Obesitas bij kinderen gekoppeld aan
meer directe gezondheids-
problemen dan eerder gedacht
Terwijl een groot deel van het onderzoek
naar obesitas bij kinderen licht heeft geworpen op de lange
termijn gezondheidsproblemen die ontstaan op volwassen
leeftijd, focust een nieuwe UCLA studie zich op de directe
gevolgen en laat zien dat obesitas jongeren een veel groter
risico hebben op ziekten dan was verondersteld.
In vergelijking met kinderen die geen
overgewicht hebben lopen obesitas kinderen bijna tweemaal
meer het risico op het krijgen van drie of meer medische,
psychische of ontwikkelingsstoornissen, vonden de UCLA
onderzoekers. Overgewicht bij kinderen geeft een 1,3 keer
hoger risico.
"Deze studie schetst een volledig beeld
van obesitas bij kinderen, en we waren verbaasd om te zien
hoe een groot aantal voorwaarden werden geassocieerd met
obesitas bij kinderen," aldus hoofdauteur Dr Neal Halfon,
professor in de kindergeneeskunde, de volksgezondheid en de
openbare orde aan de UCLA, waar hij het Centrum voor
gezondere kinderen, families en gemeenschappen leidt. "De
resultaten moeten dienen als een wake-up call voor artsen,
ouders en leerkrachten, die beter geïnformeerd moeten worden
over de risico's voor de gezondheid bij obesitas kinderen,
zodat ze zich kunnen richten op interventies die kunnen
leiden tot een betere gezondheid."
Met de dramatische stijging van obesitas
bij kinderen in de afgelopen twee decennia is er sprake van
een parallelle stijging van de prevalentie van andere
jeugdaandoeningen, zoals ADHD (attention
deficit-hyperactivity disorder), astma en leerproblemen.
Eerdere studies over het onderwerp waren gelimiteerd door te
smalle focus op een bepaalde regio van de provincie, een
kleine steekproef of één enkele voorwaarde.
Het nieuw UCLA onderzoek, één op grote
populatie gebaseerde studie van kinderen in de Verenigde
Staten, levert het eerste uitgebreide nationaal profiel van
associaties tussen gewicht status en een brede reeks van
bijbehorende gezondheidsproblemen, of co-morbiditeit,
waaraan kinderen lijden.
Over het geheel genomen vonden de
onderzoekers dat zwaarlijvige kinderen meer kans hadden dan
degenen die werden geclassificeerd als niet te zwaar, op
slechtere gezondheid, meer beperkingen, een grotere neiging
tot emotionele en gedragsproblemen; hogere graad van
dubbelen, gemiste schooldagen en andere schoolproblemen ,
ADHD, gedragsstoornissen, depressie, leerstoornissen,
ontwikkelingsvertraging, bot-, gewrichts-en spierproblemen,
astma, allergieën, hoofdpijn en oorontsteking.
Voor de studie, gebruikten de onderzoekers
de 2007 National Survey of Children's Health, een analyse
van gegevens over bijna 43.300 kinderen in de leeftijd
tussen 10 en 17. Zij beoordeelden groepen volgens gewicht en
21 indicatoren van de algemene gezondheid, psychosociaal
functioneren en specifieke gezondheidsproblemen,
gecorrigeerd voor sociaal-demografische factoren.
Van de kinderen in de studie, werden 15
procent beschouwd als overgewicht hebbend (een body mass
index tussen de 85e en 95e percentiel), en 16 procent waren
obesitas (een BMI in het 95e percentiel of hoger).
De studie, die op dit moment online
beschikbaar is, zal worden gepubliceerd in het
januari-februari nummer van het tijdschrift Pediatrics
Academic.
De UCLA onderzoekers speculeren dat de
voortdurende verschuiving van chronische kindertijd
omstandigheden waarschijnlijk gerelateerd is aan tientallen
jaren van ondergewaardeerde veranderingen in de sociale en
fysieke omgeving waarin kinderen leven, leren en spelen. Zij
stellen voor dat obesitas-preventie-inspanningen zich zouden
moeten richten op deze sociale- en milieu-invloeden en dat
kinderen moeten worden gescreend en beheerd voor
co-morbiditeit.
De onderzoekers voegen eraan toe dat,
terwijl de kracht van de huidige studie ligt in de grote
populatie basis, toekomstige studies zich beter zouden
toeleggen op longitudinale gegevens uit causale relaties die
niet kunnen worden afgeleid uit een cross-sectionele studie.
"Obesitas kan de co-morbiditeit
veroorzaken, of misschien veroorzaakt de co-morbiditeit wel
obesitas - of beiden kunnen worden veroorzaakt door een
andere niet gemeten derde factor," Halfon zei.
"Bijvoorbeeld, de blootstelling aan toxische stress zou de
neuroregulatore processen kunnen veranderen die
impulscontrole bij ADHD beïnvloeden, maar ook de
gevoeligheid voor leptine, die kan bijdragen tot
gewichtstoename, beïnvloeden. Inzicht in de band tussen
obesitas en andere co-morbiditeiten kan belangrijke
informatie geven over causale paden naar obesitas en meer
effectieve manieren om dat te voorkomen. "
Vertaling: Andre Teirlinck