent, respectievelijk.
De resultaten van de studie
wijzen erop dat een gezin zijn eetgedrag met
obesitas risico's kan veranderen en daarmee
samenhangende gezondheidsproblemen zoals hoge
bloeddruk, ademhalingsproblemen en slaapapneu
kan voorkomen.
Power zei dat een aantal van deze
gedragsveranderingen kunnen bestaan uit het
uitdelen van kleinere porties voedsel en door
kinderen slechts eten te geven als zij erom
vragen. Hierdoor ontstaat een positieve
maaltijdervaring bij een kind dat een gevoel
krijgt van voldoening en zo minder geneigd is te
veel te eten.
Power zei dat moeders die eten
op basis van hun emoties of verleiding kunnen
proberen om ongezond voedsel uit hun kasten te
weren.
"Als een peuter zegt dat het
genoeg heeft en nog steeds eten voorgeschoteld
krijgt, is het belangrijk voor ouders om te
luisteren en het kind te vertrouwen," zegt
Power. "Beperk de beschikbaarheid van
calorierijk voedingsarm voedsel, zoals snoep,
maar maak er geen 'verboden vruchten' van.
Het duurt gewoonlijk maximaal
acht pogingen om iets nieuw door een kind te
laten eten - een natuurlijk instinct om te
controleren of het eten niet giftig of
gevaarlijk is, zegt Power. Aangezien kleuters de
neiging hebben honger te krijgen om de twee of
drie uur, zullen ze niet alles opeten wat op hun
bord ligt, maar genieten ze meer van een gezonde
snack een paar uur na een maaltijd.
Naarmate kinderen ouder worden
en beginnen om hun eigen voedselkeuzes te maken,
hebben ze de neiging om te zoeken naar voedsel
dat ze niet mochten eten als jongere, zei Power.
Morrison zei dat dit zou kunnen leiden tot het
consumeren van ongezond voedsel in hoeveelheden
die hun risico op zwaarlijvigheid kan verhogen.
"Het is belangrijk voor ouders
zich bewust te zijn over hun eigen manier van
eten en over hoe ze hun kinderen voeden," zegt
Morrison. "Het zal hen helpen hun kinderen een
gezonde relatie met voedsel aan te leren wat
vervolgens natuurlijk zal worden meegedragen
naar de toekomstige generaties."
Vertaling: Andre Teirlinck
